"En ek wil hê dat julle moet weet, broerders, dat wat my wedervaar het, eerder op bevordering van die evangelie uitgeloop het” (Filippense 1:12. AFR53). In hierdie vers, sê Paulus aan die Christene in Filippi om nie bekommerd te wees oor al die dinge waarvan hulle gehoor wat met hom gebeur het nie. Alles waarna hy verwys, sluit groot verdrukking en swakhede in.
Elke Christen ken bergtoppe en pieke en diep, donker dale in hulle wandel met Jesus. Volgens my ervaring, is dit in die dale – die lae plekke, beproewings en moeilike tye – waar ons leer hoe om mense van gebed, hoop en dapper diens te wees. Met ander woorde, die dale is waar ons leer om God se getroue getuies te wees in onstuimige tye omdat dit is waar ons sy getrouheid teenoor ons in ons grootste nood leer ken.
God se goedheid kan eenvoudig nie vasgepen word nie. Dit oortref ons begrip, maar tog seën dit ons elke oomblik van ons lewe. Sy goedheid kan nie gedefinieer word nie, maar tog ken ons die waarheid daarvan deur die Skrif en die Gees se getuienis. Hoe kan enige mens ooit die ontsaglike goedheid van God verstaan?