Το άγγιγμα του Θεού

Ο Δανιήλ είπε, ΚΑΙ ΙΔΟΥ ΧΕΙΡ ΜΕ ΗΓΓΙΣΕ ΚΑΙ ΜΕ ΗΓΕΙΡΕΝ ΕΠΙ ΤΑ ΓΟΝΑΤΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΑΣ ΠΑΛΑΜΑΣ ΤΩΝ ΧΕΙΡΩΝ ΜΟΥ (Δανιήλ 10:10). Η λέξη "ΗΓΓΙΣΕ" εδώ σημαίνει «παίρνω κυριότητα πάνω σε κάποιον.» Ήταν σαν να έλεγε ο Δανιήλ, "όταν έβαλε ο Θεός το χέρι του επάνω μου, με συγκλόνισε. Το άγγιγμα του με έσπρωξε να τον εκζητήσω επιτακτικά."

Αυτό συμβαίνει κάθε φορά που ο Θεός αγγίζει τη ζωή κάποιου. Πέφτει στα γόνατά του. Και γίνεται ένας άνδρας ή μια γυναίκα προσευχής, που οδηγείται να εκζητήσει τον Κύριο.

Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί γιατί ο Θεός αγγίζει μόνο ορισμένους ανθρώπους με αυτήν την επιτακτικότητα. Γιατί μερικοί υπηρέτες γίνονται διψασμένοι εκζητητές του, ενώ άλλοι πιστοί τραβάνε τον δρόμο τους; Οι υπηρέτες που είναι αγγιγμένοι απ' το Θεό έχουν μια οικεία σχέση με το Κύριο. Παίρνουν αποκαλύψεις από τον ουρανό. Και απολαμβάνουν έναν περίπατο με τον Χριστό που λίγοι άλλοι κάνουν.

Σκέφτομαι τον Δανιήλ. Αυτός ο αφιερωμένος υπηρέτης αγγίχτηκε από το Θεό με έναν υπερφυσικό τρόπο. Όμως, υπήρχαν πολλοί άλλοι καλοί, ευσεβείς άνθρωποι που υπηρετούσαν το Κύριο τις μέρες του Δανιήλ. Σ' αυτούς περιλαμβάνονται ο Σεδράχ, ο Μισάχ και ο Αβδεναγώ, καθώς επίσης και ο Βαρούχ, ένας γραφέας από την Ιερουσαλήμ. Καθώς και άλλοι Ισραηλίτες που διατήρησαν την πίστη τους ενώ ήταν αιχμάλωτοι στη Βαβυλώνα. Γύρω στους 40.000 απ' αυτούς θα επέστρεφαν στην Ιερουσαλήμ για να επανοικοδομήσουν το ναό.

Λοιπόν, γιατί ο Θεός έβαλε το χέρι του πάνω στον Δανιήλ και τον άγγιξε μ' αυτόν τον τρόπο; Γιατί μόνο αυτός μπορούσε να δει και να ακούσει τα πράγματα που κανένας άλλος δε θα μπορούσε; Λέει, ΜΟΝΟΣ ΕΓΩ Ο ΔΑΝΙΗΛ ΕΙΔΟΝ ΤΗΝ ΟΡΑΣΙΝ ΟΙ ΔΕ ΑΝΔΡΕΣ ΟΙ ΟΝΤΕΣ ΜΕΤ ΕΜΟΥ ΔΕΝ ΕΙΔΟΝ ΤΗΝ ΟΡΑΣΙΝ (Δανιήλ 10:7).

Να ποιο ήταν το απίστευτο όραμα που είδε ο Δανιήλ: ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΚΟΣΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗΝ ΗΜΕΡΑΝ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΕΝΩ ΗΜΗΝ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΟΧΘΗΝ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ …ΕΣΗΚΩΣΑ ΤΟΥΣ ΟΦΘΑΛΜΟΥΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΙΔΟΝ ΚΑΙ ΙΔΟΥ ΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΝΔΕΔΥΜΕΝΟΣ ΛΙΝΑ ΚΑΙ ΑΙ ΟΣΦΥΕΣ ΑΥΤΟΥ ΗΣΑΝ ΠΕΡΙΕΖΩΣΜΕΝΑΙ ΜΕ ΧΡΥΣΙΟΝ ΚΑΘΑΡΟΝ … ΤΟ ΔΕ ΣΩΜΑ ΑΥΤΟΥ ΗΤΟ ΩΣ ΒΗΡΥΛΛΙΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟΝ ΑΥΤΟΥ ΩΣ ΘΕΑ ΑΣΤΡΑΠΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΟΦΘΑΛΜΟΙ ΑΥΤΟΥ ΩΣ ΛΑΜΠΑΔΕΣ ΠΥΡΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΒΡΑΧΙΟΝΕΣ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΔΕΣ ΑΥΤΟΥ ΩΣ ΟΨΙΣ ΧΑΛΚΟΥ ΣΤΙΛΒΟΝΤΟΣ (10:4-6).

Αυτό ήταν μια όραση του ίδιου του Χριστού, καθαρή και ζωντανή. Στην πραγματικότητα, ήταν η ίδια όραση που δόθηκε στον Ιωάννη στο νησί της Πάτμου (βλπ. Αποκάλυψη 1:13-15). Τώρα ο Θεός μίλησε στον Δανιήλ καταφανώς, "όπως τη φωνή ενός πλήθους" (Δανιήλ 10:6). Αυτό δεν ήταν ένα τιτίβισμα ή ένας ψίθυρος, αλλά ένας βροντερός ήχος.

Ο Κύριος αποκαλύφθηκε στον Δανιήλ μ' αυτόν τον τρόπο για έναν συγκεκριμένο λόγο: θέλησε να σταματήσει τη μακρόχρονη σιωπή Του. Αποφάσισε ότι είχε έρθει η ώρα να παραδώσει ένα μήνυμα στη χαμένη ανθρωπότητα. Και θέλησε οι υπηρέτες του να ξέρουν τι επρόκειτο να κάνει και γιατί: ΝΑ ΣΕ ΚΑΜΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΗΣ ΤΙ ΘΕΛΕΙ ΣΥΜΒΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΑΟΝ ΣΟΥ ΕΝ ΤΑΙΣ ΕΣΧΑΤΑΙΣ ΗΜΕΡΑΙΣ (10:14).

