O BΡΑΧΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ

Ξεροντας το Θεο ηταν ικανοποιητικο για το Μωυση. Παρα τη μεταβαση στη γη της επαγγελιας ο  Μωυσης ειπε: « Δειξε μου τη δοξα σου». ( Εξοδος 33 : 8 ). Μπορω να φανταστω την ευχαριστηση του Θεου στην ακοη  αυτου. Καθε επιγειος πατερας ξερει την παρακληση των φωνων των παιδιων του ζητωντας  τα πραγματα , αλλα τιποτα δεν θερμαινει την καρδια ενος πατερα οταν ακουει το παιδι του να λεει, « Πατερα, σε αγαπω για ποιος εισαι.»

Ο Θεος ηταν τοσο ευτυχης με την επιθυμια του Μωυση οτι χορηγησε το αιτημα του, οσο μπορουσε να το επιτρεπει. Δε θα μπορεσεις ομως, του λεει « να δεις το προσωπο μου, γιατι κανενας ανθρωπος δεν μπορει να με δει και να μεινει ζωντανος». ( Εξοδος 33 : 20).

ΤΟ ΑΠΡΟΣΙΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Το απροσιτο φως του Θεου ειναι παρα πολυ εντονο για μας τους ανθρωπους για να λαβουμεπληρως την λαμπροτητα του. « Εγω ο ιδιος ομως δε ερθω μαζι σας , γιατι ειστε απειθαρχος λαος, και υπαρχει κινδυνος να σας καταστρεψω στο δρομο» ( Εξοδος 33 : 3) Μετα προσθεσε ο Κυριος : « Να μια θεση κοντα μου. Στασου στο βραχο. Και οταν διαβαινω μεσα στη δοξα της παρουσιας μου, θα σε βαλω στη σχισμη του βραχου, και θα σε σκεπασω με το χερι μου ωσπου να περασω. Μετα θα παρω το χερι μου και θα δεις τα νωτα μου, το προσωπο μου ομως δε θα το δεις». ( Εξοδος 33 : 21-23 ).

Ο Θεος με αυτο τον τροπο προστατευσε τον Μωυση. Αυτος ο στιχος μας λεει ολα για την καταπληκτικη επιεικεια του Θεου στην Παλαια Διαθηκη – Ακομη πριν το σταυρικο θανατο του Χριστου. Ο Θεος εκρυψε το Μωυση στην επιεικεια του, στη σχισμη του βραχου. Ο αποστολος  Παυλος  αναφερει : κι αυτος ο βραχος ηταν ο ιδιος ο « Χριστος» ( Προς Κορινθιους Α’ 10 : 4 ).

ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗ ΔΟΞΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Το προσωπο του Μωυση μετασχηματιστηκε απο τη δοξα του Θεου. Μια αλλαγη τοσο ισχυρη - που εβαλε καλυμμα στο προσωπο του, για να μην ατικρυσουν οι Ισραηλιτες μια λαμπροτητα που εμελλε να σβησει. ( Προς Κορινθιους Β’ 3 : 13 ).

Καθενας, που αντιμετωπιζει τον Ιησου εχει την ιδια εμπειρια τον μετασχηματισμο που ειναι μια αλλαγη τοσο βαθια που ολοκληρος ο κοσμος τον βλεπει και εμπνεει δεος.