De tijd van de sprinkhanen

In Openbaringen 8 lezen we over zeven engelen die trompetgeluiden laten horen. Dit machtige bazuingeschal waarschuwt de gehele mensheid voor verschrikkelijke rampen die op de aarde gaan komen.

Het geschal van de eerste vier trompetten waarschuwt voor ongelooflijke vervuiling die bomen, gras, rivieren en zeeën vergiftigt, evenals de lucht. Het water wordt bitter, en de lucht van de atmosfeer verduistert één derde van de aarde.

Dan komt er, in hoofdstuk 9, een vijfde waarschuwing. Het beschrijft een wereldwijde invasie van sprinkhanen:

"En uit de rook kwamen sprinkhanen op de aarde te voorschijn en hun werd macht gegeven, gelijk de schorpioenen der aarde macht hebben" (Openb.9:3).

Wie zit er achter deze verschrikkelijke zwerm sprinkhanen? Het is satan zelf: "En de vijfde engel blies de bazuin, en ik zag een ster, uit de hemel op de aarde gevallen, en haar werd de sleutel van de put des afgronds gegeven" (9:1).

Satan is de ster die uit de hemel valt. En het is hem toegestaan de poorten van de hel te openen en een leger van demonische sprinkhanen los te laten.

Natuurlijk zijn deze sprinkhanen geen echte insecten. Ze zijn door demonen bezeten, door satan beheerste mensen: "Hun aangezichten waren als aangezichten van mensen" (9:7). Er wordt ons gezegd dat ze lang haar hebben: "Zij hadden haar als vrouwenhaar" (9:8). En ze droegen hoofddoeken of tulbands: "Op hun koppen waren kransen als van goud" (9:7).

Deze demonische sprinkhanen slaan plotseling toe, net zoals schorpioenen. En ze brengen verschrikkelijke ellende toe aan hun slachtoffers: "Hun pijniging was als de pijniging door een schorpioen, wanneer hij een mens steekt" (9:5).

Het Griekse woord voor schorpioen betekent hier: "Gifmoordenaar, hij die vergiftigt". De sprinkhanen worden ook beschreven als oorlog voerende mensen: "Zij hadden borstschilden als ijzeren harnassen en het gedruis van hun vleugels was als het gedruis van wagens, wanneer vele paarden ten strijde draven" (9:9).

Het beeld hier is van een leger van demonische kwelgeesten, die steigeren als paarden die graag de strijd in willen gaan. Hun "vleugels" impliceren dat ze vanuit de lucht kunnen steken. En er zit dodelijke kracht in hun steek:

"En zij hadden staarten als schorpioenen en angels, en in hun staarten was hun macht om de mensen schade toe te brengen, vijf maanden lang" (9:10). In het kort, ieder van deze door demonen bezeten mensen had de bekwaamheid om te steken, of te vergiftigen vanaf de grond of vanuit de lucht.

In de laatste dagen zal satans leger van kwelgeesten met tulbanden om, op de aarde worden losgelaten. En deze door demonen voortgedreven fanatiekelingen zullen verwoesting en angst brengen aan de gehele mensheid.

Theologen van de zeventiende eeuw, met inbegrip van puriteinen, geloofden dat dit leger van sprinkhanen mohammedanen zijn. Ze zagen de aanval van sprinkhanen als een wereldwijde islamitische jihad, of heilige oorlog.

Jaren geleden beschreef een bekende schrijver, genaamd Dr. Wordsworth dit scenario in een boek over de islam en Mohammed. Hij zag de opkomende rook in Openbaringen 9 als de doctrine van de islam. De islam verblindde de ogen van de mensen als een dikke wolk, hield de waarheid tegen en verduisterde hun verstand. Het had zelfs de macht om gehele volken te verblinden.