Αλλά ο Θεός χρειάστηκε μια φωνή για να μιλήσει το μήνυμά Του. Θέλησε έναν προσευχόμενο υπηρέτη, κάποιον που θα ανταποκρινόταν πιστά στο κάλεσμά Του. Αυτός ήταν ο Δανιήλ. Θα προσευχόταν με συνέπεια τρεις φορές τη μέρα. Και τώρα, καθώς περπατούσε κατά μήκος του ποταμού, ο Χριστός του αποκαλύφθηκε. Ο Δανιήλ συντρίφτηκε από την εμπειρία. Λέει, ΤΡΟΜΟΣ ΜΕΓΑΣ ΕΠΕΠΕΣΕΝ ΕΠ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΦΥΓΟΝ ΔΙΑ ΝΑ ΚΡΥΦΘΩΣΙΝ. ΕΓΩ ΛΟΙΠΟΝ ΕΜΕΙΝΑ ΜΟΝΟΣ ΚΑΙ ΕΙΔΟΝ ΤΗΝ ΟΡΑΣΙΝ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗΝ ΤΑΥΤΗΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΠΕΜΕΙΝΕΝ ΙΣΧΥΣ ΕΝ ΕΜΟΙ… ΗΚΟΥΣΑ ΟΜΩΣ ΤΗΝ ΦΩΝΗΝ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ ΑΥΤΟΥ (10:7-9).

Η Γραφή δεν προσδιορίζει τα άτομα που ήταν με τον Δανιήλ. Ίσως ήταν Βαβυλώνιοι φρουροί ή κυβερνητικοί ανώτεροι υπάλληλοι. Εξάλλου, ο Δανιήλ είχε υψηλό βαθμό στο βασίλειο. Κατά την άποψή μου, αυτά τα άτομα ήταν Ισραηλίτες, συγκεκριμένα ευσεβείς φίλοι του Δανιήλ και συνεργάτες. Ακόμα, εάν είναι έτσι, γιατί αυτοί να φύγουν; Ο Δανιήλ λέει ότι δεν είδαν ούτε άκουσαν τίποτα. Γιατί θα αναγκάζονταν να κρυφτούν;

Να γιατί: Ο Θεός ήταν στο στάδιο της κατοχής του Δανιήλ. Προετοίμαζε τον υπηρέτη, το σώμα και την ψυχή του, για να λάβει έναν λόγο από τον ουρανό. Και αυτό είναι πάντα μια τρομερή εμπειρία. Όποτε ο Θεός αγγίζει κάποιον από τους προσευχόμενους υπηρέτες Του, φανερώνεται σε εκείνο το ανθρώπινο σκεύος. Πρώτα τον απογυμνώνει από όλο του το εγώ, και έπειτα τον κατέχει τελειωτικά.

Η εμπειρία αυτής της διαδικασίας μπορεί να χτυπήσει το φόβο στους Χριστιανούς που είναι δεμένοι με τη σάρκα τους. Είτε κάνει την κρυμμένη αμαρτία τους να λειώσει, είτε τους προτρέπει να εγκαταλείψουν τη σκηνή. Θυμάμαι ένα τέτοιο μπέρδεμα στη ζωή μου, μερικά χρόνια πριν, πριν η διακονία μας μεταφερθεί στη Νέα Υόρκη. Η σύζυγός μου Gwen, και εγώ, καθόμασταν στην αυλή μας στο Τέξας με μερικά άλλα χριστιανικά ζευγάρια. Ξαφνικά, το πνεύμα του Θεού με άρπαξε, και έπεσα στο πρόσωπό μου.

Ο Κύριος άρχισε να μιλά στην καρδιά μου για τις χαμένες ψυχές. Σύντομα έκλαιγα και άρχισα να προφητεύω. Αισθάνθηκα να βρίσκομαι στην δυνατή παρουσία του Θεού, αποκομμένος από αυτόν τον κόσμο. Το πνεύμα Του κινούταν πάνω μου, καλώντας με, δίνοντάς μου ένα όραμα για διακονία. Δεν ξέρω πόση ώρα ήμουν σ' αυτήν την κατάσταση. Το μόνο που ξέρω είναι ότι, κατά τη διάρκεια εκείνης της εμπειρίας, οι επισκέπτες μας ζήτησαν συγγνώμη και έφυγαν. Κάτι από εκείνη τη σκηνή τους τρόμαξε και έφυγαν μακριά.

Έχω αναρωτηθεί συχνά: ένα τέτοιο υπερφυσικό άγγιγμα του Θεού είναι απλά θέμα προορισμού; Είναι εκείνοι που λαμβάνουν το άγγιγμά Του εκλεγμένοι πριν ακόμα γεννηθούν; Είναι μόνο το πεπρωμένο τους να αφιερώνονται στην προσευχή, να κατέχονται από το Άγιο Πνεύμα, να παίρνουν λόγους από το θρόνο του Θεού;

Κάνω αυτές τις ερωτήσεις εξαιτίας μιας ανεξήγητης πείνας, που ο Θεός έβαλε στην ψυχή μου. Ο εσωτερικός μου άνθρωπος λαχταρά για μια αποκάλυψη του Χριστού. Κάτι μέσα μου απλά δεν θα ησυχάσει με την αποκάλυψη ενός άλλου προσώπου. Γιατί; Είμαι πεπεισμένος ο Θεός έχει έναν ιδιαίτερο λόγο που θέλει να πει σ' αυτήν την γενιά. Κι αυτή την ώρα, ψάχνει τη γη για υπηρέτες που Αυτός μπορεί να κατέχει. Θέλει άνδρες και γυναίκες που θα υπηρετούν ως η φωνή Του σε έναν χαμένο κόσμο. Μόνο ο παντοδύναμος, χρισμένος Λόγος του μπορεί να πολεμήσει το πνεύμα του Ισλάμ που ανατέλλει. Και μόνο η αλήθεια Του μπορεί να καταφέρει ένα θανάσιμο πλήγμα στην υποκρισία της ίδιας της εκκλησίας του.

