„Oddałem się w niewolę wszystkim, abym jak najwięcej ludzi pozyskał” (1 Kor 9:10).W tym wierszu widzimy, że Paweł zaczyna rozumieć swoją misję życia – zdobywanie dusz dla Jezusa Chrystusa! W wierszu 16 mówi. „Biada mi, jeślibym ewangelii nie zwiastował!”
Jaka wielka zmiana nastąpiła w życiu Pawła!. W Dziejach Apostolskich 9 widzimy go na drodze do Damaszku, jadącego z wielką prędkością, by prześladować jak najwięcej chrześcijan. Cóż za okropna historia jego życia. Wiemy, że brał udział w męczeństwie Szczepana (patrz Dz. Ap. 7:55-60). Wielu historyków uważa, że był zamieszany w śmierć również wielu innych wierzących. Kiedy jednak Jezus objawił mu się w cudowny sposób, został obezwładniony strachem i upadł na ziemię. Tak zaczęło się jego poszukiwanie Boga i jego niesamowita służba.
Paweł mówi w wierszu 16, że biada, czyli jego powołanie do głoszenia ewangelii zostało na niego nałożone z konieczności.
Nie wiedząc o tym, Paweł szukał Boga, nie szukając Zbawiciela. Miał nad swoim życiem powołanie, ale nie znał właściwej drogi do jego spełnienia. Ty również masz takie dokładne powołanie. Jezus przyszedł do ciebie, odnalazł cię i uratował. On zawsze przychodzi do tych, których serca Go szukają.
Kiedy Jezus ukazał się Pawłowi, Paweł narodził się na nowo i kilka dni później został napełniony Duchem Świętym. Jednak wydarzyło się o wiele więcej – otrzymał wyraźne powołanie dla swojego życia. Wiedział, że musi głosić ewangelię i zdobywać dusze.
Jezus przyszedł by cię zbawić, ale przyszedł również, by cię powołać! Jesteś wybranym narzędziem, by zanieść Jego Imię do niezbawionych.