Wordsworth leerde dat uit deze rook van leerstellingen een sprinkhaanachtig leger zou komen. Zoals anderen van zijn tijd geloofde hij dat dit een moslimleger zou zijn. Het zou bestaan uit kwaadaardige, langharige, soldaten met tulbanden om. En ze zouden volk na volk driftig aanvallen, en hen dwingen tot de islamitische godsdienst.

Dit gebeurde in feite, bij de geboorte van de islam. Mohammed verscheen in de zesde eeuw, en stichtte de islamitische godsdienst. En, aan het hoofd van het grote leger van ruiters, overviel hij een groot deel der aarde.

Deze mohammedanen voerden oorlog tegen rooms-katholieken, grieks-katholieken en joden. Ze overwonnen heel Azië, van de rivier de Eufraat in het Midden-Oosten tot Constantinopel, de plaats van het huidige Istanboel, Turkije. Ze namen het Heilige Land in, geheel Klein-Azië (met in begrip van het gebied van de zeven kerken in Azië), Griekenland, al de oostelijke mediterraan eilanden en Noord-Afrika. Daarna gingen ze door de Straat van Gibraltar naar Spanje, waar ze een moslimkoninkrijk stichtten.

Tenslotte bereikten ze Frankrijk, maar de mohammedanen leden een verschrikkelijke nederlaag in Tours. Op dat punt werd de machtige islamitische vloed die over Europa stroomde, gestopt.

Tegenwoordig claimen leiders en diplomaten: "de islam is een geloof van vrede". Maar alles in de islamitische geschiedenis roept het tegendeel. De meeste oorlogen die op het moment plaatsvinden zijn tussen moslims en de één of andere groep of natie.

De waarheid is: "de islam werd geboren in geweld, en het is altijd daarna een geloof van het zwaard geweest. Mullahs en ayatollahs belonen islamitische wetten door mensen af te ranselen en door hun vingers, ledematen of hoofd af te hakken. Zulke beestachtige dingen zijn alledaagse praktijken bij vele moslim volken, met in begrip van Afghanistan.

Bovendien zit er in het hart van praktisch iedere moslim een diep gewortelde haat voor joden. Het is bijna onmogelijk om ergens een islamitisch persoon te vinden die gelooft dat Israël recht van bestaan heeft.

Moslims keuren misschien de terreurdagen tegen Amerika af, maar tegelijkertijd roepen ze: "Verwoest Israël". Ze zien terrorisme tegen Israël als een rechtvaardige jihad, een heilige oorlog die goedgekeurd wordt door hun geloof. Daarom hebben miljoenen moslims wereldwijd openlijk Osama bin Laden geprezen als een held.

We worden ook verteld dat weinig moslims terroristen zijn. Maar is een terrorist niet iemand die gelooft dat een ander volk geen recht van bestaan heeft? Als zo'n persoon gelooft dat het acceptabel is een ander volk te terroriseren, dan is hij in zijn hart een terrorist, alhoewel hij nooit een vinger naar ze uitsteekt. Hij hoeft geen vliegtuig in een kantoorgebouw te rammen. Hij is al een terrorist als hij blij is als een jood wordt aangevallen of gedood. Tot zo ver genoeg gezegd over de islam, dat het een godsdienst van vrede zou zijn.

Vergis je niet, dit is geen racistische boodschap. God houdt net zoveel van iedere moslim als hij van iedere jood en heiden houdt. Maar de Heer heeft een serieus probleem met de doctrine van de islam. En hij heeft ons opgeroepen om te bidden voor moslims.

We moeten God vragen om vele islamitische leiders te redden, net zoals hij Saulus van Tarsus redde en hem tot een zendeling voor de wereld maakte. Moslims zijn verblind geworden voor de waarheid door een satanische bedekking. Maar God kan die bedekking verwijderen, en hun ogen openen voor het evangelie van liefde dat Christus is.

"En hun werd gegeven, dat zij hen niet zouden doden, maar dat de mensen zouden gepijnigd worden, vijf maanden lang" (Openb.9:5). Deze sprinkhanen kunnen geen naties verwoesten. Ze kunnen ze alleen terroriseren. En de "vijf maanden" die hier bedoeld worden, betekenen een zekere, vast omlijnde tijd die voor hen bepaald is om hun demonische werk te doen.