Πόσο γρήγορα έχει αλλάξει ο κόσμος. Αφότου έπεσαν οι δίδυμοι πύργοι στη Νέα Υόρκη, η συμμετοχή στις εκκλησίες αυξήθηκε ξαφνικά. Οι άνθρωποι ξαναγέμισαν τις εκκλησίες τους για πρώτη φορά μετά από χρόνια. Ξαφνικά, ο Θεός έγινε δημοφιλής πάλι. Η αναφορά του ονόματός του χαρακτήριζε κάθε αθλητικό γεγονός, κάθε κυβερνητικό συμβούλιο, κάθε πολιτική συγκέντρωση. Φάνηκε ότι ολόκληρο το έθνος έλεγε προσευχές και μιλούσε για το Θεό.

Σήμερα, εντούτοις, η συμμετοχή στις εκκλησίες είναι χαμηλότερη απ' ότι πριν από την καταστροφή της 11ης Σεπτεμβρίου. Μια πρόσφατη σφυγμομέτρηση σε εθνικό επίπεδο, αναφέρει πως οι άνθρωποι έλεγαν, "η εκκλησία ήταν μια τέτοια δυσάρεστη εμπειρία, που δεν επέστρεψα ποτέ." "Δεν συνέβαινε τίποτα εκεί. Δεν άξιζε το χρόνο μου." "Τίποτα δεν με έκανε να θελήσω να επιστρέψω."

Πώς έγινε αυτό; Συνέβη επειδή η εκκλησία έχει χάσει την πνευματική εξουσία της. Τα περισσότερα κηρύγματα που άκουγαν εκείνοι οι άνθρωποι ήταν νεκρά, άψυχα. Αποκάλυψαν την εκκλησία στην παρούσα κατάστασή της: αδύνατη και απαλλαγμένη από τον αληθινό χαρακτήρα του Θεού. Τώρα οι άνθρωποι κωφεύουν στο Ευαγγέλιο. Οι νέοι άνθρωποι ειδικά απορρίπτουν την εκκλησία, λέγοντας πως είναι άσχετη. Δεν θέλουν να έχουν καμιά σχέση με ένα ίδρυμα που είναι περίγελος στα μάτια του κόσμου.

Αλλά ο Θεός είναι έτοιμος να το αλλάξει όλο αυτό. Ακόμη και τώρα ο Κύριος σηκώνει άνδρες και γυναίκες αγγιγμένους απ' τον Θεό και κατεχόμενους απ' το Πνεύμα. Θα αναζωπυρώσει αυτούς τους υπηρέτες με την αλήθεια Του. Και το άγγιγμα του στις ζωές τους θα κάνει ολόκληρο τον κόσμο να το λάβει σοβαρά υπόψη.

Ένας καθαρός λόγος ετοιμάζεται να έρθει από τον ουρανό γι ακόμα μια φορά. Θα εκθέσει την υποκρισία και τα δαιμονικά ψέματα. Θα αποκαλυφθεί πως το Ισλάμ έχει σατανική προέλευση. Και όλα αυτά που είναι από τη σάρκα - εγωκεντρισμός, υλισμός, πονηρή επιθυμία - θα έρθουν στο εκθαμβωτικό φως του Λόγου του Θεού. Η κοφτερή αλήθεια θα κηρυχθεί από τα χείλια μιας νέας γενιάς εκζητητών του Θεού, ανθρώπων που έχουν δώσει τις καρδιές τους ολότελα στο Χριστό.

Ο Κύριος αγγίζει κάθε υπηρέτη που είναι πιστός στην προσευχή. Αναζητά εκείνους που είναι πρόθυμοι να αυτοπειθαρχήσουν προκειμένου να ακουστεί η φωνή Του. Ο Δανιήλ γράφει, ΕΣΤΡΕΨΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟΝ ΜΟΥ ΠΡΟΣ ΚΥΡΙΟΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΔΙΑ ΝΑ ΚΑΜΩ ΠΡΟΣΕΥΧΗΝ ΚΑΙ ΔΕΗΣΕΙΣ ΕΝ ΝΗΣΤΕΙΑ ΚΑΙ ΣΑΚΚΩ ΚΑΙ ΣΠΟΔΩ (Δανιήλ 9:3).

Ο Δανιήλ μας λέει έπειτα, ΚΑΙ ΕΝΩ ΕΓΩ ΕΛΑΛΟΥΝ ΕΤΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΗΥΧΟΜΗΝ ΚΑΙ ΕΞΩΜΟΛΟΓΟΥΜΗΝ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑΝ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑΝ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΦΕΡΟΝ ΤΗΝ ΙΚΕΣΙΑΝ ΜΟΥ ΕΝΩΠΙΟΝ ΚΥΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΟΥ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΟΥ… Ο ΑΝΗΡ ΓΑΒΡΙΗΛ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ ΕΙΔΟΝ ΕΝ ΤΗ ΟΡΑΣΕΙ ΚΑΤ ΑΡΧΑΣ ΠΕΤΩΝ ΤΑΧΕΩΣ ΜΕ ΗΓΓΙΣΕ ΠΕΡΙ ΤΗΝ ΩΡΑΝ ΤΗΣ ΕΣΠΕΡΙΝΗΣ ΘΥΣΙΑΣ (9:20-21). Με λίγα λόγια, ο Δανιήλ λέει, "ο Θεός με άγγιξε ενώ τον εκζητούσα με έντονη προσευχή."

