De woede van satan zal toch God de eer moeten geven

De psalmist schrijft: "Waarlijk, de grimmige mensen moeten U loven" (Psalm 76:10). Volgens dit vers zal de woede van de slechte mensen op een dag tot lofprijs van de Almachtige God worden gemaakt. Wat een moment zal dat zijn: de tongen van slechte mensen zullen alleen nog maar de Heer kunnen erkennen en vereren!

Mijn vraag over dit vers is: waar komt die woede van de mens vandaan? Op het ogenblik wordt de hele wereld bedekt door een felle, intense woede, iets waartoe de mens uit zichzelf niet in staat is. En deze woede manifesteert zich op vele wijzen. Bedenk eens:

  • de radicale Islam laat zijn woede tegen allen losbarsten die weigeren zich te buigen voor Allah.
  • In Noord-Korea is een woedende, door demonen bezeten dictator tegen de wereld aan het dreigen, terwijl hij zelfs bij zijn eigen volk wrede onderdrukking en uithongering ontketent.
  • In het Midden-Oosten zijn hele naties het instrument geworden van de duivel om te proberen Israël te vernietigen.
  • In Europa en de Verenigde Staten is de woede aan het toenemen van hen die walgen van de naam van Jezus en Hem verachten.
  • Tenslotte is er de woede van de ongelovigen die zichzelf aan hun zonden hebben overgegeven. Ze gaan verschrikkelijk te keer in hun poging Gods leiding helemaal van zich af te schudden.

Als ik nadenk over deze huidige vormen van de woede van de mens, dan realiseer ik me dat ze van nature niet menselijk zijn. Er kan geen twijfel over bestaan: het is allemaal totaal satanisch. De Bijbel geeft ons deze verzen om het te bewijzen:

  • De apostel Johannes schrijft, als hij over de laatste dagen spreekt: "Wee de aarde en de zee, want de duivel is tot u nedergedaald in grote grimmigheid, wetende, dat hij weinig tijd heeft" (Openb.12:12).
  • Jezus zei over hen die tegen Hem tekeer gingen: "Gij hebt de duivel tot vader en wilt de begeerten van uw vader doen" (Joh.8:44). In dit ene vers laat Christus de bron van zulke woede zien: het is niet alleen maar menselijk, maar komt direct van satan zelf.

Volgens deze passages is wat we nu meemaken niet minder dan een door de hel georganiseerde, demonische woede. Het is niet alleen politieke of persoonlijke woede, niet alleen een zaak van Islam tegen Israël. Het is veel erger.

De psalmist heeft het over dit fenomeen als hij zich verbijsterd afvraagt: "HERE, over uw macht verheugt zich de koning, hoezeer juicht hij over uw heil. Zijn hartenwens hebt Gij hem geschonken, de begeerte van zijn lippen hebt Gij niet geweigerd" (Psalm 21:2-3).

Het is allemaal een demonische woede die gericht is tegen God Jehova en tegen Zijn Zoon, Jezus Christus. En de verschillende vormen die deze woede aanneemt, worden steeds groter. Op dit ogenblik zien we de Woorden van Christus voor ons uitgebeeld op het podium van de wereld: de kinderen van de satan doen duidelijk wat hun vader hun opdraagt.

Islamitische geestelijken roepen op tot een wereldwijde fatwa (islamitisch religieus vonnis) tegen allen die weigeren hun valse God te aanbidden. In een demonische woede trekken de vijanden van Christus letterlijk hun wapen en bevelen de massa's: "Buig voor onze God of sterf".

Maar, niets van deze satanische woede is nieuw. We zien voorbeeld na voorbeeld van zulke demonische waanzin in de geschiedenis. In Daniël 3 plaatste koning Nebucadnezar een gouden god in Babylon en eiste dat het aanbeden zou worden. Iedere beambte, leider en burger in de honderd-plus provincies in Babylon moest neervallen voor deze god of de dood tegemoet zien. Er waren maar twee keuzes: buig of barst (= verbrand worden). Als iemand weigerde het afgodsbeeld van Nebucadnezar te aanbidden, zouden ze levend geroosterd worden in kolossale ovens.