Ik geloof dat deze waarschuwing ons twee dingen vertelt:

1. Terroristen zullen Amerika niet kunnen verwoesten.
2. We moeten ons voorbereiden op komende rampen.

Nu al is Amerika gestoken door de staart van de schorpioen, door het Wereld Handels Centrum en de Pentagon tragedies. En nu voelen we zijn vergif door de aanvallen van miltvuur.

We weten ook dat Irak al jarenlang chemische moordwapens heeft liggen opstapelen. Zonder twijfel worden er ook dodelijke voorraden in en uit andere moslimlanden gesmokkeld. Islamitische "soldaten" wereldwijd zijn alleen maar op het woord aan het wachten om hun aanvallen te beginnen.

Eenvoudig gezegd, de sprinkhanen van satan zwermen rond, en de dreiging die we tegemoet zien is reëel. Maar we moeten ons herinneren dat deze door duivels bezeten mensen niet verder kunnen gaan met het aanbrengen van hun verwoestende werk dan God hen toestaat. Ze kunnen Amerika niet vernietigen, noch enige andere natie.

Je vraagt je misschien af: "Waarom zou God deze sprinkhanen toestaan om terreur te verspreiden, al is het maar voor een bepaalde vastgestelde tijd?"

Jezus beantwoordt deze vraag: "Omdat gij het bevel bewaard hebt om Mij te blijven verwachten, zal ook Ik u bewaren voor de ure der verzoeking, die over de gehele wereld komen zal, om te verzoeken hen, die op de aarde wonen" (Openb.3:10).

Jezus verwijst naar een gebeurtenis die over de gehele mensheid zal komen. In het Grieks betekenen de woorden: "ure der verzoeking" een tijd van onderzoek, van beproeving, van toetsing. En het woord "verzoeken" betekent hier: "uitproberen, testen". Christus beschrijft een uur van testing voor de gehele wereld.

Wat betekent dit uur van testen voor niet-gelovigen? Het is een tijd dat God iedere persoon zal vragen: "Als de sprinkhanen aan het rondzwermen zijn, en je land terroriseren, zul je me dan erkennen? Zul je je tot mij keren voor verlossing? Regeringsleiders, zul je toegeven dat je mijn hulp nodig hebt? Zul je mij vertrouwen om je te beschermen?"

"Of, zul je in trots keren tot je eigen kracht, en steunen op je leger en je wapens? Zal dan ook maar de gedachte in je opkomen dat het je, zonder mij, niet goed kan gaan, noch in oorlog, noch in vrede?"

Natuurlijk, ik geloof dat we vurig moeten bidden voor de soldaten van ons volk. Maar, droevig genoeg, kan ik er geen bewijs van zien dat Amerika zijn hart naar God heeft gekeerd. Op een paar uitzonderingen na, geven onze leiders alleen maar met hun mond eer aan de Heer. Maar hun vertrouwen stellen ze in de generaals, de strategieën, de technologie en de bondgenoten van ons land.

Maar de terroristen worden ook getest. De Heer vraagt hen, evenals aan alle islamieten: "Zul je Israël iets aandoen? Praat niet over vrede als je joden haat. Als je doorgaat met je bloedige terroristische praktijken, zal ik de islam ontmaskeren als de geweldadige religie die het in werkelijkheid is. Dan zul je nu door je medemens veroordeeld worden hier op aarde, en straks door God op de Dag des Oordeels".

Geen ander volk zal zo zwaar getest worden als Gods heiligen. Dus, wat zal onze test zijn? Welk examen staat de kerk te wachten? Onze test zal inhouden God en zijn woord te vertrouwen. Het zal een test zijn of we voor hem in gelóóf zullen kiezen te leven.