Ο Δανιήλ το καθιστά σαφές: δεν κατανόησε το Λόγο του Θεού από τη μελέτη κάτω από μορφωμένους ανθρώπους. Δεν κέρδισε τη γνώση των μελλοντικών γεγονότων του από τα ιδρύματα της Βαβυλώνας. Κανένας δεν θα μπορούσε να του διδάξει πώς να ερμηνεύσει τα όνειρα που του δόθηκαν υπερφυσικά. Ο Δανιήλ δηλώνει, ΚΑΙ ΕΝΩ ΕΓΩ ΕΛΑΛΟΥΝ ΕΤΙ ΕΝ ΤΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ … ΜΕ ΣΥΝΕΤΙΣΕ ΚΑΙ ΕΛΑΛΗΣΕ ΜΕΤ ΕΜΟΥ ΚΑΙ ΕΙΠΕ, ΔΑΝΙΗΛ, ΤΩΡΑ ΕΞΗΛΘΟΝ ΔΙΑ ΝΑ ΣΕ ΚΑΜΩ ΝΑ ΛΑΒΗΣ ΣΥΝΕΣΙΝ (9:21-22).

Απλά, οι προσευχές του Δανιήλ έφεραν μπροστά ένα Λόγο από το θρόνο του Θεού. ΚΑΙ ΕΙΠΕ ΠΡΟΣ ΕΜΕ ΜΗ ΦΟΒΟΥ ΔΑΝΙΗΛ ΔΙΟΤΙ ΑΠΟ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΚΑΘ ΗΝ ΕΔΩΚΑΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑΝ ΣΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΝΑ ΕΝΝΟΗΣ ΚΑΙ ΚΑΚΟΥΧΗΣΑΙ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΟΥ ΕΙΣΗΚΟΥΣΘΗΣΑΝ ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΕΓΩ ΗΛΘΟΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΣΟΥ... ΚΑΙ ΗΛΘΟΝ ΝΑ ΣΕ ΚΑΜΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΗΣ ΤΙ ΘΕΛΕΙ ΣΥΜΒΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΑΟΝ ΣΟΥ ΕΝ ΤΑΙΣ ΕΣΧΑΤΑΙΣ ΗΜΕΡΑΙΣ (10:12, 14).

Τι είδους προσευχές έκανε ο Δανιήλ για να προκαλέσει μια τέτοια επίσκεψη; Η Γραφή μας λέει ότι ξόδεψε τρεις εβδομάδες σε πλήρη συντριβή: ΕΝ ΤΑΙΣ ΗΜΕΡΑΙΣ ΕΚΕΙΝΑΙΣ ΕΓΩ Ο ΔΑΝΙΗΛ ΗΜΗΝ ΠΕΝΘΩΝ ΤΡΕΙΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ. ΑΡΤΟΝ ΕΠΙΘΥΜΗΤΟΝ ΔΕΝ ΕΦΑΓΟΝ ΚΑΙ ΚΡΕΑΣ ΚΑΙ ΟΙΝΟΣ ΔΕΝ ΕΙΣΗΛΘΕΝ ΕΙΣ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΜΟΥ ΟΥΔΕ ΗΛΕΙΨΑ ΕΜΑΥΤΟΝ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΜΕΧΡΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΩΣ ΤΡΙΩΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΝ ΕΒΔΟΜΑΔΩΝ (10:2-3).

Ο Δανιήλ είχε ξοδέψει είκοσι μια ημέρες ταπεινώνοντας τον εαυτό του, πενθώντας στα γόνατά του, εξαγνίζοντας τη σάρκα του, θέτοντας την καρδιά του στο να λάβει τη θεία κατανόηση. Δεν χρονομέτρησε τις προσευχές του με το ρολόι. Έκανε μια διακήρυξη πολέμου: "Κύριε, δεν θα αφήσω την παρουσία Σου έως ότου διακρίνω τι κάνεις. Δεν με νοιάζει τι κόστος πρέπει να πληρώσω."

Εδώ ακριβώς, οι άνθρωποι του Θεού χρειάζονται ένα λόγο από τον ουρανό όπως ποτέ πριν. Ποτέ στην ιστορία τόσα πολλά πλήθη δεν έχουν αφεθεί κουρασμένα και άρρωστα από νεκρά, ξερά κηρύγματα. Οι ευσεβείς φωνάζουν κυριολεκτικά για έναν λόγο που αγγίζει και αλλάζει τη ζωή. Αλλά η πλειοψηφία των αμβώνων καταλαμβάνεται από άτομα χωρίς πνευματική εξουσία. Αυτοί οι ποιμένες χωρίς καρδιά προσευχής, μπερδεύονται από τους καιρούς, ανήμποροι να φέρουν κατανόηση και ελπίδα σε έντρομες συναθροίσεις.

Κάτι άλλο συνέβη στον Δανιήλ ενώ προσευχόταν. Έφτασε στο τέρμα των ικανοτήτων του (μιλώντας από σαρκική πλευρά). Ο Κύριος άγγιξε τώρα τα χείλια του Δανιήλ έτσι ώστε θα μπορούσε να μιλήσει ως προφήτης Του. Είπε στον υπηρέτη Του, "έχω αγιάσει τη γλώσσα σου. Τώρα πρόκειται να μιλήσω μέσα από σένα."

