De belangrijkste kwestie in dit uur

Over de gehele wereld hebben christenen het gevoel dat we in de laatste dagen leven. De steeds groterwordende crisissen, angsten, tekenen van hevig schudden, al deze dingen laten het duidelijk zien, zelfs aan wereldse verslaggevers. Nu is de vraag van dit uur voor iedere volgeling van Jezus: "Zal mijn geloof dat wat gaat komen, kunnen doorstaan?"

Ik geloof dat de belangrijkste kwestie van dit uur te maken heeft met wat wordt genoemd: "volhardend geloof". Eenvoudig gezegd, zal het geloof van Gods volk het verschrikkelijke schudden van alle dingen doorstaan, de intense beproevingen en testen die zullen komen, die geen enkele voorgaande generatie heeft meegemaakt?

Jezus beloofde: "Maar wie volhardt tot het einde, die zal behouden worden. (Matth. 24: 13). Toen Christus hierover sprak, had Hij juist de verschrikkelijke beproevingen beschreven die zouden komen over zijn discipelen: valse messiassen, oorlogen en geruchten van oorlogen, volk in opstand tegen volk, verschrikkelijke dingen in de natuurlijke wereld, aardbevingen en ziektes als de pest, vervolging en martelaarschap (zie 24:4-12). Wanneer die dagen zullen komen, zei Jezus, zullen: “Velen komen onder mijn naam en zeggen: Ik ben de Christus, en zij zullen velen verleiden” (24: 5).

Wat zou het gevolg zijn van al deze dingen op de kerk, op hen die zichzelf naar zijn naam noemen? Jezus zegt het erg duidelijk: "En omdat de wetsverachting toeneemt, zal de liefde van de meesten verkillen.” (24: 12).

Nu al voelt onze natie de trillingen van het verschrikkelijke schudden.

Op dit ogenblik heeft Amerika een economische "perfecte storm" te trotseren.

Afgelopen maart (2008), viel het Amerikaanse financiële systeem bijna in duigen. “Bear Stearns”, een van de top financiële nstellingen van de natie, moest gered worden van faillissement door de Federale Bank. De Wall Street krant, een krant die niet gericht is op sensatie, gaf met grote letters de volgende kop weer boven aan de pagina: "De federale Bank redt het Amerikaanse financiële systeem van faillissement.”

De federale Bank moest aanvankelijk 30 miljoen in de deal stoppen, om een paniek te bezweren, die anders deze natie in de ergste economische depressie van zijn geschiedenis zou hebben gebracht. Tot op heden is meer dan 300 miljoen in het systeem gestopt om het te redden.

10 jaar geleden schreef ik een boek met de titel: "Amerika's laatste oproep: op de rand van een financiële holocaust." In dat boek waarschuwde ik voor de volgende gebeurtenissen:

• De bond market zou ineenstorten.
• Gods oordeel zou plotseling over de Amerikaanse economie komen.
• Een kort, vals gevoel van welvaart zou aan de komende economische ineenstorting voorafgaan. (Deze korte opleving in de welvaart zou Gods laatste genade oproep zijn voordat de kastijding zou komen.)
• De huizenmarkt zou ineenstorten, met een markt waarbij er vooral verkopers zouden zijn en erg weinig kopers. Massa's mensen zouden hun huis kwijtraken aan de bank.
• Er zou een onheilspellende opkomst zijn van homoseksuele macht.
• Een plotselinge storm van verwarring zou op Wall Street plaatsvinden.
• God en de wachters en profeten zouden niets meer te zeggen hebben.
• De Amerikaanse dollar zou ineenstorten.
• Amerika zou zijn controle over de economie verliezen. Tegenwoordig heeft China aan Amerika honderden miljoenen dollars geleend. We zijn de natie met de grootste schulden van de wereld geworden, en zijn niet langer in controle over onze financiën.

Tezamen met vele andere wachters, zie ik dat het grootste schudden van alles nog moet komen.

