Η αληθεια ειναι, κακομεταχειριζομαστε μερικες φορες ο ενας τον αλλο. Απομακρυνομαστε απο εναν αδερφο η μια αδερφη, πληγωνουμε και βλαπτουμε καποιον , εντωμεταξυ μπορουμε ευκολα να παραποιησουμε αλλους. Και σκεφτομαστε οτι ειναι « μεταξυ του Θεου κι μενα». Ετσι το εξομολογουμε στον Κυριο και μετανοουμε, κατοπιν συμπεριφερομαστε με τον τροπο αυτο νομιζοντας οτι ολα ειναι καλα. Ακομα, δεν σκεφτομαστε προς στη διαδικασια , οχι μονο εχουμε πληγωσει εναν αδερφο, εχουμε πληγωσει τον Ιησου. Πραγματι, το καναμε στο σωμα του Χριστου, και ειστε μελη του, οταν υποφερει ενα μελος συμπασχουν ολα τα υπολοιπα μελη.
Σε ποιο συμπερασμα καταληγουμε αδερφοι; Εσεις ολοι μαζι αποτελειτε το σωμα του Χριστου. Ειμαστε ενα σωμα και συνδεομαστε με το Χριστο η κεφαλη του σωματος.
Παρουσιαζω σε σας το ιδιο μυνημα που κηρυξε ο Παυλος με τους συνεργατες του στους χριστιανους.
« Μην κανετε τιποτε απο ανταγωνισμο η απο ματαιοδοξια, αλλα με ταπεινοφροσυνη ας θεωρει καθενας τον αλλο ανωτερο του. Ας μη φροντιζει ο καθενας σας μονο για ο,τι ενδιαφερει τον εαυτο του, αλλα και ο,τι ωφελει τους αλλους». ( Προς Φιλιππησιους 2 : 3-4 ).
« Σας προτρεπω...... μεινετε αγαπητοι μου σταθεροι στον Κυριο. Να χαιρεστε παντοτε με τη χαρα που δινει η κοινωνια με τον Κυριο.( Προς Φιλιππησιους 4 : 4 ).
Εδω ο αποστολος Παυλος μας δηλωνει οτι εζησε πληρως απο το ελεος του Θεου.
«Και ηταν τοση η εγνοια μας για σας, ωστε ημασταν ετοιμοι να σας δωσουμε οχι μονο το ευαγγελιο του Θεου, αλλα και και την ιδια μας τη ζωη, επειδη σας αγαπησαμε». (Προς Θεσσαλονικεις Α’ 2 : 8).
Σας ρωτω: ειναι ολοι οι αδερφοι και οι αδερφες σας στο Χριστο αγαπητοι σε σας; Καθως η αγαπη ρεει σε μας , ως μελη του Σωματος του, αρχιζουμε να αγαπαμε οχι μονο ο ενας τον αλλο αλλα ακομη και τους εχθρους μας.
« Να ειστε λοιπον σπλαχνικοι, οπως σπλαχνικος ειναι και ο Θεος Πατεραας σας».