Καθένας που μιλά για το Θεό πρέπει να έχει τη γλώσσα του καθαρισμένη και εξαγνισμένη. Η Βίβλος μας δίνει πολλά παραδείγματα:

• * Ιερεμίας γράφει, ΚΑΙ ΕΞΕΤΕΙΝΕ ΚΥΡΙΟΣ ΤΗΝ ΧΕΙΡΑ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΕΓΓΙΣΕ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΙΠΕ ΚΥΡΙΟΣ ΠΡΟΣ ΕΜΕ ΙΔΟΥ ΕΘΕΣΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΜΟΥ ΕΝ ΤΩ ΣΤΟΜΑΤΙ ΣΟΥ. ΙΔΕ ΣΕ ΚΑΤΕΣΤΗΣΑ ΣΗΜΕΡΟΝ ΕΠΙ ΤΑ ΕΘΝΗ ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΔΙΑ ΝΑ ΕΚΡΙΖΟΝΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΣΚΑΠΤΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΕΔΑΦΙΖΗΣ ΝΑ ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΦΥΤΕΥΗΣ (Ιερεμίας 1:9-10).
• Ο Ησαΐας λέει, ΤΟΤΕ ΕΙΠΑ Ω ΤΑΛΑΣ ΕΓΩ ΔΙΟΤΙ ΕΧΑΘΗΝ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΚΑΘΑΡΤΩΝ ΧΕΙΛΕΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΟΙΚΩ ΕΝ ΜΕΣΩ ΛΑΟΥ ΑΚΑΘΑΡΤΩΝ ΧΕΙΛΕΩΝ ΕΠΕΙΔΗ ΟΙ ΟΦΘΑΛΜΟΙ ΜΟΥ ΕΙΔΟΝ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ. ΤΟΤΕ ΕΠΕΤΑΣΕ ΠΡΟΣ ΕΜΕ ΕΝ ΕΚ ΤΩΝ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΕΧΟΝ ΕΝ ΤΗ ΧΕΙΡΙ ΑΥΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ ΠΥΡΟΣ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ ΕΛΑΒΕ ΔΙΑ ΤΗΣ ΛΑΒΙΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥ ΘΥΣΙΑΣΤΗΡΙΟΥ, ΚΑΙ ΗΓΓΙΣΕΝ ΑΥΤΟΝ ΕΙΣ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΙΠΕΝ ΙΔΟΥ ΤΟΥΤΟ ΗΓΓΙΣΕ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΣΟΥ ΚΑΙ Η ΑΝΟΜΙΑ ΣΟΥ ΕΞΗΛΕΙΦΘΗ ΚΑΙ Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΣΟΥ ΕΚΑΘΑΡΙΣΘΗ (Ησαΐας 6:5-7).
• Ο Δανιήλ πιστοποιεί, ΚΑΙ ΙΔΟΥ ΩΣ ΘΕΑ ΥΙΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΗΓΓΙΣΕ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΜΟΥ ΤΟΤΕ ΗΝΟΙΞΑ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΛΑΛΗΣΑ… ΚΑΙ ΜΕ ΗΓΓΙΣΕ ΠΑΛΙΝ ΩΣ ΘΕΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΕΝΙΣΧΥΣΕ (Δανιήλ 10:16-18).

Οι εμπειρίες αυτών των ανθρώπων είναι τα παραδείγματα για όλους εμάς: ο Θεός ψάχνει για ανθρώπους που θα πάρουν χρόνο για να μείνουν μαζί Του, που θα τον εκζητούν τακτικά και θα περιμένουν στην παρουσία Του. Όπως οι αφιερωμένοι αθλητές των ολυμπιακών αγώνων, τέτοιοι υπηρέτες θα ξοδέψουν ώρες στην αφιέρωσή τους, για εβδομάδες ή μήνες κάθε φορά.

Μπορεί να πεις, "δεν μπορώ να ξοδέψω ώρες σε ημερήσια προσευχή. Έχω υποχρεώσεις όπως οποιοσδήποτε άλλος." Πρέπει να επισημάνω ότι ο Δανιήλ ήταν ένα πολύ απασχολημένο άτομο. Σαν προεξέχων ανώτερος κυβερνητικός υπάλληλος, είχε πάρα πολλές υποχρεώσεις. Παρά ταύτα ο Δανιήλ έθεσε την καρδιά του στο να εκζητεί τον Κύριο. Και καθιέρωσε καθημερινό ποιοτικό χρόνο – μάλιστα τρεις φορές την ημέρα – για να προσεύχεται. Ο Θεός του απάντησε με ένα καταπληκτικό όραμα: ΚΑΙ ΕΓΩ Ο ΔΑΝΙΗΛ ΕΛΙΠΟΘΥΜΗΣΑ ΚΑΙ ΗΜΗΝ ΑΣΘΕΝΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΤΙΝΑΣ ΜΕΤΑ ΤΑΥΤΑ ΕΣΗΚΩΘΗΝ ΚΑΙ ΕΚΑΜΝΟΝ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΕΘΑΥΜΑΖΟΝ ΔΕ ΔΙΑ ΤΗΝ ΟΡΑΣΙΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕΝ Ο ΕΝΝΟΩΝ (Δανιήλ 8:27). Ακόμα και στην ασθένεια, ή κατά τη διάρκεια των καθημερινών δραστηριοτήτων του, ο Δανιήλ εκζητούσε το Κύριο.

Ο Θεός ψάχνει το ίδιο είδος απεγνωσμένης εκζήτησης μεταξύ των ποιμένων του σήμερα. Ψάχνει για ποιμένες που έχουν κουραστεί από τα κηρύγματα, αγωνιζόμενοι να φέρουν ένα νέο μήνυμα, και έχοντας μικρό αντίκτυπο στους ανθρώπους. Θέλει ιεροκήρυκες που θα προτιμούσαν να πεθάνουν μάλλον και να είναι με τον Ιησού από να πέσουν σε ξηρότητα. Αυτοί οι πεινασμένοι υπηρέτες φωνάζουν, " Θεέ μου, βάλε τη φωτιά Σου στην ψυχή μου. Σπάσε με, λιώσε με, ξεσήκωσε τη ζωή μου. Δεν μπορώ να συνεχίσω σ' αυτήν την ρουτίνα. Χρειάζομαι το άγγιγμά Σου. Θέλω να σε υπηρετήσω σαν ένας προφήτης Σου, για να μιλήσω στο λαό Σου." Αυτή είναι η κραυγή της καρδιάς του υπηρέτη που ο Θεός αγγίζει.