Erg spoedig zullen we zien dat satans sprinkhanen iedereen om ons heen terroriseert. Er zal aan alle kanten angst zijn. De economie zal wankelen, en de toestand waarin onze natie zich bevindt zal verslechteren. Vele banen en middelen van bestaan zullen ophouden, carrières zullen op niets uitlopen.

De onheilsberichten die er over Amerika worden gehoord, zullen de rest van de wereld beangstigen. Als die tijd komt, zal een enkele vraag oprijzen voor de kerk van Jezus Christus: "Zal het volk van God rust hebben?".

In het kort, zullen we vertrouwen in zijn beloftes om ons te behoeden? Zullen we op hem vertrouwen, wetend dat we in zijn armen liggen? Zullen we onbeangst zijn, hoe duister de toestand ook wordt?

Jezus vraagt precies deze vraag: "Doch, als de Zoon des mensen komt, zal Hij dan het geloof vinden op aarde?" (Lucas 18:8). Tragisch genoeg vertrouwen vele christenen God alleen tot een zeker punt. Als ontberingen en duisternis dat punt voorbij gaat, begint hun geloof af te nemen.

Ik vraag je: als alles lijkt inéén te storten, en iedereen om je heen angstig is, zul jij dan kunnen zingen: "Het gaat goed met mijn ziel"?

Gods focus in deze tijden van testing is niet op het terrorisme of op de islamitische wereld. Hij spot met de bedreigingen van de radicale moslims. Ze kunnen zijn werk niet tegenhouden. Niets kan zijn doel om de wereld met zijn evangelie te bereiken, stoppen. De enige zorg die de Heer nu met de islam heeft, is zijn gebruik ervan als strafmaatregel op teruggevallen volken in dit uur van verzoeking.

Nee, Gods focus nu is op zijn eigen volk. Hij is bezorgd voor de kerk als zijn lichaam hier op aarde. En de vraag die hem bezig houdt is deze: wordt zijn volk meer gevuld met vrede en rust, zelfs als de sprinkhanen tekeer blijven gaan? Als het einde komt, zal Hij ons dan groeiend in ons geloof vinden, of weifelend?

We weten dat de sprinkhanen beperkt worden in hun mogelijkheid om volken te verwoesten. En ze worden beperkt in de hoeveelheid tijd die ze hebben om de wereld te terroriseren. Maar God heeft nog een andere beperking op dit demonische leger gelegd:

"En hun werd gezegd, dat zij aan het gras der aarde geen schade zouden toebrengen, noch aan enig gewas, noch aan enige boom, maar alleen aan de mensen, die het zegel van God niet op hun voorhoofden hadden" (Openb.9:4).

Toen ik deze boodschap voorbereidde, zocht ik de Heer voor een woord van hoop. Ik wilde dat zijn heiligen wisten dat Hij voor ons zorgt wanneer de wereld wordt geschut. Ik wilde het geloof van de mensen in Gods geloftes opbouwen tijdens zware tijden.

Toen realiseerde ik me dat ik al een heleboel over dit onderwerp had geschreven. In feite telde ik elf van zulke boodschappen (ze verschenen allemaal in mijn boek: God's Plan to Protect His People in the Coming Depression: Gods plan om zijn volk in de komende depressie te beschermen).

Tenslotte werd ik geleid naar Openbaringen 9: het hoofdstuk van de sprinkhanen. Toen ik vers 4 las, over Gods bevel niet iets te verwoesten wat groen was, sprong er een gedachte in me op.

Ik realiseerde me dat hier de sleutel lag om veilig te blijven in welke tijd van terreur dan ook: "groen blijven".

David schreef: "Maar ik ben als een groenende olijfboom in het huis van God; ik vertrouw op Gods goedertierenheid, altoos en immer" (Psalm 52:10).

