De aanraking van God

Daniël getuigde: "Een hand raakte me aan, die me op mijn knieën en op mijn handpalmen zette" (Daniël 10:10). Het woord voor "raakte mij aan" hier betekent zeer krachtig vasthouden. Daniël zei: "Toen God zijn hand op mij legde, kwam ik op mijn gezicht terecht. Zijn aanraking gaf me een zeer dringende behoefte om Hem te zoeken met alles dat in me was".

Dit gebeurt altijd als God iemands leven aanraakt. Die persoon valt op zijn knieën. En hij wordt een man of vrouw van gebed, met een sterke innerlijke drang om de Heer te zoeken.

Ik heb me vaak afgevraagd waarom God alleen bepaalde mensen aanraakt met deze sterke innerlijke drang. Waarom worden sommige dienaren hongerige zoekers naar Hem, terwijl andere getrouwe mensen hun eigen weg gaan? Door God aangeraakte dienaren hebben een intieme relatie met de Heer. Ze ontvangen openbaringen van de hemel. En ze verheugen zich in een wandel met de Heer die weinig andere mensen hebben.

Ik denk aan Daniël. Deze toegewijde dienaar werd door God op een bovennatuurlijke manier aangeraakt. Welnu, er waren vele andere goede, vrome mensen die de Heer dienden in Daniël's tijd. Dit waren bijvoorbeeld Shadrach, Meshach en Abednego, evenals Baruch, een schriftgeleerde uit Jeruzalem. Tientalle andere Israëlieten behielden ook hun geloof toen ze slaaf waren in Babylon. Ongeveer 40.000 van hen zouden terugkeren naar Jeruzalem om de tempel te herbouwen.

Dus, waarom legde God zijn hand op Daniël en raakte Hij hem op een dergelijke wijze aan? Waarom was deze man in staat dingen te horen die niemand anders kon zien en horen? Hij verklaart: "Alleen ik, Daniël, zag dat gezicht, maar de mannen die bij mij waren, zagen het niet; (Daniël 10-7).

Dit was het ongelooflijke visioen dat Daniël zag: "Op de vierentwintigste dag nu van de eerste maand, terwijl ik mij aan de oever van de grote rivier, dat is de Tigris, bevond, sloeg ik mijn ogen op en zie, daar zag ik een man in linnen klederen gekleed en de lendenen omgord met goud van Ufaz; zijn lichaam was als turkoois, zijn gelaat schitterde gelijk de bliksem, zijn ogen waren als vurige fakkels, zijn armen en voeten glanzend van gepolijst koper" (10:4-6).

Dit was een visioen van Christus zelf, duidelijk en levendig. In feite was het hetzelfde visioen dan aan Johannes werd gegeven op het eiland Patmos (zie Openbaring 1:13-15). Nu was het zonder enige twijfel God die tot Daniël sprak "zoals de stem van een menigte" (Daniël 10:6). Dit was geen gepiep of een gefluister, maar het donderende geluid van een luid roepende menigte.

De Heer openbaarde zich aan Daniël op deze manier om een speciale reden: Hij wilde de lange hongersnood naar zijn Woord beëindigen. Hij besloot dat de tijd was gekomen om een boodschap te geven aan de verloren mensheid. En Hij wilde zijn dienaren laten weten wat Hij op het punt stond te doen en waarom: "Om u te laten begrijpen wat uw volk in de laatste dagen zal overkomen: (10:14).

Maar God had een stem nodig om zijn woord te spreken. Hij wilde een biddende dienaar, iemand die getrouw op zijn roep zou antwoorden. Daniël was die man. Hij had vroom drie keer per dag gebeden. En nu, terwijl hij langs de rivier liep, openbaarde Christus zich aan hem. Daniël was geschokt door de ervaring. Hij zegt: "een grote schrik overviel hen, zodat zij vluchtten en zich verborgen; zo bleef ik alleen over."