Υπάρχουν πολλοί ευσεβείς άνθρωποι σήμερα που ξοδεύουν ώρες σε μεσιτική προσευχή. Αυτοί οι ευλογημένοι υπηρέτες περπατούν δια της πίστεως με μεγάλη βεβαιότητα. Όμως πολλοί απ' αυτούς δεν θλίβονται για τις αμαρτίες του έθνους μας ή για την απονέκρωση στον οίκο του Θεού. Δεν προτείνω να μελαγχολούν οι Χριστιανοί και να κυκλοφορούν με τα κατεβασμένα τα μούτρα. Αλλά υπάρχει μια στάση καρδιάς ακόμα και στον πιο χαρούμενο πιστό που τον κάνει για να πενθεί για τη χλιαρή κατάσταση της εκκλησίας και την ηθική κατάπτωση στο έθνος μας.

Αυτό το βλέπουμε στη ζωή του Δανιήλ. Προφανώς, ο Δανιήλ ήταν ένας στην κοινωνία του που θλιβόταν με την καρδιά του Θεού. Με την πάροδο του χρόνου, ο Δανιήλ ελάμβανε οράματα στη μέση της νύχτας. Ελευθερώθηκε από θαύμα από το λάκκο των λεόντων. Ο Κύριος τον ευλογούσε και τον ευόδωνε παρά πολύ. Όμως, όλο αυτό το διάστημα, ο Δανιήλ δεν έβγαλε ποτέ από το μυαλό του τα θλιβερά πράγματα που ο Θεός του έδειχνε για τον Ισραήλ: ΕΦΡΙΞΕ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΕΜΟΥ ΤΟΥ ΔΑΝΙΗΛ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΙ ΟΡΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΜΟΥ ΜΕ ΕΤΑΡΑΤΤΟΝ (Δανιήλ 7:15).

Εδώ έχουμε έναν άνθρωπο που πήγαινε για ύπνο με το Κύριο στο μυαλό του. Οι σκέψεις του δεν ήταν ξέχειλες με επιχειρηματικές ιδέες ή αισθησιακές εικόνες. Ο Δανιήλ εκζητούσε τον Κύριο συνεχώς, που κάνοντας ικεσίες. Και τώρα ο ουρανός του ανοίχτηκε, με οράματα του μέλλοντος. Ο Δανιήλ κινούνταν σε μια τρομερή, προφητική σφαίρα, επειδή επέλεξε να θλίβεται με το Θεό.

Τώρα ο Κύριος αποκάλυψε στον Δανιήλ το σχέδιό του. Ήταν έτοιμος να αφαιρέσει κάθε τι κακό και να το πετάξει. Θα στρεφόταν εναντίον των αμαρτωλά έθνη και θα τα κατέστρεφε. Η ημέρα κρίσης πλησίαζε, και ο χρόνος τελείωνε. Ο Βασιλιάς ερχόταν, και τα βιβλία θα άνοιγαν σύντομα. Όμως, ο λαός του Θεού αποκοιμήθηκε γρήγορα, ξεχνώντας τα όλα.

Έτσι ο Δανιήλ πένθησε για την απονέκρωση και τη διαφθορά στον οίκο του Θεού. Μαρτυρεί, "αυτά τα θεία λόγια, αυτά τα οράματα του μέλλοντος, με αναστάτωσαν. Ανακάτωσαν την ψυχή μου, και με έκαναν να πενθώ και να θλίβομαι"(βλ. Δανιήλ 9).

Βλέπω μια παρόμοια σκηνή στον οίκο του Θεού σήμερα. Διάκονοι και εκκλησίες έχουν κλείσει τα αυτιά τους στις προφητικές προειδοποιήσεις. Αρνούνται να ακούσουν ή να μιλήσουν τίποτα αρνητικό. Στα μυαλά τους, είναι καιρός απλά να ευχαριστηθούμε τη ζωή. Κι όμως πολλοί απ' αυτούς τους ίδιους ανθρώπους, έχουν εμπειριστεί θαύματα κάποτε. Προσευχήθηκαν για τους δικούς τους ανθρώπους που ήταν χαμένοι. Θλίβηκαν για το ηθικό γλίστρημα της κοινωνίας, και κοίταξαν ανυπόμονα για τον ερχομό Χριστού. Αλλά τώρα έχουν τη δική τους ημερήσια διάταξη. Δεν θα ξοδέψουν ούτε μια στάλα ενέργειας για να θλιβούν με το Θεό για ένα έθνος που πεθαίνει και για μια χλιαρή εκκλησία. Όπως λέει η Γραφή, ΔΙΑ ΔΕ ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΙΜΜΟΝ ΤΟΥ ΙΩΣΗΦ ΔΕΝ ΘΛΙΒΕΣΘΕ (Αμώς 6:6).

Ο Δανιήλ έλαβε το άγγιγμα του Θεού επειδή ήταν πρόθυμος να θλιβεί με το Κύριο. Προσευχήθηκε, "Κύριε, τι συμβαίνει; Πρέπει να καταλάβω αυτούς τους καιρούς. Δείξε μου, ώστε να μπορώ να προειδοποιήσω το λαό Σου." Δεν νοιαζόταν εάν τον χλεύαζαν. Αφοσιώθηκε με μεγάλο ζήλο στο να γνωρίσει την καρδιά του Θεού. Και ομολόγησε ανοιχτά την αμαρτία του.

ΚΑΙ ΕΔΕΗΘΗΝ ΠΡΟΣ ΚΥΡΙΟΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΞΩΜΟΛΟΓΗΘΗΝ ΚΑΙ ΕΙΠΟΝ Ω ΚΥΡΙΕ Ο ΜΕΓΑΣ ΚΑΙ ΦΟΒΕΡΟΣ ΘΕΟΣ Ο ΦΥΛΑΤΤΩΝ ΤΗΝ ΔΙΑΘΗΚΗΝ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΕΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΩΝΤΑΣ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΤΗΡΟΥΝΤΑΣ ΤΑΣ ΕΝΤΟΛΑΣ ΑΥΤΟΥ. ΗΜΑΡΤΗΣΑΜΕΝ ΚΑΙ ΗΝΟΜΗΣΑΜΕΝ ΚΑΙ ΗΣΕΒΗΣΑΜΕΝ ΚΑΙ ΑΠΕΣΤΑΤΗΣΑΜΕΝ ΚΑΙ ΕΞΕΚΛΙΝΑΜΕΝ ΑΠΟ ΤΩΝ ΕΝΤΟΛΩΝ ΣΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΩΝ ΚΡΙΣΕΩΝ ΣΟΥ (Δανιήλ 9:4-5).