Wat we op het punt staan mee te maken in de wereld zal ieder persoon die op aarde leeft, gaan raken. De wereld zal een tijdelijke kalmte meemaken, met betrekkelijke stabiliteit, waardoor velen zullen zeggen: "De crisis is voorbij". Maar in waarheid staat de echte paniek ons nog te wachten.

Op dit ogenblik maakt zich een politieke gekte meester van Amerika. Bedenk eens: het is totale waanzin dat politici allerlei nieuwe, multi-miljoenen kostende programma's beloven, terwijl de Federale Bank zijn uiterste best doet om het hoofd van de natie boven een rijzende vloed van schuld te houden.

Maar voor de kerk van Jezus Christus is de werkelijke kwestie niet economische ineenstorting. Het is zelfs niet belangrijk wie over de natie heerst. Veeleer is de belangrijkste kwestie: volhardend geloof.

Inderdaad, deze kwestie moet de belangrijkste zijn in de gedachte van allen die claimen Jezus te dienen. Ik vraag je: heb jij op het ogenblik een volhardend vertrouwen in de Heer dat zal blijven staan wanneer de wereld in chaos verandert? Of zul je gaan twijfelen in tijden van verschrikking, als de angstige dingen waarvan Jezus zei dat ze zouden komen, beginnen te gebeuren op aarde? Als dat uur intreedt, zal dan jouw liefde voor de Heer standhouden? Of zul je koud worden, zoals Jezus voorspelde dat zou gebeuren met veel gelovigen?

Ik vraag deze dingen niet om iemand te veroordelen over zijn wandel met Christus. Ik vraag ze aan onze lezers alleen omdat dit de vragen zijn die Jezus stelt aan allen die er voor zouden kiezen om hem te volgen.

Christus vroeg: "Doch, als de Zoon des mensen komt, zal Hij dan het geloof vinden op aarde? (Lucas 18: 8).

Laat me je de context van de vraag van Jezus hier geven.

Hij had juist het verhaal verteld van een volhardende vrouw die aan een rechter vroeg om in haar voordeel te oordelen en haar zaken rechtvaardig af te handelen. Jezus gebruikte haar als een voorbeeld voor het soort van volhardend aanhoudend geloof waar hij naar aan het zoeken is: het soort dat tot God roept in tijden van beproeving en hem vertrouwt in het volbrengen van zijn beloftes. Christus wist dat alleen zulk volhardend geloof zijn volk in de tijden die zouden komen, staande zou houden.

Als Jezus deze kwestie van volhardend geloof bespreekt, heeft hij het over diegenen van wie het geloof "maar een tijdje" zou standhouden. Met andere woorden, als hun gebeden niet beantwoord worden, als de tijdslimiet voor hun verzoeken niet gehaald wordt, zullen ze in ongeloof vallen. Waarom? Hun geloof heeft geen wortels.

“Maar hij heeft geen wortel in zich, doch is iemand van het ogenblik; wanneer echter verdrukking of vervolging komt om der wille van het woord, komt hij terstond ten val.
(Matth. 13: 21).

Het gebeurt maar al te vaak dat als ellende begint te gebeuren in het leven van zulke gelovigen, zij beledigd gaan worden. Je hebt waarschijnlijk dit: "beledigd zijn" meegemaakt bij christenen die veel narigheid hebben meegemaakt. Ze hebben Gods woord gelezen, ze hebben verschillende beloftes gekregen, zij hebben ernstig gebeden, maar toch gaan hun beproevingen door. En na een tijdje, omdat ze geen antwoord hebben gezien op hun gebed, worden ze beledigd vanwege het woord waaraan ze zich hebben vastgehouden.

Op een zeker punt wordt een zaadje van ongeloof in hun hart gepland. En spoedig beginnen ze Gods trouw te betwijfelen. Ze kunnen de steeds terugkerende gedachte niet van zich afschudden dat de Heer heeft nagelaten zijn beloftes aan hen te houden.

