„Wysławiajcie Pana, albowiem jest dobry, Albowiem łaska jego trwa na wieki! Niech mówią odkupieni przez Pana, Ci, których wyzwolił z ręki nieprzyjaciela, Których zebrał z ziem, ze wschodu i zachodu, Z północy i południa! Błądzili po pustyni, po pustkowiu, Nie znajdując drogi do miasta zamieszkałego. Byli głodni i spragnieni, Dusza w nich omdlewała” (Psalm 107:1-5).
Oto klasyfikacja ludzi, którzy kiedyś znali pełnię w Panu i kiedyś w swoim życiu odkryli chwalebne wyzwolenie. Ale teraz są w prawdziwej pustyni, błąkają się i nie mogą znaleźć miasta. „Miasto” w Starym Testamencie mówi o Syjonie, który reprezentuje prawdziwy kościół. Dzisiaj oczywiście tym miastem jest prawdziwe ciało Chrystusa; ci, którzy oddają mu cześć w duchu i w prawdzie. Ta klasa wierzących, opisana powyżej, składa się z tych, którzy wydają się nie znajdować „miasta”. Oni już nie uczęszczają do kościoła, ponieważ nie mogą znaleźć miejsca oddawania czci, które odpowiada ich potrzebom.
Pan polecił: „Nie opuszczajcie wspólnych zebrań naszych, jak to jest u niektórych w zwyczaju, lecz dodając sobie otuchy, a to tym bardziej, im lepiej widzicie, że się ten dzień przybliża” (Hbr 10:15). Wielu wygłodniałych chrześcijan chodzi od kościoła do kościoła, próbując znaleźć swoje miejsce. Wreszcie wielu rezygnuje z szukania dobrego kościoła, gdyż uznali, że takiego nie ma.
To prawda, że trudno dzisiaj znaleźć kościół, do którego warto uczęszczać. To jest narzekanie wielu wierzących. Jednak bądźcie pewni, że Bóg ma ciało wierzących po całym świecie, którzy mają tą samą społeczność w Duchu. Jeżeli zawołasz do niego, on w cudowny sposób przyprowadzi cię do tak samo myślących chrześcijan, gdzie możesz cieszyć się społecznością, nawet jeżeli jest to tylko mała grupka. To jest ważne, bo bez społeczności z prawdziwym ciałem chrześcijan, oziębniesz i będziesz osamotniony, w niebezpieczeństwie, że utracisz swoją pierwszą miłość dla Zbawiciela.
Kochani, bądźcie odważni, prosząc Pana, by pokierował was do waszego „miasta” uwielbiania, a on was wiernie poprowadzi. On ma wielką radość, kiedy widzi swoje dzieci uwielbiające go razem.