Εδώ είναι ένα άλλο σημάδι κάποιου κατά την καρδιά του Θεού: ταυτίζεται με τις αμαρτίες της εκκλησίας. Αυτός ο υπηρέτης φωνάζει για αγιασμό, και για τον εαυτό του και για τον λαό του Θεού. Μια εκκλησία μπορεί να καλεί τακτικά σε συναθροίσεις προσευχής, αλλά χωρίς αγνότητα, η προσευχή είναι τελείως αδύναμη. Το μήνυμα που ο Θεός θέλει να μιλήσει στο λαό Του πρέπει να προέλθει από χείλη που έχουν εξαγνιστεί.

Προκαλώ κάθε ποιμένα, κάθε δάσκαλο, κάθε εκκλησιαζόμενο: αποζήτησε απελπισμένα το άγγιγμα του Θεού. Μείνε σε κοινωνία μαζί Του. Νήστεψε και προσευχήσου μεσιτικά. Και άφησε το Άγιο Πνεύμα να εξετάσει την καρδιά σου. Θα εκθέσει καθετί κακό, επαναστατικό, αμαρτωλό που κρύβεται μέσα σου. Και θα σε εξετάσει για κάθε περιοχή της ανυπακοής.

Σύντομα, δεν θα ανέχεσαι πλέον υποκρισία ή συμβιβασμό μέσα σου. Οι προσευχές σου θα μετατραπούν σε κραυγές για αγιασμό. Τότε, όποτε βλέπεις αμαρτία στον οίκο του Θεού, θα φωνάζεις, "Ω, Κύριε, έχουμε αμαρτήσει σε σένα." Έτσι θα ξέρεις ότι ο Θεός σε έχει αγγίξει. Έχει αρχίσει το θείο Του έργο της αλλαγής σου, χρίζοντάς σε με νέο χρίσμα, και προετοιμάζοντάς σε για ένα μεγαλύτερο έργο.

Έχετε ακούσει για τις Ειδικές Δυνάμεις του αμερικανικού στρατού (Special Forces). Είναι μια ειδικά εκπαιδευμένη μονάδα του στρατού, μια μονάδα ελίτ από αφοσιωμένους στρατιώτες. Οι ειδικές δυνάμεις φτιάχνονται αποκλειστικά από εθελοντές, πολεμιστές που τους έχουν αξιολογήσει και τους έχουν ξεχωρίσει οι ανώτεροί τους. Εάν θέλουν να καταταγούν, αντιμετωπίζουν τη σκληρότερη εκπαίδευση που θα μπορούσε να αντέξει κανείς.

Πριν από τον πόλεμο στο Αφγανιστάν, ο Οσάμα Μπιν Λάντεν είχε πει ότι οι αμερικανικοί στρατιώτες ήταν αδύναμοι, δειλοί, ανεκπαίδευτοι για την πόλεμο στα βουνά. Πρόβλεψε ότι οι ταλιμπάν θα έστελναν στο σπίτι τους τα αμερικανικά στρατεύματα ντροπιασμένα, όπως είχε νικήσει το ρωσικό στρατό. Αλλά ο Μπιν Λάντεν δεν είχε μετρήσει τις Αμερικανικές Ειδικές Δυνάμεις. Αυτή η ατρόμητη μονάδα εισέβαλε στο Αφγανιστάν με μόλις 2.000 στρατιώτες. Μέσα σε λίγες μέρες, είχε εντοπίσει όλα τα φρούρια του εχθρού. Ξαφνικά, οι στρατιώτες του Μπιν Λάντεν έτρεμαν στη θέα αυτών των πειθαρχημένων δυνάμεων που πλησίαζαν. Μέσα σε μερικές εβδομάδες, οι ταλιμπάν νικήθηκαν.

Οι τρομοκράτες σ' όλον τον κόσμο τώρα τρέμουν απ' το φόβο της προσπέλασης των Αμερικανικών Ειδικών Δυνάμεων. Ξέρουν ότι ακόμη και μια μικρή μονάδα μπορεί να γκρεμίσει ένα ολόκληρο έθνος. Οι Αμερικανικές Ειδικές Δυνάμεις έχουν φθάσει ήδη στις Φιλιππίνες, την Ινδονησία και άλλες χώρες όπου εκπαιδεύονται τρομοκράτες. Έγιναν ο πιο φοβερός εχθρός της τρομοκρατίας.

Πιστεύω ότι ο Θεός κάνει κάτι παρόμοιο στην πνευματική σφαίρα. Καθώς προσευχόμουν, το Άγιο Πνεύμα με επισκέφτηκε με ένα εξαιρετικό όραμα: ο Θεός προετοίμαζε στα ουράνια μια επιχείρηση. Ετοιμάζει έναν στρατό–μέσα–στον- στρατό, ψάχνοντας τα κανονικά στρατεύματά Του για να διαμορφώσει μια ελίτ μονάδα εθελοντών. Αυτή η ειδική δύναμη απαρτίζεται από πολεμιστές που μπορεί να αγγίξει και να αφυπνίσει, για να κάνουν τη μάχη με τον εχθρό. Βλέπουμε μια εικόνα αυτού στη Γραφή, με την ειδική πολιτοφυλακή του Σαούλ. Η Βίβλος μας λέει, ΥΠΗΓΕ ΜΕΤ ΑΥΤΟΥ ΕΚΕΙ ΤΑΓΜΑ ΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΤΑΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΕΙΧΕ ΔΙΑΘΕΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ (1 Σαμουήλ 10:26).

