Η ΔΙΑΒΙΩΣΗ ΣΤΗΝ ΕΥΛΟΓΙΑ

Οι Ψαλμοι 51 του Δαβιδ αναφερεται στην προσευχη για συγχωρηση.

« Σπλαχνισου με, Θεε, μες στην αγαπη σου μες στην αμετρητη ευσπλαχνια σου συγχωρεσε τα ανομηματα μου. Πλυνε με ολοκληρον απ’ την παραβαση μου απο την αμαρτια μου καθαρισε με. Πλυνε με, κι απ’ το χιονι λευκοτερος θα γινω. Τον ηχο ασε να ακουσω απ’ τη γιορτη κι απ’ τη χαρα δωσε να αναγαλλιασει η ταλαιπωρημενη μου υπαρξη. ....Τις αμαρτιες μου παραβλεψε κι εξαλειψε ολες τις παραβασεις μου. Φτιαξε μου, Θεε, μια καθαρη καρδια» (Ψαλμοι 51:3-4, 9-10).

Η αμαρτια του Δαβιδ τον πηρε μακρυτερα απο το προσωπο του Θεου. Ο μεγιστος πονος της ζωης του ηρθε κατα τη διαρκεια της απομακρυνσης του απο το χερι του Θεου της ευλογιας και της ευνοιας του. Δεν θα μπορουσε να αντεξει τη σκεψη της απωλειας της σχεσης του με το Θεο που αγαπησε τοσο πολυ.

« Μη μ’ αποδιωξεις μακρυα σου, μη μου παρεις το αγιο σου Πνευμα. Της λυτρωσης Σου δωσ’μου παλι τη χαρα και με προθυμο πνευμα στηριξε με» ( στιχοι 13-14).

ΕΠΙΔΙΩΞΗ ΤΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Ο Δαβιδ πληρωσε ακριβα για την αμαρτια του, αλλα δεν επετρεψε την αμαρτια να τον καθορισει. Οταν ηρθε στις αισθησεις του εκλαψε στο Θεο για τη συγχωρηση και ο Θεος τον δεχτηκε πισω. Εντουτις , αυτο  δεν εξαλειψε τις συνεπειες που προκαλεσε η αμαρτια του.

Εαν ξεραμε τις συνεπειες της αμαρτιας πριν πεσουμε στον πειρασμο, ποσοι απο μας θα εκαναν εκεινο το ανασκιρτημα; Εαν μονο θα μπορουσαμε να δουμε εκ  των προτερων τη ζημια που οι αμαρτιες μας φερνουν τελικα.   

Η διαβιωση στην ευλογια του Θεου απαιτει να επιδιωξουμε το σκοπο που εχει θεση ενωπιον μας, κοιταζει στο μελλον και υπολογιζει το τιμημα καθε αποφασης. Πρεπει να προσηλωσουμε τα ματια μας σταθερα στην πορεια του Κυριου και να μεινουμε πιστοι και αληθινοι.