Zijn vertrouwden op hem voor een tijdje. En wanneer je met hen sprak, was hun conversatie vol van geloof, en ze getuigden van Gods betrouwbaarheid. Maar nu begin je kleine twijfels in hun woorden te horen. In plaats van geloof hoor je vragen, opmerkingen die een innerlijk ongeloof verraden.

Vergis je niet, satan voedt die groeiende twijfels. Na een tijdje wordt gebed een last voor zulke gelovigen. Hun liefde voor Gods woord begint te verzwakken totdat ze nooit meer hun Bijbel oppakken. Tenslotte is hun passie voor Christus alleen nog maar een af en toe opspringend heel klein vlammetje.

Sommige mensen die deze boodschap lezen, zijn in een gevaarlijke positie wat hun geloof betreft.

Misschien heeft dat wat ik hier heb gezegd jouw hart geraakt. Ik moet je vragen: heb jij toegestaan dat er zaadjes van ongeloof in je hart kwamen? Heb je nu serieuze vragen over Gods getrouwheid? In plaats dat je Hem aanbidt, twijfel je nu aan hem?

"Heer, waarom bent U niet tussenbeide gekomen voor mij? Waarom heeft U zo'n verwarring in mijn huwelijk toegelaten, in mijn familie? U heeft op mij meer gelegd dan ik kan dragen". Zo’n houding kan leiden tot een verhard hart en tenslotte tot geestelijke dood.

De apostel Paulus vermaande Timotheus: "Lijd met de anderen als een goed soldaat van Christus Jezus”, (2 Tim. 2:3). Je moet volharden, zoon! Je bent een soldaat in het leger van de Heer. Je bent getraind geworden om lijden te kunnen doorstaan in geestelijke gevechten."

We zien dit ook weerspiegeld in het Oude testament. Ons wordt gezegd: "Want des HEREN ogen gaan over de gehele aarde, om krachtig bij te staan hen, wier hart volkomen naar hem uitgaat” (2 Kron.16:9). Het Hebreeuwse woord voor: "volkomen" in dit vers betekent: "geheel aan hem gegeven in vertrouwen".

Bedenk: God kijkt neer op de gehele aarde, ijverig zoekend naar die man of vrouw van wie zijn of haar geloof helemaal in vertrouwen aan hem is overgegeven.

Als de Heer zo’n dienaar vindt, zegt Hij van die persoon: "Deze geliefde houdt vast aan zijn geloof en vertrouwt in mij. Daarom zal ik mijzelf sterk maken voor hem. Hij zal mijn macht leren kennen, en mijn sterke arm aan hem geopenbaard zien".

De woorden in dit vers werden eerst gesproken aan koning Asa, heerser van Juda, door de profeet Hanani. De zoekende ogen van de Heer waren op koning Asa gevestigd, die geliefd was omdat hij: "deed wat rechtvaardig was in Gods ogen".

Asa was in alle omstandigheden een rechtvaardig man die God vertrouwde. Hij wandelde in geloof, en bracht iedere zaak voor de Heer, zodat hij goddelijke richting mocht ontvangen. De koning had een toegewijd gebedsleven, en was geheel afhankelijk van God, en zijn daden bewezen het.

Asa schafte afgoderij af in het land, en haalde alle valse goden omver. Hij schafte hekserij af, sodomie en prostitutie. En hij bouwde de steden op met sterke torens, hoge muren en veilige poorten. Onder de heerschappij van deze getrouwe koning had de natie Juda welvaart en was gezegend.

En Asa was zo getrouw om het volk er aan te herinneren dat al hun zegeningen waren gekomen, omdat wij: "…de HERE, onze God, hebben gezocht, wij hebben Hem gezocht en Hij heeft ons aan alle kanten vrede gegeven. En zij bouwden voorspoedig” (2 Kron. 14:7).

