"Akatoka akaenda,mpaka mlimani wa Mizeituni kama ilivyokuwa desturi yake; wanafunzi wake nao wakafuatana naye. Alipo fika mahali pale aliwambia, ombeni kwamba msingie majaribuni. Mwenyewe akajitenaga nao kama kiasi cha kutupa jiwe, akapiga magoti akaomba, akisema,Ee Baba , ikiwa nimapenzi yako, uniondolee kikombe hiki; walakini si mapenzi yangu, bali yako yatendeke. Malaika akamtokea akamtia nguvu. Naye kwa vile alivyo kuwa katika dhiki, akazidi sana kuomba; hari yake ikawa kama matone ya damu yakidondoka chini. Alipoondoka katika kuomba kwake, akawajia wanafunzi wake wake, akawakuta wamelala usingizi kwa huzuni. Akawambia, mbona mmelala usingizi? Ondokeni, mkaombe msije mkaingia majaribuni" (Luka 22:39-46).
Sisi sote tunajua kwamba Yesu alitoa maisha yake kwa sala. Vivyo hivyo, tunaweza kuwa na uhakika, kama wafuasi wake, kwamba ni niya yake ya kuleta kila mmoja wetu katika shauku sawa ya sala.
Tuzo iliyoandikwa katika Luka 22 ilitokea tu kabla ya siku ya mwisho ya maisha ya Yesu. Angeweza kushughulikia masuala elfu, kufundisha katika maeneo muhimu, au kukutana na viongozi wa kanisa la baadaye, lakini hakuwa. Badala yake, Yesu alikuwa akitoa muda wake, shauku na nguvu vya kuomba.
Tunapenda kufikiria sala ni kiambatisho kwa madai na mapendekezo yetu mengi - lakini kwa sala ya Yesu ilikuwa ajenda yake. Hakuna kitu kilichochochea moyo wake kama kuwa na ushirika pamoja na Baba na alitaka wanafunzi wake kufuata uongozi wake.
Yesu alijua kwamba muda wake ulikuwa mfupi na alitaka kuomba sala mara ya mwisho kwa wanafunzi wachache. Alitaka kuwaonyesha jinsi ya kuomba kwa bidii, sio kwa kawaida. Aliwataka kujua jinsi ya kutafuta ufalme wa Mungu, jinsi ya kuombea, na jinsi ya kutembea kwa bidii pamoja naye.
Ikiwa wewe ni mwanafunzi wa Yesu Kristo, unataka kumfanya awe mfano wako katika sala.