„Błogosławiony niech będzie . . Bóg wszelkiej pociechy, który pociesza nas we wszelkim utrapieniu naszym, abyśmy tych, którzy są w jakimkolwiek utrapieniu, pocieszać mogli taką pociechą, jaką nas samych Bóg pociesza” (2 Kor 1:3-4). Po całym świecie ludzie przeżywają cierpienia i doświadczenia i Pan obiecuje w tym nas pocieszyć. Zauważcie, że nie ma tu mowy o uwolnieniu od walki; mamy powiedziane tylko, że Duch Święty daje nam pociechę, by wytrwać i pozostać stałymi w naszym doświadczeniu.
Ta pociecha od Ducha Świętego, wśród naszych kłopotów, to nie jest tylko chwilowe zrzucenie ciężaru. Nie jest to westchnienie ulgi w męczących myślach o strachu. Raczej to jest ponadnaturalne. Taka pociecha jest wyłącznym działaniem Ducha Świętego, osiągana przez wiarę, kiedy ufamy jego miłości do nas.
Pismo mówi nam, „Pocieszysz tych na Syjonie. Będziesz miał słowo uzdrowienia dla tych, którzy są w rozpaczy i strachu” (patrz Izajasz 61:2-3). W odpowiedzi na naszą wiarę Duch Boży obiecuje stworzyć coś w nas, co przyniesie pociechę w każdym możliwym kłopocie i niebezpiecznych okolicznościach. On włoży w nas słowo, które może uzdrowić, pocieszyć i zachęcić innych.
Duch powiedział przez Izajasza, „Chociaż widziałem jego drogi, jednak uleczę go, poprowadzę go i znowu udzielę obfitej pociechy. . . stwarzając owoc na ich wargach w postaci słów: Pokój! Pokój” (Izajasz 57:18-19). To jedna z najbardziej zachęcających obietnic w Słowie Bożym. Pan mówi, że on wypędzi od nas ducha strachu i zaszczepi w nas ponadnaturalnego ducha pokoju. Izajasz powtarza słowa „pokój”, by podkreślić, że jest to pokój stały. Po prostu Duch Święty obiecuje, „Ja stworzę w was pokój.”
Kiedy zbierające się chmury powodują strach w świecie, ty chodź według jego słowa, przekazanego przez Pawła: „A w sercach waszych niech rządzi pokój Chrystusowy” (Kolosan 3:15). Amen!