De Bijbel identificeert niet de mannen die met Daniël waren. Ze waren misschien Babylonische bewakers of regeringsambtenaren. Daniël bekleedde tenslotte een hoge positie in het koninkrijk. Naar mijn mening waren die mannen Israëlieten, en wel in het bijzonder de vrome vrienden en kennissen van Daniël. Maar, als dat zo is, waarom vluchtten zij dan? Daniël zegt dat ze niets zagen en hoorden. Waarom werden zij gedwongen zich te verbergen?

Dit is de reden: God was bezig Daniël te gaan bezitten. Hij was zijn dienaar aan het voorbereiden, met lichaam en ziel, een woord vanuit de hemel te ontvangen. En dat is altijd een ontzagwekkend gezicht. Altijd als God een van zijn biddende dienaren aanraakt, manifesteert hij zich in dat menselijke kanaal. Eerst ontdoet Hij hem van alles wat van zichzelf is, en dan bezit Hij hem totaal.

De aanblik van dit proces kan vrees oproepen bij vleselijk gebonden Christenen. Het doet óf hun verborgen zonden smelten, of het spoort hen aan de situatie te ontvluchten. Ik herinner me zo'n gebeurtenis in mijn eigen leven, enige jaren geleden, voordat onze bediening naar New York verhuisde. Mijn echtgenote, Gwen, en ik zaten op onze patio in Texas met enige andere Christelijke echtparen. Plotseling greep God's Geest mij, en ik viel op mijn gezicht.

De Heer begon tot mijn hart te spreken over verloren zielen. Spoedig was ik aan het huilen en profeteren. Ik had als het ware het gevoel dat ik in de tegenwoordigheid was van God zelf, verwijderd uit deze wereld. Zijn Geest raakte mij aan, riep mij en gaf me een visie voor bediening. Ik weet niet hoe lang ik in die toestand was. Het enige dat ik weet dat gedurende die tijd ons bezoek zichzelf verontschuldigde en wegging. Iets in deze situatie had hen doen schrikken en weggaan.

Ik heb me vaak afgevraagd: is zo een bovennatuurlijke aanraking van God gewoonweg een zaak van uitverkiezing? Zijn zij die zo een aanraking ontvangen hiervoor uitgekozen en voorbestemd voordat zij zelfs maar waren geboren? Is het gewoon hun lot om toegewijd te zijn tot gebed, het bezit te zijn van de Heilige Geest, woorden te krijgen van God's troon?

Ik vraag mezelf dit af vanwege een onverklaarbare, God-gegeven honger in mijn ziel. Mijn binnenste verlangt hevig naar een openbaring van Christus. Iets in mij wil zich gewoonweg niet tevreden stellen met de openbaring van een ander mens. Waarom? Ik ben er van overtuigd dat God een bijzonder woord wil spreken tot deze generatie. En juist nu doorzoekt Hij de aarde om dienaren te vinden die Hij kan bezitten. Hij wil mannen en vrouwen die als zijn profeet zullen dienen voor een verloren wereld. Alleen Zijn machtige, gezalfde woord kan de oprijzende geest van de islam bestrijden. En alleen Zijn woord kan een dodelijke slag aanbrengen tegen de hypocrisie in zijn eigen kerk.

Hoe snel is de wereld veranderd. Nadat de Tweelingtorens in New York vielen werden de kerkdiensten weer drukker bezocht. Mensen gingen voor het eerst sinds jaren in grote getale weer naar hun kerk. Plotseling werd God weer populair. Iedere sportgebeurtenis, iedere regeringsbijeenkomst, iedere burgerlijke bijeenkomst werd gekenmerkt door het noemen van Zijn naam. Het leek erop dat de hele natie gebeden opzegde en sprak over God.

Vandaag echter is het kerkbezoek minder dan voor de ramp van 11 september. Een recente nationale enquête verklaarde dat mensen zeiden dat: "de kerk was zo'n onaangename ervaring, ik ging nooit meer terug". "Er gebeurde daar niets, het was mijn tijd niet waard". "Geen enkel ding daar maakte dat ik terug wilde gaan".