Het moet geweldig zijn geweest om een Israëliet te zijn geweest in die tijd in Juda.

Probeer de atmosfeer voor te stellen in Juda tijdens de jaren onder de rechtvaardige regering van Asa. Er was overal vrede, en alles was in Gods orde. De mensen waren gezegend, hadden allemaal een baan en er waren overvloedige oogsten, omdat God in hun midden was. Niemand moest weg om oorlog te voeren, omdat zowel de koning als het volk de Heer zochten. Niemand riep uit dat er een oordeel zou komen omdat dit een gehoorzaam volk was.

Maar op een dag, plotseling, veranderde die vredige omgeving. Een boodschapper bracht aan Asa een verschrikkelijk bericht: een miljoen tellend leger was gezien dat op weg was naar Juda. De Ethiopiërs en Libiërs hadden hun macht gebundeld, en nu hadden ze een kolossale strijdmacht. Het bestond uit 300 krijgswagens, massa’s soldaten te paard, en een miljoen man te voet, die allemaal naar Juda toe snelden en erop uit waren het te vernietigen.

De dag vlak ervoor had Asa het volk opgeroepen de Heer te danken voor de vrede en zegeningen waarin zij zich verheugden omdat zij hem gezocht hadden. Nu lezen we: "…trok tegen hen ten strijde…” (2 Kron. 14:9). In een tijdsbestek van een nacht was Juda in oorlog gekomen, en stond tegenover een miljoen vijandige soldaten.

En, wat doet een vertrouwende dienaar van God wanneer hij zich geplaatst ziet tegenover zo’n dilemma? Hoe reageert hij? Zal hij in paniek zijn? Zal hij zich keren naar menselijke wapens voor hulp, of zal hij alles in de handen van de Heer leggen, in totaal vertrouwen?

God had zijn onderzoekende oog op Asa gericht in dit kritieke uur.

Wat was de reactie van de rechtvaardige koning?

"Toen riep Asa tot de HERE, zijn God, en zeide: HERE, er is niemand buiten U, om de machteloze te helpen tegen de machtige. Help ons, HERE, onze God, want op U steunen wij en in uw naam zijn wij opgetrokken tegen deze menigte. HERE, Gij zijt onze God, laat toch tegen U geen sterveling iets vermogen. En de HERE deed de Kusieten de nederlaag lijden tegen Asa en Juda, zodat de Kusieten vluchtten” (2 Kron. 14: 11-12).

Vertel me, wat zegt ons de reactie van Asa hier, aan ons, de kerk van Jezus Christus vandaag? Deze vrome man had het meest verschrikkelijke, beangstigende nieuws ontvangen. Hij stond tegenover een menselijkerwijs onmogelijke redding en overwinning.

Geliefde, de betekenis van deze verzen is duidelijk: het laat ons zien dat overwinning, onmogelijke overwinning, alleen is voor diegenen die al hun vertrouwen hebben gelegd in de Heer.

De verschrikkelijke crisis was over Asa en Juda gekomen tijdens hun erg mooie tijd toen ze de Heer aan het zoeken waren, toen Gods glimlach op hen rustte.

Ik kan niet verklaren waarom de Heer aanvallen toestaat op zijn vrome dienaren. Maar ik weet dat de Schriften ons waarschuwen om heftige beproevingen te verwachten om ons geloof te testen. Maar, ondanks dat, worden we verteld dat God zal maken dat er puur goud voortkomt uit ons standvastige geloof.

Natuurlijk, de Heer was blij met Asa's geloof in deze crisis. Toch zond Hij een profeet naar hem toe om hem te waarschuwen:

"Hoort naar mij, Asa en geheel Juda en Benjamin! De HERE is met u, zolang gij met Hem zijt; indien gij Hem zoekt, zal Hij Zich door u laten vinden; maar indien gij Hem verlaat, zal Hij u verlaten” (2 Kron. 15:2).