Nadat de bepaling was uitgevaardigd, weigerden drie vrome jonge Joden in het koninkrijk te buigen. Nebucadnezar liet hen, vol woede, voor hem slepen en eiste te weten: "Wie is de god, die u uit mijn hand zou kunnen bevrijden?" (Dan.3:15). Dit was hun antwoord: "Indien onze God, die wij vereren, in staat is ons te bevrijden, dan zal Hij ons uit de brandende vuuroven, en uit uw macht, o koning, bevrijden" (3:17).

Het antwoord van de demonen-bezeten koning was voorspelbaar: "Toen werd Nebukadnezar vervuld met gramschap, en… hij antwoordde en gebood, dat men de oven zevenmaal heter zou stoken dan gewoonlijk" (3:19). Dit was alleen maar demonische haat tegen God. De waarheid is dat allen die opstaan voor Christus zo'n razernij kunnen verwachten. Hun gehoorzaamheid wekt altijd de woede op van diegenen die zich door de satan laten leiden.

Dus, wat is het resultaat daarvan? Wiens God overwon in Babylon? Temidden van deze krachtmeting manifesteerde Jezus Zelf Zijn glorie en kracht. Toen koning Nebucadnezar in de gloeiend hete oven keek, was hij geshockeerd door wat hij zag. Hij riep: "We wierpen drie mannen in de oven, maat nu zie ik er vier. Ze lopen rond in het vuur, en ze worden niet verbrand. Ze doen zelfs alsof de rondgierende vlammen hen niets doen.

Als Jezus komt, dan is het spel over. Zijn vijanden moeten voor Hem terugdeinzen.

Vandaag is de Islam net zoiets als Babylon met waanzinnige leiders als Nebucadnezar. Deze religie bedreigt de hele wereld met de eis zijn god, Allah, te aanbidden. Terroristische organisaties met Islamitisch steun eisen: "Buig voor Allah, of we zullen je vliegtuigen opblazen. We zullen je steden bombarderen, je treinen, bussen en tunnels. We zullen je ontvoeren, martelen, en onthoofden. Allah zal over de wereld heersen. De Islam zal overwinnen".

Als we nadenken over zulke demonische machten, zouden we weer moeten keren naar het verhaal van Nebucadnezar en die drie trouwe dienaren. Het vertelt ons dat in een enkel uur de Heer neerdaalde en Zijn dienaren bevrijdde – en dat veranderde alles. Alles leek anders toen de Heer Zijn kracht toonde, waardoor de koning uitriep:

"Geloofd zij de God van Sadrak, Mesak en Abednego! Hij heeft zijn engel gezonden en zijn dienaren bevrijd, die zich op Hem hebben verlaten, het bevel des konings hebben overtreden, en hun lichamen prijsgegeven, omdat zij geen enkele god willen vereren of aanbidden dan alleen hun God". Onmiddellijk liet Nebucadnezar een ander besluit uitvoeren. Dit verklaarde dat de enige God die aanbeden mocht worden, de God van de drie jonge Joden was: "Omdat er geen andere god is, die zó verlossen kan" (3:29).

Laten we nu terugkeren naar de psalmist, die zich afvroeg waarom de volken woelen tegen de Heer. Volgens hem antwoord God zó op zulk woelen: "Die in de hemel zetelt, lacht; de Here spot met hen. Dan spreekt Hij tot hen in zijn toorn, en verschrikt hen in zijn gramschap" (Psalm 2:4-5).

De Heer Zelf verklaart dan: "Ik heb immers Mijn Koning gesteld over Sion, Mijn heilige berg… Mijn Zoon zijt Gij; Ik heb u heden verwekt" (2:6-7). Islamitische en andere heidense religies hopen er misschien op hun god tot koning te maken en dat hij over de hele wereld gaat heersen. Maar God Jehova zegt: "Ik heb Mijn Zoon Jezus Christus, de Messias, al aangesteld als koning van de hemel en aarde. Hij is nu al Heer der heren".

