Er was een jaar dat we een “outreach” evenement organiseerden met Pasen. We hadden drie diensten en er stonden lange rijen rond het gebouw; het was een lange dag. Na afloop zit ik op de rand van het podium bij de preekstoel, en mensen worden (geestelijk) bediend bij het altaar. Ik kijk omhoog en zie deze vent met zijn pet in zijn handen, hij ziet er slecht uit. Hij leek 50, maar zijn feitelijke leeftijd was 32. Hij geeft me een schaapachtige blik van :”Kan ik bij je komen?”.
Nu hadden we in die tijd dat iedereen van de straat binnen kwam om geld te ritselen. Mensen kwamen binnen met ongelooflijke oplichterij verhalen, en ze gingen naar kerkleden en verzamelden 'metrokaartjes' van 25 verschillende mensen.
Ik dacht bij mezelf: "Man, dit is een tegenvaller, maar misschien wil hij een lunch. Ik zal hem wat geld geven."
Deze man kwam naar me toe te lopen, en toen sloeg de geur tegen me aan. Poep, urine, zweet, de hete straat - ongeveer een uur zacht geroerd. Het was de ergste geur die ik ooit had geroken en als kind had ik op een melkveebedrijf gewerkt in de zomer!!. Hij vertelde me dat hij alcoholist was, ook drugs gebruikte en de nacht ervoor in zijn vrachtwagen had geslapen. Hij durfde niet naar een opvangcentrum te gaan omdat daar mensen werden vermoord.
Dus pakte ik mijn portemonnee. Hij duwde mijn hand naar beneden, en ik zal nooit vergeten wat hij zei. 'Ik wil je geld niet. Ik ga daarbuiten dood. Ik wil die Jezus waar je het over had.”
Ik hief mijn handen en huilde als een kind, en bad: "Jezus, vergeef me." Hij voelde wat de Geest aan het doen was, en hij begon ook te huilen en sloeg zijn armen om me heen. We huilden samen, hij om zijn zonden en ik om mijn zonden. Hij ging toen een paar dagen (ontwennen en) ontgiften en bracht toen Thanksgiving en Kerstmis door aan tafel met mijn gezin. Hij sloot zich aan bij de gebedsgroep; hij trouwde met een mooie vrouw en een paar jaar later werd hij ingezegend in het werk van de gemeente.
Dit is wat Paulus bedoelde toen hij schreef: “Als ik spreek in de talen van mensen en van engelen, maar heb geen liefde, (dan) ben ik een luide gong of een rinkelend cimbaal. En als ik profetische krachten heb, en alle mysteries begrijp en alle kennis (heb), en als ik al het geloof heb zo als om bergen te verwijderen, maar heb de liefde niet, (dan) ben ik niets... Liefde bedekt alle dingen, gelooft alle dingen, hoopt alle dingen, verdraagt alle dingen”. (1 Korintiërs 13:1-2,7, ESV)