De profeet voegde eraan toe dat dit het geval was geweest voor Gods volk door hun hele geschiedenis heen. Iedere keer als er geen vrede was, maar alleen kwelling en narigheid, keerde Gods volk zich naar hem om hem te zoeken en Hij werd door hen gevonden (zie 15: 3-4).

Azaria’s profetie aan Juda is ook een waarschuwing voor de kerk van Jezus Christus van vandaag: "één roemrijke geloofsoverwinning is niet genoeg".

Meer grote beproevingen zullen komen in het leven van iedere gelovige. Inderdaad, hoe meer je de Heer zoekt, hoe groter je roeping, hoe dichter je levenswandel bij hem, des te meer zul je narigheid en lijden moeten verduren, en steeds groter wordende testen van geloof. Deze zullen doorgaan tot het einde, verzekeren de Schriften ons.

Dus, wat is Gods boodschap aan ons in dit alles? Eenvoudig het volgende: we moeten niet toestaan dat ons geloof wordt geschut, ook niet wanneer er steeds grotere testen op ons afkomen.

Geliefde, alsjeblieft, weet dat ik dit woord niet lichtvaardig spreek. Wat ik in deze boodschap aan het prediken ben, is geboren uit mijn eigen persoonlijke vuurproef van groot lijden, zware tijden en zware geloofstesten.

Begrijp me niet verkeerd, ik ben niet aan het klagen. Ik kan getuigen dat ik de liefdevolle hand van God heb gezien in iedere beproeving en narigheid in al mijn levensjaren. Ik heb gezien hoe mijn vrouw, Gwen, en mijn twee dochters bijna doodgingen aan kanker. Ik heb de dood van een kleinkind moeten meemaken die stierf aan kanker. Ik heb gezien hoe al mijn kinderen en kleinkinderen verschillende keren werden aangevallen. En ook persoonlijk ben ik door heftige beproevingen gegaan.

Door dit alles heen heb ik eclipses van geloof meegemaakt, waarbij het gezicht van de Heer geheel verborgen leek voor mij tijdens mijn beproeving. Maar, na al die jaren van beproevingen sta ik toch hier, en getuig dat God mij door iedere beproeving heen heeft gebracht met vrede en met zijn lied van overwinning.

Maar dit is niet het einde van het verhaal.

Na 36 jaar in vertrouwen gewandeld te hebben en standvastig door beproevingen heen te zijn gegaan, bedroefde Asa het hart van God.

Nóg een verschrikkelijke crisis ontstond in het leven van Asa. Dit keer verloor de rechtvaardige koning van Juda zijn geloof.

Tot op dit punt had Asa geleefd als een vertrouwende man van God. Hij was een heel goed voorbeeld van toegewijd geloof en ijver voor God, en hij zocht de Heer voortdurend. Zijn bediening voor Juda had een machtige geestelijke opleving gebracht in dat land, waarbij Gods rechtvaardige regering werd gevestigd.

Toen kwam een nieuwe plotselinge crisis over Asa en de natie Juda. Dit keer kwam het woord tot de koning dat Jeruzalem was lamgelegd door een vijandelijk leger. Alle handelsroutes naar Juda waren afgesloten door deze vijand. De stad Rama, maar zo’n 8 km buiten Jeruzalem, was binnengevallen, bezet en door de vijand versterkt, en alle wegen waren afgesloten. Niemand kon erin of eruit gaan.

Deze blokkade kom de economie van Juda ernstig verzwakken. Iets moest snel gedaan worden, anders zou het volk sterven. Dus, wat deed koning Asa?

Deze keer ging hij niet naar de Heer. In feite bad Asa zelfs niet en raadpleegde hij ook zijn geestelijke adviseurs niet. In plaats daarvan raakte hij in paniek. Hij ging nu niet alleen zijn vertrouwen in mensen stellen, maar ook in zijn eigen vijand! Asa keerde zich naar de slechte koning Benhadad van Syrië, Juda's aartsvijand, om militaire hulp te zoeken.