Οι ειδικές δυνάμεις του Θεού περιλαμβάνουν σήμερα τους νέους, τους μεσήλικες, ακόμη και τους ηλικιωμένους. Εκπαιδεύονται στο ταμείο τους της προσευχής. Πολλοί έχουν υπομείνει πόνους και θλίψεις σχεδόν πέρα από τα ανθρώπινα όρια. Και βγήκαν εξαγνισμένοι και καθαρισμένοι. Η οικειότητά τους με τον Ιησού μέσα απ' όλα αυτά, τους έχει διδάξει πώς να πολεμήσουν. Τώρα ξέρουν πώς να κάνουν τη μάχη σε οποιοδήποτε πνευματικό πεδίο, είτε στα βουνά είτε στις κοιλάδες.

Αυτές οι ειδικές δυνάμεις έχουν κερδίσει πολλές νίκες μέσω της προσευχής. Και τώρα είναι φοβισμένοι στην κόλαση. Σύντομα, σ' όλο τον κόσμο, ειδικά στα ισλαμικά έθνη, οι άρτια εκπαιδευμένες δυνάμεις του Θεού θα δώσουν τη μάχη με αυτές τις κακές δυνάμεις. Ο Θεός μας δεν χρειάζεται στρατούς με εκατομμύρια άνδρες. Οι ειδικές δυνάμεις του είναι μικρές σε αριθμό, αλλά είναι δυνατές στη μάχη. Ένα θεοσεβές, υπάκουο μέλος αυτής της μονάδας μπορεί να πάρει στο κυνήγι χίλιους εχθρικούς στρατιώτες. Όπως ο Θεός υποσχέθηκε στον μικρό στρατό του Ιησού του Ναυή, ΟΥΔΕΙΣ ΗΔΥΝΗΘΗ ΕΩΣ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΟΝ ΝΑ ΣΤΑΘΗ ΕΜΠΡΟΣΘΕΝ ΣΑΣ. ΕΙΣ ΑΠΟ ΣΑΣ ΘΕΛΕΙ ΔΙΩΞΕΙ ΧΙΛΙΟΥΣ ΔΙΟΤΙ ΚΥΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΣΑΣ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΟΛΕΜΗΣΑΣ ΥΠΕΡ ΥΜΩΝ ΚΑΘΩΣ ΥΠΕΣΧΕΘΗ ΠΡΟΣ ΕΣΑΣ "(Ιησούς του Ναυή 23:9-10).

Το πεδίο της μάχης μας δεν βρίσκεται στο Αφγανιστάν, στις Φιλιππίνες ή την Ινδονησία. Η μάχη γίνεται μέσα στην εκκλησία. Αυτήν την ώρα, ο Θεός εξαπολύει τις ειδικές δυνάμεις Του στο σπίτι του. Και τα όπλα τους είναι προσευχή, αγνότητα, και ένας λόγος κατ' ευθείαν από το θρόνο του. Τα χείλια αυτών των στρατιωτών έχουν αγγιχτεί με άνθρακες από το βωμό Θεού. Οι γλώσσες τους έχουν εξαγνιστεί από κάθε τι ρυπαρό. Και είναι άφοβοι στο να εκθέσουν οτιδήποτε προέρχεται από την σάρκα. Είναι λιοντάρια της προσευχής, όμως αρνιά στην ταπεινότητά τους. Και ο λόγος που κηρύσσουν είναι βαθύς σε αλήθεια, σε αγνότητα και σε ακεραιότητα.

Έχω ακούσει το κήρυγμα πολλών στρατιωτών απ' αυτές τις ειδικές δυνάμεις. Μερικοί είναι νέοι, μαθαίνοντας τον Χριστό γρήγορα. Κηρύσσουν το Λόγο του θαρραλέα, και στην εκκλησία και στους απίστους. Άλλοι στρατιώτες είναι μεσήλικες διάκονοι που απηύδησαν από τη χλιαρότητα της εκκλησίας. Το Άγιο Πνεύμα τους άγγιξε με τη φωτιά Του, ξεσηκώνοντάς τους με ανανεωμένο ζήλο. Τώρα είναι έτοιμοι να δείξουν στη νέα γενιά πώς να παλέψουν. Αυτοί οι άνδρες δίνουν τη μάχη στο ταμείο τους της προσευχής, περιμένοντας τον αρχηγό τους, τον Ιησού. Και εμφανίζονται στο προσκήνιο με έναν φρέσκο λόγο από τον ουρανό. Μιλούν στοργικά, αλλά με εξουσία. Και δεν φοβούνται να δείξουν στους ανθρώπους τις αμαρτίες τους.

Για χρόνια τώρα, ο Σατανάς έχει τρομοκρατήσει το λαό του Θεού. Έχει καταρρίψει τους πύργους μεγάλων διακονιών, γνωστών ιεροκηρύκων, ιερών προτύπων. Αλλά ο Θεός δεν εξεπλάγη από τίποτε από αυτά. Όλον τον καιρό, εκπαίδευε τις ειδικές δυνάμεις Του. Και είναι έτοιμος να τους εξαπολύσει μέσα στην εκκλησία Του. Αυτή η ελίτ μονάδα γκρέμισε το σιδηρούν παραπέτασμα στην Ανατολική Ευρώπη. Ανέτρεξε τον κομμουνισμό. Και αυτήν την ώρα γκρεμίζει το παραπέτασμα από μπαμπού στην Ασία.

Ο στρατός–μέσα–στον-στρατό του Θεού βρίσκεται στη θέση του σε κάθε έθνος. Η δραστηριότητά του μπορεί να είναι συγκαλυμμένη τώρα, αλλά σύντομα θα τον δούμε να κάνει ανδραγαθήματα στο όνομα και με την δύναμη του Χριστού. Ο Λόγος του Θεού έρχεται, και η πείνα τελειώνει. Ο Κύριος θα επικρατήσει. Ο Λόγος του θα κατακτήσει τους πάντες.

Μετάφραση: Αντώνης Σακελλαρίου