Hoe kon dit gebeuren? Het komt doordat de kerk zijn geestelijke autoriteit heeft verloren. De meeste van de preken die deze mensen hoorden waren dood, levenloos. Ze lieten de kerk zien in hun huidige staat: slap en ontdaan van het ware karakter van God. Nu zijn de mensen doof geworden voor het evangelie. Jonge mensen speciaal verwerpen de kerk en zeggen dat het niet relevant is. Zij willen niets te maken hebben met een instituut dat een lachertje is in de ogen van de wereld.

Maar God staat op het punt dit allemaal te veranderen. Zelfs nu doet God mannen en vrouwen opstaan die door God zijn aangeraakt en het bezit zijn van de Heilige Geest. Hij gaat het hart van deze dienaren in brand laten staan voor Zijn Waarheid. En van zijn aanraking op hun leven zal door de hele wereld notitie genomen worden.

Een zuiver woord vanuit de hemel staat weer op het punt te voorschijn te komen. Het zal hypocrisie en demonische leugens ontmaskeren. Van de islam zal geopenbaard worden dat het satanische oorsprongen heeft. En alles dat van het vlees is - zelfinteresse, materialisme, lust - zullen worden gebracht in het niets verhullende licht van God's woord. Van zonde overtuigende waarheid zal worden gepreekt door de lippen van een nieuwe generatie van God-zoekers, mensen die hun hart helemaal op Christus hebben gezet.

De Heer raakt iedere dienaar aan die getrouw is in gebed. Hij zoekt hen uit die bereid zijn zichzelf te disciplineren om Zijn stem te horen. De Bijbel noemt deze houding "hun hart erop zetten". Daniël schrijft: "En ik richtte mijn aangezicht tot de Here God om te bidden en te smeken, in vasten en in zak en as" (Daniël 9:3).

Daniël vertelt ons dan: "Terwijl ik nog sprak en bad en mijn zonde en de zonde van mijn volk Israël beleed, en mijn smeking over de heilige berg mijns Gods uitstortte voor de HERE, mijn God, - terwijl ik nog sprak in het gebed, kwam de man Gabriël, die ik tevoren gezien had in het gezicht, in ijlende vlucht tot vlak bij mij op de tijd van het avondoffer" (9:20-21). In het kort, Daniël zei: "God raakte mij aan toen ik Hem zocht met intens gebed".

Daniël maakt het duidelijk: hij verkreeg zijn begrip van God's woord niet door te studeren onder geleerde mannen. Hij verkreeg zijn kennis van toekomstige gebeurtenissen niet van Babylon's instituties. Niemand kon hem leren hoe dromen die bovennatuurlijk waren gegeven geïnterpreteerd moesten worden. Daniël verklaart: "terwijl ik nog sprak in het gebed, kwam de man Gabriël.... en sprak met mij en zeide: Daniël, nu ben ik uitgegaan om u een klaar inzicht te geven" (9:21-22).

Eenvoudig gezegd: Daniël's gebeden brachten een Woord van God's troon: En hij zeide tot mij: "Vrees niet, Daniël, want van de eerste dag af, dat gij uw hart erop gezet hadt om inzicht te verkrijgen en om u voor uw God te verootmoedigen, zijn uw woorden gehoord, en ik ben gekomen op uw woorden....en ik ben gekomen om u te verstaan te geven wat uw volk in het laatst der dagen overkomen zal" (10:12,14).

Wat voor soort gebeden had Daniël opgezonden om zo'n visitatie te bewerkstelligen? De Bijbel zegt ons dat hij drie weken doorbracht in totale gebrokenheid: "In die dagen bracht ik, Daniël, drie volle weken door met rouw bedrijven; smakelijke spijze at ik niet, vlees noch wijn kwamen in mijn mond en ik zalfde mij in het geheel niet, tot er drie volle weken verlopen waren" (10:2-3).

Daniël had éénentwintig dagen doorgebracht met zichzelf vernederen, treurend op zijn knieën, zijn vlees kastijdend, zijn hart erop zettend om goddelijk begrip te verkrijgen. Hij keek niet naar de klok bij zijn bidstonden. Hij maakte een oorlogsverklaring: "Heer, ik verlaat uw tegenwoordigheid niet totdat ik kan onderscheiden wat U aan het doen bent. Het kan me niet schelen hoeveel het me gaat kosten".