De Vader zegt het Zelf: Jezus heerst als Heer. Wat is de reactie van de wereld hierop?

Over de gehele wereld ontstaat er een blinde haat voor Gods Woord. De Bijbel wordt veracht, bespot en vervloekt door ongelovige mensen. Ik vraag je: wat is het toch met de naam van Jezus dat mensen zo boos worden wanneer die genoemd wordt? Geen naam wordt zo veracht in de gehele wereld. Toch kan er geen redding zijn in een andere naam dan de Zijne: "En de behoudenis is in niemand anders, want er is ook onder de hemel geen andere naam aan de mensen gegeven, waardoor wij moeten behouden worden" (Hand.4:12).

We weten dat de naam van Jezus altijd gehaat is geworden door slechte mensen. Maar nu is die haat veranderd in een demonische woede. De naam van Christus wordt langzaam en subtiel weggehaald uit de maatschappij door wetgevende verordeningen over de hele wereld.

Ik kreeg pas geleden bericht van een zeer betrouwbare bron over een verbijsterende ontwikkeling in het leger van de Verenigde Staten. Er wordt geprobeerd een regel te maken dat geen legerpredikant, zelfs niet een katholiek of een protestant, de naam van Jezus mag noemen. De reden hierachter is ongelooflijk: "We moeten geestelijke rijpheid hebben in een maatschappij met meerdere geloven". Wat een bedrog! Bedenk eens: eerst verbieden om de naam van Jezus te noemen, en dan zeggen dat dat een teken is van geestelijke rijpheid. Dat is regelrecht uit de hel!

Waarom is er zo'n woede tegen de Zoon van God? Waarom huiveren slechte mensen bij het noemen van Zijn naam? Het is om datgene wat Zijn naam vertegenwoordigt: de naam van Christus betekent verlossing van zonde. Het betekent bevrijding van de overheersing van zonde. Het betekent dood aan de oude, gevallen, Adam natuur, en het binnengaan in nieuwheid van leven. Het betekent macht om alle goddeloze lusten en pleziertjes achter je te laten en te weigeren.

Maar, zie je, mensen die van hun pleziertjes houden, willen hun zinnelijke manier van leven niet opgeven. Paulus zegt van hen: "Deze mensen houden niet alleen van hun zonden, ze begrijpen volkomen dat Gods oordeel komt over echtbrekers, hoerenlopers, seksuele perversies. En toch schenken ze bijval aan hen die dergelijke dingen doen. Ze zijn haters van God". (Rom.1:28-32, mijn omschrijving).

Volgens de psalmist is de houding van de heidenen: "Laat ons hun banden verscheuren en hun touwen van ons werpen!" (Psalm 2:3). Vertaald in moderne woorden, zegt dit: "Kom nou toch, we kunnen enige veroordeling vanuit de Bijbel niet langer goedkeuren. We zullen niet toestaan dat deze "Jezus-binding" ons tegenhoudt. We gaan wetten ontwikkelen die al de oude ketenen van moraliteit verbreken. We zullen ons recht claimen om twee mannen of twee vrouwen met elkaar te laten trouwen. We zullen het recht proclameren op allerlei soorten van seksuele afwijkingen. We moeten de oude morele grenzen verbreken. Wíj zullen de morele hoge grond claimen".

Mijn Bijbel vertelt me wat er zal gebeuren in zo'n uur. Wanneer de woede van boosaardige mensen er op gericht is de wetten van de natuur te overweldigen, waardoor de samenleving verandert in een onbeschrijflijke, op Sodom gelijkende hel, waar ieder mens zijn eigen wetten bepaalt, dan is dat het moment waarop de Heer ingrijpt: "Dan spreekt Hij tot hen in zijn toorn, en verschrikt hen in zijn gramschap" (Psalm 2:5).

