Ik geloof dat diepe, blijvende vreugde grotelijks ontbreekt in een groot deel van de hedendaagse kerk. Ik heb gehoord dat christenen zeggen: 'We hebben een opwekking in onze kerk afgebeden.' Maar opwekking kan niet alleen door gebed gebeuren. Er kan geen sprake van opwekking zijn, tenzij mensen actief hongeren naar Gods Woord. Zij moeten hun leven totaal overgeven om te worden geregeerd door de Schrift. We kunnen de vreugde van de hemel niet verkrijgen tot het pureWoord ons heeft overtuigd van onze zondige afdwalingen.
Toen David ongehoorzaam was, verloor hij de vreugde van de Heere. Die vreugde kon alleen door ware bekering worden hersteld. David wist dit, en hij bad: " Was mij schoon van mijn ongerechtigheid, reinig mij van mijn zonde. Want ík ken mijn overtredingen, mijn zonde staat mij voortdurend voor ogen.. . . . was mij "(Psalm 51: 4-5, 9). David bad ook om terug te krijgen wat hij verloren had: ‘Geef mij de vreugde over Uw heil terug, (Psalm 51:14). Ten diepste vertelde Ezra de mensen die Jeruzalem herbouwden: "Jullie hebben honger naar Gods Woord en toegestaan dat het Woord in je hart werkt. Jullie hebben je bekeerd en berouw gehad, God is tevreden. Maar nu is het tijd om je te verheugen! Haal je zakdoeken tevoorschijn en veeg je tranen weg. Het is tijd voor blijdschap!"
De heerlijkheid van de Heer viel op Israël, en de mensen brachten de komende zeven dagen door in lofprijs: ‘Toen ging al het volk weg om te eten en te drinken, om uit te delen en grote vreugde te bedrijven, want zij hadden de woorden begrepen die men hun bekend had gemaakt.’ (Nehemia 8:13).
Het Hebreeuwse woord "mirth" betekent hier "vreugde, blijdachap, geluk". Dit is niet alleen een goed gevoel, maar een diepe innerlijke uitbundigheid. Het is voor iedereen duidelijk dat deze fontein van vreugde uit de hemel afkomstig is.
Wanneer Gods Woord gerespecteerd en ge-eerbiedigd wordt, is het resultaat een uitstorting van echte "Jezus vreugde."