Op dit ogenblik heeft God's volk een woord uit de hemel nodig als nooit tevoren. Nooit eerder in de geschiedenis zijn zoveel menigtes mensen moe en ziek achtergelaten met dode, uitgedroogde preken. De door God geïnspireerde mensen roepen letterlijk uit naar een van zonde overtuigend, levens veranderend woord. Maar de meerderheid van preekstoelen worden bezet gehouden door mannen zonder geestelijke autoriteit. Deze gebedsloze herders zijn totaal in verwarring gebracht door deze tijd, niet in staat begrip en hoop te brengen aan bevreesde gemeentes.

Iets anders gebeurde met Daniël terwijl hij bad. Hij was aan het eind gekomen van zijn eigen vleselijke bekwaamheden bij zijn spreken. Nu raakte de Heer Daniël's lippen aan zodat hij kon spreken als Zijn profeet. Hij zei tegen zijn dienaar: "Ik heb jouw tong geheiligd. Nu ga ik door jou heen spreken".

Iemand die voor God spreekt moet een tong hebben die door God is gereinigd en gezuiverd. De Bijbel geeft ons voorbeeld na voorbeeld:

• Jeremia schrijft: "Toen strekte de HERE zijn hand uit en roerde mijn mond aan, en de HERE zeide tot mij: Zie, Ik leg mijn woorden in uw mond; merk op, Ik stel u heden over de volken en de koninkrijken om uit te rukken en af te breken, om te verdelgen en te verwoesten, om te bouwen en te planten"(Jeremia 1:9-10).
• Jesaja zegt: Toen zeide ik: "Wee mij, ik ga ten onder, want ik ben een man, onrein van lippen, en woon te midden van een volk, dat onrein van lippen is, - en mijn ogen hebben de Koning, de HERE der heerscharen, gezien. Maar één der serafs vloog naar mij toe met een gloeiende kool, die hij met een tang van het altaar genomen had; hij raakte mijn mond daarmede aan en zeide: Zie, deze heeft uw lippen aangeraakt; nu is uw ongerechtigheid geweken en uw zonde verzoend" (Jesaja 6:5-7).
• Daniël getuigt: "Maar zie, iets als een menselijke gedaante raakte mijn lippen aan; toen opende ik mijn mond en begon te spreken.....Toen raakte hij, die er uitzag als een mens, mij wederom aan en gaf mij kracht" (Daniël 10:16-18).

De ervaringen van deze mensen zijn voorbeelden voor ons allemaal: God zoekt naar mensen die tijd willen nemen om met Hem afgezonderd te zijn, die Hem regelmatig zoeken en in Zijn tegenwoordigheid wachten. Zoals toegewijde Olympische atleten zullen zulke dienaren uren doorbrengen in hun discipline, weken en maandenlang.

U zegt misschien: "Ik kan geen uren per dag aan gebed besteden. Ik heb verplichtingen zoals ieder ander". Laat me opmerken dat Daniël een erg druk bezette man was. Omdat hij een prominente regeringsambtenaar was, werd er ongelooflijk veel van zijn tijd opgeëist. Toch zette Daniël er zijn hart op de Heer te zoeken. En hij zorgde er dagelijks voor dat hij de Heer het beste van zijn tijd gaf om te bidden - in feite drie maal per dag. God antwoordde hem met een verbazingwekkende visie: "En ik, Daniël, was uitgeput en was enige dagen ziek; daarna stond ik op en verrichtte de dienst bij de koning. En ik was verbijsterd over het gezicht, maar niemand merkte het" (Daniël 8:27). Zelfs als hij ziek was, of gedurende zijn dagelijkse bezigheden, zocht Daniël de Heer.