Het "groen" waar David naar verwijst, betekent hier geestelijke gezondheid. Het betekent: "te bloeien, groeien, vruchtbaar te zijn". David zegt ons: "Mijn gezondheid komt door op God te vertrouwen. Ik bloei omdat ik me tot hem keer. Mijn vertrouwen in hem brengt geestelijk leven voort".

"Zo zegt de HERE: Vervloekt is de man die op een mens vertrouwt en vlees tot zijn arm stelt, wiens hart van de HERE wijkt; hij toch zal zijn als een kale struik in de steppe, die het niet merkt, als er iets goeds komt, maar staat in dorre oorden in de woestijn, een ziltachtig, onbewoond land" (Jer.17:5-6).

De Heer waarschuwt: "Vertrouw niet op mensen. Als je meer op mensen vertrouwd dan op mij, dan zul je vervloekt zijn". Dit is waar voor alle naties en ieder volk.

Op 11 september 2001, toen mohammedanen hun giftige stekels in de World Trade Torens staken, werd ons land een oproep gegeven om wakker te worden. Amerika had een gelegenheid om zichzelf te vernederen en de Heer aan te roepen. Het was een kans om onze behoefte aan God te erkennen, om toe te geven dat we geen enkele oorlog kunnen winnen of enige vooruitgang kunnen maken zonder hem.

We hebben deze basis behoefte al op onze munten tot uitdrukking gebracht: "Op God vertrouwen we". Maar, diep in ons hart, willen we niet toegeven dat we de Heer nodig hebben. Na 11 september keerde Amerika zich niet tot God. In plaats daarvan nam trots de overhand. We stelden ons vertrouwen snel in geavanceerde technologie, militaire macht, het bijeenbrengen van intelligentie, commando teams.

Ik geloof dat we een droevige herhaling zien van wat er gebeurde met de Golf oorlog. In de nacht dat Amerikaanse troepen Irak binnenvielen, bracht president Bush senior de nacht door op zijn knieën. God zegende Amerika met overwinning in dat conflict.

Naderhand werd een "ticker-tape-parade" gehouden (= een optocht waarbij allemaal hele kleine papiertjes als feestvierings-attribuut in de lucht worden gegooid over de feeststoet heen), om de militaire leiders te eren en prijzen. Maar met geen enkel woord werd gesproken over de Heer.

God helpe ons nu als we ons vertrouwen gaan stellen in slimme bommen en geavanceerde wapens. Zijn woord heeft ons gewaarschuwd: "Vervloekt is de mens die op de mens zijn vertrouwen stelt".

Wat is deze vervloeking? Jeremia zegt dat we dan niet veel meer zullen zijn dan een "kale struik in de steppe" (17:6). Met andere woorden, we zullen dan geen grote, groene boom zijn zoals de andere bomen in het bos. In plaats daarvan zullen we een geïsoleerd stuk struikgewas zijn in een onbewoonbaar gebied, vernederd en aangetast, met niets om trots op te zijn.

Amerika's goed tijden, welvaart en zegeningen zullen weggenomen worden. Al de kracht en macht waar we eerst op vertrouwden, zal tot niets worden. En we zullen verlaten worden door andere naties, aan ons zelf overgelaten.

Op kleinere schaal zien we deze vervloeking werkzaam in het leven van sommige christenen. Lang geleden stelden ze hun vertrouwen op financiële veiligheid, materiële bezittingen, wereldse pleziertjes. Nu is hun geest helemaal uitgedroogd. Ze zijn geïsoleerd geworden, verlaten, verloren in een wildernis van angst en verwarring.

Maar, als we ons vertrouwen stellen in de Heer, dan is dit wat ons geloof zal voortbrengen:

"Gezegend is de man die op de HERE vertrouwt, wiens betrouwen de HERE is; hij toch zal zijn als een boom, aan het water geplant, die zijn wortels tot aan een beek uitslaat, en het niet merkt, als er hitte komt, maar welks loof groen blijft, die in een jaar van droogte geen zorg heeft en niet nalaat vrucht te dragen" (17:7-8).

