DE OPENBARING VAN GODS LIEFDE
Door de hele Bijbel hoort u deze prachtige woorden die door vele dienaren van God worden gesproken: "Jouw God is genadig, vriendelijk, genadig, gaarne vergevend, vol liefde, traag tot toorn." Deze woorden over Gods goedertierenheid (liefdevolle vriendelijkheid) worden steeds opnieuw door grote mannen, zoals Mozes, Jona, David, de profeten en de apostel Paulus, opgesomd (zie Exodus 34:6, Deuteronomium 4:31, Jona 4: 2, Joël 2:13, Romeinen 2:4).
Sommige christenen kunnen verbaasd zijn als zij weten dat Mozes over Gods goedertierenheid sprak. Immers, Mozes was bekend als de Wetgever, en gaf strenge vermaningen over gehoorzaamheid aan Gods wet. Hij waarschuwde de mensen dat als zij weigerden in gerechtigheid te wandelen, zij zouden worden geoordeeld.
Toch had ook Mozes deze belangrijke openbaring over de liefdevolle vriendelijkheid van de Heere. Hoe ontdekte hij dit aspect van Gods wezen? De Heere openbaarde dit aan Mozes in de wolk van Zijn aanwezigheid:
"Toen daalde de HEERE neer in een wolk, ging daar bij hem staan en riep de Naam van de HEERE uit. Toen de HEERE bij hem voorbijkwam, riep Hij: ‘HEERE, HEERE, God, barmhartig en genadig, geduldig en rijk aan goedertierenheid en trouw, Die goedertierenheid blijft bewijzen aan duizenden, Die ongerechtigheid, overtreding en zonde vergeeft’' (Exodus 34: 5-7a, cursivering DW).
Zelfs toen Mozes de waarschuwingen over het oordeel verkondigde, herinnerde hij zich dit belangrijke aspect van Gods karakter. Inderdaad moedigde Mozes de mensen aan: "Wanneer u in benauwdheid zult zijn en al deze dingen u getroffen hebben, in later tijd, dan zult u terugkeren naar de HEERE, uw God, en Zijn stem gehoorzamen. Want de HEERE, uw God, is een barmhartig God; Hij zal u niet loslaten, en u niet te gronde richten; Hij zal het verbond met uw vaderen, dat Hij onder ede met hen gesloten heeft, niet vergeten."(Deuteronomium 4: 30-31).
Hier is wat de Heere in wezen zegt over zijn contacten met ons in al ons falen: "Kijk eens hoe Ik altijd met mijn kinderen omga. Ze hebben me keer op keer teleurgesteld. Maar dan huilden zij, ze kwamen naar mij toe. Mijn hart wordt geraakt door de tranen van al mijn kinderen. Ik ben vol van mededogen wanneer ze naar Mij terugkomen. Dat is Mijn natuur. Ik ben ontroerd door het gevoel van hun zwakheden.”