De psalmist vertelt ons: "Uw tegenstanders…hebben er hun tekenen als tekenen opgesteld; het had het aanzien, alsof iemand de bijl van omhoog op het kreupelhout deed neerkomen; toen sloegen zij het snijwerk daaraan altegader stuk met bijl en houweel; uw heiligdom staken zij in brand, zij ontwijdden tot de grond toe de woning van uw naam" (Psalmen 74:4-7). Daarna klaagt hij: "Ja, hoelang nog zal de tegenstander honen, o God; zal de vijand uw naam voor altijd versmaden?" (74:10).

Dat is het moment waarvan Gods Woord ons vertelt dat de verwoesting en blasfemie, die tot stand wordt gebracht door de woede van de mens, niet veel langer meer zal duren. "Waarlijk, de grimmige mensen moeten U loven, Gij beteugelt de rest der grimmigen" (psalm 76:10). Hoe zal dit gebeuren? Eenvoudig gezegd, hoe intenser de woede van de mensen wordt, hoe meer God Zijn genade zal uitstorten: "Waar evenwel de zonde toenam, is de genade meer dan overvloedig geworden" (Rom.5:20).

We zien prachtige voorbeelden hiervan in de geschiedenis. Bedenk eens hoe de kerk van Christus in China vertrapt werd, onder de verschrikkelijke woede van het communisme. Alle vormen van religieuze activiteit werden verboden, zelfs het boeddhisme, de belangrijkste religie in dat land. Een geestelijk vacuüm bleef over, waarbij de mensen leeg en hongerig waren. Maar, eens te meer, werd de woede van de mens veranderd in lofprijs aan God. De Heer schonk rivieren van genade aan China, en er ontstond over het gehele land een ondergrondse christelijke kerk. Vandaag telt deze Chinese kerk miljoenen mensen, en het aantal neemt nog steeds toe.

Misschien is het duidelijkste voorbeeld dat de woede van de mens veranderd wordt in lofprijs aan God het getuigenis van de apostel Paulus. Jezus manifesteerde Zichzelf aan deze woeste vervolger van de eerste kerk (A.D.), op de weg naar Damascus. In een enkel moment werd de haat voor Christus en Zijn kerk gekeerd in lofprijs aan God. De gehele wereld is vandaag veranderd daardoor als resultaat daarvan.

Zelfs nu zien we dat de woede van Hezbollah gekeerd wordt tot lofprijs aan God. Hoe dan? Islamieten in het zuiden van Libanon vluchtten voor de oorlog naar Jordanië en Syrië, waar velen werden binnengehaald door christenen. Toen die gelovigen de onvoorwaardelijke liefde toonden aan de vluchtelingen, hen eten gevend en onderdak, smolten de harten van deze Islamieten die hun burgerrechten kwijt waren. Ze zijn nu meer open voor het evangelie dan ooit.

Door al deze voorbeelden zie ik het antwoord van de Heer op de uitroep van de psalmist: "Sta toch op, o God! Voer toch uw rechtsgeding. Gedenk de smaad die de dwazen U de ganse dag aandoen. Vergeet het geschreeuw van uw tegenstanders niet, het getier van wie tegen U opstaan, dat bestendig omhoog stijgt" (Psalm 74:22-23).

Ik geloof dat er een boodschapper van satan aan iedere gelovige wordt toegewezen, die wordt opgedragen hen iedere dag te kwellen en te treiteren. Als je dichter nadert tot de Heer, dan zul je de volle laag krijgen van de woede van een razende duivel.

Er is echter een manier waarop de woede van satan tegen jou in lofprijs aan God veranderd kan worden. Het feit is: we zijn geen eendjes die lekker aan het zitten zijn en ook geen hulpeloze baby'tjes. Ons zijn wapenen gegeven en hulpmiddelen die zo krachtig zijn dat ze de satanische bolwerken kunnen neerhalen. Wat zijn ons grootste wapens? Dat zijn de beloftes van de Almachtige God.