Gezegend is iedere dienaar, kerk of natie die zijn vertrouwen stelt in de levende God. En gezegend is hij die zich niet door een slecht bericht uit zijn positie van rust in de Heer laat brengen.

Als we geheel op de Vader vertrouwen, zullen we wortels laten groeien in zijn rivier van gezondheid. En zijn goddelijke kracht – zijn heerlijke groene, geestelijke gezondheid – vloeit in ons en door ons.

Terwijl alles om ons heen aan het afsterven is, zullen wíj bloeien als groene bomen, gezond en sterk. En als het uur van verzoeking komt, zullen we niet kwijnen of verwelken. In plaats daarvan zal ons geloof groeien.

We zien een beeld hiervan in Hosea 14. Efaïm (Israël) had berouw over zijn terugvallen, keerde zich af van zijn afgoderij en keerde zich naar de Heer met hernieuwd vertrouwen. Op zijn beurt, zei God van hen: "Ik verhoor hem en zie hem aan. - Ik ben als een altijdgroene cypres, aan Mij is uw vrucht te danken" (Hosea 14:9).

Plotseling bloeide Efraïm weer. Hun geloof, dat zich toonde in hun berouw, bracht geestelijke gezondheid voort. En spoedig brachten zij vrucht voort, omdat Gods groene stroom in hen stroomde.

Bedenk nogmaals: de sprinkhanen wordt bevolen niet iets wat groen is aan te raken. Eenvoudig gezegd: ze kunnen iemand die in geloof wandelt, niets doen.

Dus, zelfs bij de aller ergste aanvallen, zullen zij die hun vertrouwen in God gesteld hebben, rechtop staan, als sterke, groene bomen. Ze zullen niet aangetast worden door sprinkhanen van welke soort dan ook, met in begrip van terroristen.

De beste verdediging tegen iedere soort van helse aanval, iedere schorpioenachtige steek, is geestelijke gezondheid. En dit soort van gezondheid komt alleen als we ons tot de Heer bekeren en op zijn beloftes vertrouwen.

Laat me je vragen:

Vertrouw je volledig op Gods vergeving? Ben je afhankelijk van zijn bloed om je van iedere ongerechtigheid schoon te wassen? Of ben je nog steeds oude zonden aan het opgraven die lang geleden zijn vergeven?

Als je je veroordeeld voelt, en constant probeert om God te plezieren, dan ben je niet groen of gezond. Gods grootste verlangen is dat je zijn gift van vergeving ontvangt en er in rust.

Het leven is drastische veranderd sinds de gebeurtenissen van 11 september. Voor die tijd was de gemiddelde christen bezig met voldoening en zekerheid te vinden in een baan, met het vinden van goede, deskundige hulp en adviezen, en met het vinden van vrienden die hem begrepen. Nu zijn de dingen anders geworden. Een ander pad wordt er van ons gevraagd. En om te overleven moeten we geheel vertrouwen op de beloftes van Gods verbond.

We moeten ervan overtuigd zijn: "Ik heb berouw gehad en me bekeerd en mijn zonden beleden. En nu zijn ze onder het bloed van Christus. Dus, ik ben nu vergeven".

"De duivel kan met de maatschappij doen wat hij wil, maar hij kan mijn ziel niet beschadigen. Ik zal geen acht slaan op welke gedachte van schuld of angst dan ook. Ik ga alleen op Gods woord vertrouwen. En Hij zegt dat ik schoon gewassen ben en waardevol in zijn ogen".

Je hebt Gods vergeving geaccepteerd. Maar vertrouw je op zijn onvoorwaardelijke liefde voor jou?

Onze Heer snijdt ons niet af iedere keer als we tekort schieten. Hij kijkt niet constant over onze schouder, van ons eisend dat het ons allemaal lukt. Hij vraagt eenvoudig dat we naar hem toekomen, en belijden: "Ik geloof uw woord, Heer, was me, houd me in uw armen".