God zoekt naar dezelfde wanhopige houding onder zijn herders heden ten dage. Hij zoekt herders die het zat zijn om alleen maar een preekje te houden, om zich in te spannen om maar de een of andere nieuwe boodschap te vinden, en om daarbij van weinig invloed zijn op de mensen. Hij wil predikers die liever willen sterven en met Jezus zijn dan verder te gaan in een uitgedroogde toestand. Deze hongerige dienaren roepen: "O, God, kom met Uw vuur in mijn ziel. Breek mij, doe mij smelten, breng een omkeer teweeg in mijn leven. Ik kan niet verder gaan met deze huidige routine. Ik heb uw aanraking nodig. Ik wil als een profeet voor U dienen om tot uw volk te spreken". Dat is de roep van het hart van de dienaar die God aanraakt.

Er zijn vele door God geïnspireerde mensen vandaag die uren in gebed doorbrengen om intercessie te doen. Deze gezegende dienaren leven in geloof met grote overtuiging. Toch treuren velen van hen niet over de zonden van onze natie of over de uitgedroogde toestand in God's huis. Ik zeg niet dat Christenen met een lang gezicht rond moeten lopen. Maar er is een hartsgesteldheid in zelfs de meest vrolijke gelovige die ervoor zorgt dat hij treurt over de lauwe toestand van de kerk en het morele verval in onze natie.

We zien dit in Daniël's leven. Blijkbaar was Daniël iemand in zijn maatschappij die treurde met het hart van God. In deze tijd ontving Daniël visioenen in het midden van de nacht. Hij werd op een wonderbaarlijke manier gered uit het hol van leeuwen. De Heer zegende deze man heel erg en gaf hem grote voorspoed. Toch waren de ernstige dingen die God hem toonde over Israël nooit uit zijn gedachten: "De geest van mij, Daniël, was ontroerd in mijn binnenste, en de gezichten die mij voor ogen waren gekomen, ontstelden mij"(Dan. 7:15).

Hier was een man die in slaap viel met de Heer in zijn gedachten. Zijn gedachten waren niet doorspekt met het een of ander zakenplan of met zinnelijke beelden. Daniël zocht de Heer onophoudelijk en deed voorbede. En nu was de hemel voor hem geopend, met visioenen over de toekomst. Daniël bewoog zich in een huiveringwekkend en profetisch "geestelijk gebied", omdat hij ervoor had gekozen met God te treuren.

Nu openbaarde de Heer aan Daniël zijn plan. Hij stond op het punt ieder duivels ding te ontmaskeren en neer te werpen. Hij zou op slechte naties stampen en ze vernietigen.

De Dag des Oordeels was nabij, en de tijd was bijna op. De Koning stond op het punt te komen, en de Boeken zouden spoedig geopend worden. Toch, verbazingwekkend genoeg, waren God's mensen vast in slaap, zich van dit alles niet bewust.

Dus treurde Daniël over de afgestorven en verdorven toestand in God's huis. Hij getuigt: "Deze goddelijke woorden, deze visioenen van de toekomst, baarden mij zorgen. Zij brachten mijn ziel in beweging en maakten dat ik moest treuren en rouwen"(zie Daniël 9).

Ik zie een gelijke toestand in God's huis heden ten dage. Dienaren van God en kerken hebben hun oren gesloten voor profetische waarschuwingen. Zij weigeren iets negatiefs te horen of te spreken. In hun gedachten is het de tijd om gewoon van het leven te genieten. Toch ervaarden veel van deze zelfde mensen eens wonderen. Ze baden hun verloren dierbaren eens het Koninkrijk in. Maar nu hebben ze hun eigen agenda. Ze willen niet één ons van hun energie besteden om met God te treuren over een stervende natie en een lauwe kerk. Zoals de Bijbel zegt: "zij bekommeren zich niet om de verbreking van Jozef !"(Amos 6:6).

3. God openbaart Zijn Woord aan hen die weigeren zich te verbergen of hun zonde te verbergen.

Daniël ontving God's aanraking omdat hij bereid was met de Heer te rouwen en te treuren. Hij bad: "Heer, wat gebeurt er? Ik moet begrip hebben van deze tijden. Laat het me zien, zodat ik Uw volk kan waarschuwen". Het kon hem niet schelen als hij bespot werd. Hij werd verteerd met een verlangen om God's hart te kennen. En hij beleed openlijk zijn zonde.