Op deze manier kocht Asa zich vrij uit het conflict. Hij haalde de schatkist van de natie leeg en bracht al het zilver en goud ervan naar koning Benhadad met deze boodschap: "Hier is al ons goud en zilver. Het is van u. Haal alleen deze binnendringer bij mij vandaan. Verlos me van mijn aanvaller".

Hoe verschrikkelijk tragisch! Het is altijd een grote tragedie wanneer vrome mensen die tevoren God hebben vertrouwd voor de ogen van de wereld plotseling tekortschieten in hun geloof, en zich keren naar het vlees in een tijd van crisis. En de wereld antwoordt met spot, zeggend: "Is dit wat er gebeurt nadat je jaren hebt doorgebracht met geloof in God? Is dit waar je geloof op uitloopt, op schipbreuk? Wat stom dat je ooit bent begonnen om op God te gaan vertrouwen!".

Nu werd er een andere profeet gezonden naar Asa, met dit woord van de Heer:

"Omdat gij gesteund hebt op de koning van Aram en niet gesteund hebt op de HERE, uw God, daarom is het leger van de koning van Aram aan uw macht ontkomen… van nu af zult gij oorlogen hebben” (2 Kron. 16: 7,9).

Laat me deze hele kwestie van volhardend geloof voor jullie opsommen.

Dit is volhardend geloof: het is alle dingen in Gods handen leggen. Volhardend geloof zegt tegen de Heer: "Ik vertrouw iedere gebeurtenis, ieder toekomstig succes, aan U toe. En ik houd U aan Uw belofte dat U alles wat U heeft, al Uw alwetendheid en almachtige kracht, zult aanwenden om mij te bewaren".

Wanneer we tegenover beproevingen en vervolging staan, komt satan angsten en leugens in ons oor fluisteren:

"Hoe zul je deze crisis kunnen doorstaan? Wat zul je nu doen? Als God getrouw is, hoe zou Hij dan dit aan je kunnen laten gebeuren? Hoe zou Hij jouw geliefden op deze manier zo’n groot risico kunnen laten lopen? Wat zal er van je worden, van je familie, je baan, je bediening?"

Maar volhardend geloof staat op en beantwoordt zó de leugens van de vijand:

"Duivel, je vraagt de verkeerde dingen. De vraag voor mij in deze situatie is niet hoe ik het ga overleven. Het gaat niet om hoe ik of de mijnen zullen standhouden. Ik heb alles al geplaatst - alle ellende, alle beproevingen, alles wat mij betreft - in de liefdevolle handen van mijn Vader. Ik heb alle toekomstige gebeurtenissen aan hem toevertrouwd. En Hij heeft zichzelf steeds weer getrouw betoond. Hij is te vertrouwen met mijn toekomst."

Met dit in ons hart wordt het duidelijk wat ónze vraag moet zijn:

De vraag voor ons is alleen: "Hoe kan ik mijn Heer beter liefhebben en dienen? Hoe zal ik anderen dienen als mijzelf?"

Zie je, volhardend geloof betekent onszelf geheel overgeven aan de wil van God, zoals Jezus dat beschrijft in de Bergrede. In het kort: we moeten God en zijn belang als eerste zoeken, en dan zullen ons de verlangens van ons hart gegeven worden (zie Matth. 6:33).

Volhardend geloof verklaart: "Ik heb geen wil van mijzelf. Veeleer moet zíjn wil gebeuren. Geen persoonlijke agenda voor mij. Niet meer voor God spelen door te proberen mijn eigen problemen of die van anderen op te lossen. Heilige Geest, houd mijn gedachten gericht op mijn Heer en op zijn beloftes".

Met zo 'n geloof zullen we klaar zijn voor wat het huidige uur ook moge brengen. Amen!