Gods verlangen voor ons is dat we alle dagen zonder angst leven. Daarom laten we zeker niet toe dat satan ons beschuldigd van een tekortkoming uit ons verleden.

Als we ons ervan hebben bekeerd, dan zijn we bedekt door het kostbare bloed van Christus.

Niet lang geleden liep ik dichtbij ons huis in New Jersey, biddend en zingend: "Het gaat goed met mijn ziel". Ik vroeg de Vader: "Heer, heeft U een woord voor mij?"

De Heilige Geest fluisterde tegen mij: "Ja, Ik heb een woord voor je, David. Je vertrouwt in het schoon wassende bloed van mijn zoon. En je accepteert mijn belofte van vergeving. Om deze reden is de hele hemel met je aan het meezingen. Ze zingen: "Ja, het gaat goed, het gaat goed met Davids ziel".

Vrede vervulde mijn hart. Op dat moment wist ik wat het betekende om je "groen" te voelen van geestelijke gezondheid. Ik zong van binnen: "Ik ben een groene boom in het huis van God. Elk wapen dat tegen mij gesmeed wordt, zal niets uitrichten".

Op dit ogenblik is de hele wereld bedekt door een deken van angst. De mensen zijn overal verlamd van angst. Helaas zal het alleen maar erger worden voor hen. Satans sprinkhanen zullen verwoesting brengen aan allen die "niet het zegel van God op hun voorhoofd hebben" (Openb.9:4).

Volgens de schriften zullen de mensen op de toenemende rampen op twee manieren reageren:

1. Zij, die God verwerpen, weigeren zich te bekeren, zullen verhard worden door de verschrikkingen die ze zien.

Openbaringen 9 vertelt ons dat een 200-miljoen tellend leger eenderde van de wereldbevolking zal vernietigen. Zonder twijfel verwijst dit naar een kernoorlog. We kunnen ons de wereldwijde verwoesting en plagen die er het gevolg van zullen zijn, niet beginnen voor te stellen. Toch wordt ons gezegd: "De rest van de mensen die niet gedood waren door deze plagen…bekeerden zich niet" (Openb.9:21).

Zij die zich naar God toe verharden, zullen verdoofd worden door de komende verschrikkelijke rampen. Als een volk of natie zich niet bekeert na herhaalde oproepen om wakker te worden, dan zullen ze het nooit doen. Ze zullen eenvoudig hun nek verharden.

2. Zij die op God vertrouwen, zullen zich verheugen.

Inderdaad, op het toppunt van verwoesting, zullen deze dienaars jubelen van vreugde. "Maar verheugen zullen zich allen die bij U schuilen, altoos zullen zij jubelen, daar Gij hen beschermt, en in U zullen juichen wie uw naam liefhebben" (Psalm 5:12).

Waarom zouden zij jubelen van vreugde? Omdat Gij hen beschermt…Gij omgeeft hen met welbehagen als met een schild" (5:12-13).

Hier is Gods belofte voor allen die hun vertrouwen in hem stellen:

"De HERE antwoorde u ten dage der benauwdheid, de naam van Jakobs God make u onaantastbaar; Hij zende u hulp uit het heiligdom en ondersteune u uit Sion…"

"Nu weet ik, dat de HERE zijn gezalfde de overwinning geeft, Hij antwoordt hem uit zijn heilige hemel met de machtige heilsdaden zijner rechterhand."

"Dezen beroemen zich op wagens en genen op paarden, maar wij roemen in de naam van de HERE, onze God. Zij zinken neder en vallen, maar wij richten ons op en houden stand" (Psalm 20:2-3, 7-9).

Sommige mensen hebben hun vertrouwen gesteld in de militaire macht van Amerika. Maar allen die hun vertrouwen op de Heer stellen, zullen echte rust vinden.

We hebben geen schuilkelders voor bommen, geen gasmaskers of schuilplaatsen nodig. Wij hebben een God die onze vrede is. En hij zal ons horen als we hem aanroepen.