En ik bad tot de HERE, mijn God, en deed schuldbelijdenis en zeide: Ach Here, Gij grote en geduchte God, die vasthoudt aan het verbond en de goedertierenheid jegens hen die U liefhebben en uw geboden bewaren; wij hebben gezondigd en misdreven, wij hebben goddeloos gehandeld en zijn wederspannig geweest; wij zijn afgeweken van uw geboden en van uw verordeningen" (Daniel 9:4-5).

Hier is een ander kenmerk van iemand naar God's hart: hij identificeert zichzelf met de zonden van de kerk. Deze dienaar roept uit tot God om heiligheid, zowel in zichzelf als in God's volk. Een kerk kan regelmatig gebedsbijeenkomsten houden, maar zonder zuiverheid is gebed absoluut zonder autoriteit. De boodschap die God wil spreken tot zijn volk moet komen van lippen die gezuiverd zijn.

Ik daag iedere herder, iedere leraar, ieder ander uit: wordt wanhopig van verlangen naar God's aanraking. Blijf in verbinding met Hem. Als je voorbede doet, ga dan ook vasten. En sta de Heilige Geest toe je hart te onderzoeken. Hij zal ieder slecht, rebels, zondig ding dat verborgen is in je blootleggen. En hij zal tot je spreken over ieder gebied van ongehoorzaamheid.

Spoedig zul je niet langer hypocrisie of compromis in jezelf tolereren. Je gebeden zullen worden tot uitroepen voor heiligheid. Dan zul je roepen, telkens wanneer je zonde ziet in God's huis: "O, Heer, wij hebben gezondigd tegen u". Zo zul je weten dat God je heeft aangeraakt. Hij is zijn goddelijke werk begonnen van je veranderen, je opnieuw zalven, en je voor te bereiden tot een groter werk.

U hebt gehoord van de Speciale Eenheden van het leger van de Verenigde Staten. Dit is een zeer goed getraind leger binnen een leger, een elite eenheid van toegewijde soldaten. Speciale eenheden bestaan volledig uit vrijwilligers, vechters die zijn opgemerkt en uitgekozen door hun superieuren. Als zij bereid zijn toe te treden, zien ze de meest zware training tegemoet die iemand zou kunnen verduren.

Voor de oorlog in Afghanistan had Osama bin Laden gezegd dat Amerikaanse soldaten slap waren, laf, niet getraind voor oorlog in berggebied. Hij voorspelde dat de Taliban de troepen van de Verenigde Staten met schande beladen weer naar huis zou sturen, op dezelfde manier waarop zij het Russische leger hadden verslagen. Maar bin Laden had niet gerekend op Amerika's speciale eenheden. Deze onbevreesde eenheid drong Afghanistan binnen met niet meer dan 2000 soldaten. Binnen een paar dagen hadden ze al de bolwerken van de vijand gelokaliseerd. Plotseling trilden de soldaten van bin Laden van angst bij de aanblik van het naderen van deze gedisciplineerde eenheid. Binnen een paar weken waren de Taliban mannen veroverd.

Terroristen wereldwijd sidderen nu van angst bij de nadering van Amerika's speciale eenheden. Ze weten dat zelfs maar een kleine eenheid een gehele natie kan doen omvallen. De eenheden van de Verenigde Staten zijn al aangekomen in de Filippijnen, Indonesië en andere landen waar de terroristen trainen. Zij zijn de meest gevreesde vijand van de terroristen geworden.

Ik geloof dat God iets dergelijks doet op geestelijk gebied. Toen ik in gebed was, kreeg ik de impressie door de Heilige Geest van een buitengewoon visioen: God is aan het werk geweest in de hemelse gewesten met een verborgen operatie. Hij doet een leger binnen het leger opstaan en is binnen zijn reguliere troepen aan het zoeken naar een elite eenheid van vrijwilligers. Deze speciale eenheid bestaat uit strijders die hij kan aanraken en bewegen om te vechten met de vijand. We zien een beeld hiervan in de Bijbel, met Saul's speciale krijgsmacht. De Bijbel vertelt ons: "de dapperen, aan wie God dit in het hart gegeven had, gingen met hem" (1 Samuel 10:26).

