"Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u" (Johannes 14:27). Dit geweldige woord van Jezus moet de discipelen wel verbaasd hebben. In hun ogen was het een bijna ongelooflijke belofte: de vrede van Christus zou hun vrede worden. Deze twaalf mannen hadden zich verwonderd over de vrede die ze de afgelopen drie jaar in Jezus hadden waargenomen. Hun Meester was altijd kalm, nooit bang, nooit verstoord door enige omstandigheid. En nu beloofde Jezus hen dezelfde vrede!
Toen voegde Jezus eraan toe: "niet zoals de wereld die geeft, geef Ik die u" (hetzelfde vers). Dit betrof niet de rust van een verdoofde, afgezonderde samenleving, noch de tijdelijke vrede van de zeer rijken die gemoedsrust proberen te verwerven met materiële zaken. Nee, dit was de ware vrede van Christus zelf, een vrede die alle menselijk begrip te boven gaat.
De timing van deze gift van vrede was heel belangrijk voor de discipelen omdat ze op de drempel stonden van de grootste beproeving die ze ooit zouden meemaken. Christus stond op het punt hen te verlaten en het nieuws over Zijn aanstaande vertrek, kwam als een grote schok. Ze hadden uitgekeken naar de dag waarop de Heere Zijn koninkrijk op aarde zou vestigen en hen heersers zou maken. Nu moesten ze het feit onder ogen zien dat Hij op het punt stond in handen van slechte mannen te worden gegeven en gedood.
"Ik zal weer opstaan," verzekerde de Meester hen, "en de Heilige Geest zal je leiden te midden van alles wat je zult meemaken." Op dat moment was alles wat de discipelen hadden een belofte van Christus betreffende zijn vrede.
De bediening van de Heilige Geest is altijd geweest om Christus aan Zijn volk te openbaren. In Johannes 16:14 zegt hij kort gezegd: "De Heilige Geest zal tot u spreken over Mij en Mijn wegen." Simpel gezegd, Zijn vrede komt tot ons als de Heilige Geest Christus aan ons openbaart.
Toen je Christus ontving, ontving je een hoeveelheid van Zijn Geest en het werk van de Geest gaat tot op de dag van vandaag verder in jou.