De Schriften vertellen ons: "Biedt weerstand aan de duivel, en hij zal van u vlieden" (Jac.4:7). Je vraagt je misschien af: "Maar hoe bied ik weerstand aan de duivel?" Je doet het door je te voeden met de beloftes van God, ze deel te maken van je zelf, en je daarop te beroepen wanneer je onder vuur ligt, ze citerend voor de duivel. Hier is zomaar een voorbeeld van zo'n belofte:

"Vrees niet, want Ik ben met u; zie niet angstig rond, want Ik ben uw God. Ik sterk u, ook help Ik u, ook ondersteun Ik u met mijn heilrijke rechterhand. Zie, allen die tegen u in woede ontstoken zijn, staan beschaamd en worden te schande; de mannen die u bestrijden, worden als niets en komen om; gij zult hen zoeken, maar niet vinden, de mannen die u bestoken; zij worden als niets, ja vernietigd, de mannen die tegen u oorlog voeren. Want Ik, de HERE, uw God, grijp uw rechterhand vast; die tot u zeg: Vrees niet, Ik help u" (Jes. 41:10-13).

Voormalig bendeleider Nicky Cruz hield niet lang geleden evangelisatiesamenkomsten in een district van Londen dat door bendes werd lastig gevallen, genaamd Hackney. Het aantal misdaden daar was niet meer te tellen en Nicky werd door het hoofd van de politie uitgenodigd om er te spreken.

De burgemeester van Hackney is homoseksueel, zoals velen van de raadsleden van die stad. Toen ze vernamen dat Nicky zou gaan spreken, keken ze op zijn website en zagen daar een verklaring staan dat de Bijbel zegt dat homoseksualiteit zonde is. (Het werd gezegd in een artikel waarbij Nicky antwoordde op een brief. Nicky voegde eraan toe: "homoseksualiteit is niet het probleem – zonde is het probleem. Het zelfde is waar voor hoererij, echtbreuk, geweldpleging, en drugs- en alcoholmisbruik".)

Deze leiders begonnen een campagne om Nicky tegen te houden te gaan spreken, en de woede waarmee ze hem behandelden was verschrikkelijk. Hij werd intolerant genoemd en homofobisch, en kranten verspreidden het verhaal op hun voorpagina's. Onze bediening ontving emailberichten over de hele razernij.

Toen al deze woede naar Nicky werd uitgespugd, werd hij geadviseerd om verzachtende opmerkingen te maken aan de pers. Maar Nicky weigerde dat, en vroeg in plaats daarvan dezelfde rechten te krijgen om openbare samenkomsten te houden, waarin andere groepen zich verheugden. Een advocatenkantoor nam Nicky's zaak op en vertegenwoordigde hem, en won de zaak.

Toen Nicky zijn samenkomsten hield in Hackney, kwam de Heilige Geest en Jezus toonde Zijn kracht. Het auditorium zat iedere avond vol, en in het weekend hadden ongeveer 1500 mensen aan Jezus gevraagd in hun hart te komen. Bij dit aantal waren ook enige bendeleiders, evenals verslaafden en prostituees. Zeven bendegroepen in het gebied wilden tenslotte tijdelijk vrede sluiten. Om het verhaal af te maken: na de samenkomsten van Nicky waren het aantal misdaden in Hackney gedaald met 14 procent.

Ik vraag je: was al die woede eigenlijk gericht tegen Nicky? Nee, deze woede was gericht op de verlossende macht van Christus, de veranderende kracht van het evangelie. En het kwam omdat er een grote heilige vrees was om door zonde geoordeeld te worden. Bedenk eens: als drugsverslaafden verlost waren van hun verslaving, als moordende bendeleiders waren veranderd en tot nieuwe scheppingen in Christus waren gemaakt…als homoseksuelen en prostituees konden getuigen dat niets onmogelijk is bij Christus, dat ze op wonderbaarlijke manier vrijgezet waren…als Gods liefde onverbeterlijke bendes kon bereiken…dan kon Zijn liefde iedere keten of band verbreken. Dan is het geen wonder dat de woede van satan zo werd opgewekt.

Hoeveel tussenoplossingen er ook bedacht worden, hoeveel liefde of tolerantie men ook heeft, het zal niet voldoende zijn om deze demonische boosheid en woede te doen ophouden. Het zal in feite alleen maar erger worden, veel erger. Op dit ogenblik verkrijgen boze machten meer en meer politieke macht, terwijl ze wereldwijd regeringsfuncties najagen en gekozen worden.