God's speciale eenheden van vandaag bestaan uit de jonge mensen, de mensen van middelbare leeftijd, en zelfs de oude mensen. Zij hebben getraind in hun binnenkamer van gebed. Velen hebben pijn en lijden verduurd dat bijna boven menselijk vermogen is. En ze zijn gezuiverd en gereinigd te voorschijn gekomen. Hun intieme relatie met Jezus heeft hen geleerd hoe te strijden. Nu weten zij hoe zij moeten vechten op ieder geestelijk terrein, of het nu op de bergen is of in de vlakte.

Deze speciale eenheden hebben vele overwinningen behaald door gebed. En nu worden ze gevreesd in de hel. Spoedig zullen God's hoog opgeleide eenheden strijden met deze duivelse machten over de hele wereld, en in het bijzonder in islamitische landen. Onze God heeft geen legers nodig van miljoenen mensen. Zijn speciale eenheden zijn klein in aantal, maar machtig in de strijd. Een gebedsgetrouw, gehoorzaam lid van deze eenheid kan duizend vijandige soldaten op de vlucht doen slaan. Zoals God beloofde aan Jozua's kleine, vast aaneengesloten leger: "Niemand heeft voor u kunnen standhouden tot op deze dag. Eén van u vervolgde duizend, want de HERE, uw God, zelf streed voor u, zoals Hij u beloofd heeft" (Jozua 23:9-10).

Ons slagveld is niet in Afghanistan, de Filippijnen of Indonesië. Het gevecht dat plaats vindt is in de kerk. God is zijn speciale eenheden nu aan het loslaten in zijn huis. En hun wapens zijn gebed, zuiverheid en een woord regelrecht van zijn troon. De lippen van deze soldaten zijn aangeraakt met kolen van God's altaar. Hun tongen zijn gezuiverd van alle vuil. En ze zijn onbevreesd in het blootleggen van alles dat van het vlees is. Ze zijn leeuwen in het gebed, maar lammeren in hun nederigheid. En het woord dat ze prediken is van een diepe waarheid, zuiverheid en integriteit.

Ik heb de prediking gehoord van vele soldaten in deze speciale eenheden. Sommigen zijn jong en hebben Christus snel leren kennen. Zij prediken zijn Woord stoutmoedig, zowel in de kerk als aan de niet-geredden. Andere soldaten zijn dienaren van middelbare leeftijd die de lauwheid van de kerk zat zijn geworden. De Heilige Geest heeft hen aangeraakt met zijn vuur en doet hen met hernieuwde ijver opstaan. Nu zijn ze klaar om aan een nieuwe generatie te laten zien hoe ze moeten vechten. Deze mannen vechten in hun binnenkamers, wachtend op hun veldheer, Jezus. En ze staan op met een fris woord van de hemel. Zij spreken liefdevol, maar met autoriteit. En ze zijn niet bang om aan de mensen hun zonde duidelijk te maken.

Jaren lang nu heeft satan God's volk geterroriseerd. Hij heeft de torens van zeer grote bedieningen, zeer bekende predikers, heilige standaards neergehaald. Maar God was door dit alles niet verrast. Al die tijd is Hij bezig geweest met het trainen van zijn speciale eenheden. En Hij staat op het punt om ze binnen zijn kerk los te laten. Deze elite eenheid verkruimelde het IJzeren Gordijn in Oost-Europa en deed het Communisme om ver werpen. En nu, op dit ogenblik, doet deze eenheid het Bamboe Gordijn in Azië om ver halen.

God's leger binnen het leger staat op zijn plaats in iedere natie. Zijn activiteit kan nu dan wel verborgen zijn, maar spoedig zullen we hen prestaties zien verrichten in de naam en autoriteit van Christus. God's Woord komt te voorschijn, en de hongersnood komt ten einde. De Heer zal heersen. Zijn Woord zal alles overwinnen.