In sommige gebieden van de Europese Unie is het nu illegaal om Christus te prediken met de vrijheid waarin wij ons verheugen in de Verenigde Staten. Veel evangelie-prediking wordt een "misdaad van vooringenomenheid" genoemd. Ik ben bang dat er een dag zal komen, dat hetzelfde het geval zal zijn in Amerika.

Koning David voelde zich overweldigd door de anti-God geest van zijn tijd. Hij riep uit tot de Heer: "Zie, hoe talrijk zijn mijn vijanden, en met welk een boosaardige haat haten zij mij" (Psalm 25:19). Evenzo vertelt Psalm 124:2-3 ons: "Ware het niet de HERE, die met ons was, toen mensen tegen ons opstonden, dan hadden zij ons levend verslonden, toen hun toorn tegen ons ontbrandde".

David de Psalmist brengt tot uitdrukking wat velen in de kerk tegenwoordig ervaren. Soms lijkt het dat we hulpeloos staan tegenover de boze machten die zich opstapelen. Zelfs de gerechtshoven doen met ze mee, zodat onze samenleving dichter en dichter de poorten van de hel nadert. Ik kan nauwelijks geloven, hoe, dag na dag, de moraal van ons land de grond in wordt gestampt.

Zal de Heer toestaan dat deze woede tegen Hem steeds groter wordt, totdat onze samenleving als Sodom wordt, waarbij ieder mens zijn eigen wetten maakt? Nee, nooit! Op dit ogenblik ervaren we het ongelooflijke geduld van de Heer. Hij zal oordeel brengen, maar al Zijn oordelen zijn bedoeld om te verlossen. Jesaja geeft ons hiervan een prachtig beeld:

"Ik ben de HERE, dat is mijn naam, en mijn eer zal Ik aan geen ander geven noch mijn lof aan de gesneden beelden. Het vroegere, zie, het is gekomen, en nieuwe dingen kondig Ik u aan; voordat zij uitspruiten, doe Ik ze u horen..."

"De HERE trekt uit als een held; als een krijgsman doet Hij de strijdlust ontbranden; Hij heft de strijdkreet aan, ja schreeuwt die uit; Hij betoont Zich een held tegen zijn vijanden. Ik heb van oudsher gezwegen, Ik heb gezwegen en Mij ingehouden; nu zal Ik schreeuwen als een barende vrouw; Ik zal snuiven en hijgen tegelijk. …"

"En Ik zal de blinden leiden op een weg die zij niet kenden; op paden die zij niet kenden, zal Ik hen doen treden; Ik zal de duisternis voor hen uit tot licht maken en de oneffen plaatsen tot een vlakte. Dit zijn de dingen die Ik doen zal en die Ik niet zal nalaten".

"Zij zullen terugdeinzen en diep beschaamd worden, die op gesneden beelden vertrouwen; die tot gegoten beelden zeggen: Gij zijt onze goden. Gij doven, hoort, en gij blinden, slaat uw ogen op om te zien" (Jes. 42:8-9,13-14,16-18).

Geliefde, de goddelijke genade waarover Jesaja schrijft, maakte Saul, de vervolger, tot Paulus de apostel. Ze deed een multi-miljoenen-leden kerk ontstaan in communistisch China. Ze zendt Islamitische vluchtelingen in de liefdevolle armen van toegewijde dienaren van Christus. En op dit ogenblik heeft deze Genade in een Teen Challenge Centrum in een Islamitisch land 500 bekeerde drugsverslaafden gemaakt, die verlangend zijn Christus te prediken. God doet inderdaad Zijn verlossende genade in deze laatste dagen stromen.

We moeten niet blijven zitten piekeren over de gevechten die satan aan het winnen lijkt te zijn. De poorten van de hel zullen de kerk van Christus niet overweldigen. Onze Vader heeft het verklaard: Jezus heerst al als Koning!

----
Tenzij anders vermeld is de NBG-1951 vertaling gebruikt.

Dutch