Satan probeert je te verslinden
Wordt nuchter en waakzaam. Uw tegenpartij, de duivel, gaat rond als een brullende leeuw, zoekende wie hij zal verslinden. Wederstaat hem, vast in het geloof, wetende, dat aan uw broederschap in de wereld hetzelfde lijden wordt toegemeten. (1 Petr 5:8-9).
Als je lid bent van het lichaam van Christus, maak je dan op om een woedende duivel tegemoet te moeten treden. Je denkt hier liever niet aan of wil dat liever niet accepteren - maar als je besloten bent Jezus te volgen met je gehele hart, dan heeft satan je gemarkeerd om je kapot te maken. En hij gaat je leven met een vloed van allerlei soorten narigheid overspoelen.
De apostel Petrus waarschuwt: "Het einde aller dingen is nabijgekomen. Komt dus tot bezinning en wordt nuchter, opdat gij kunt bidden" (1 Petr 4:7). Hij zegt, met andere woorden: "Dit is niet de tijd voor lichthartigheid. Je moet nuchter worden in je denken over geestelijke zaken. Het is een zaak van leven of dood."
Waarom is het zo belangrijk om hier serieus mee om te gaan? Het einde der tijden is nabij - en onze vijand heeft de boel flink opgestookt. Hij is ons als een leeuw aan het stalken (= besluipen, achtervolgen), verbergt zich in het gras, en wacht op een gelegenheid om ons te bespringen. Hij wil ons verslinden - en ons geloof in Christus geheel vernietigen.
Sommige christenen zeggen dat we niet eens over de duivel zouden moeten spreken, dat we er beter aan doen hem gewoon te negeren. Anderen proberen hem uit ons bestaan weg te redeneren. Vrijzinnige theologen, bij voorbeeld, beweren dat er geen duivel is, geen hel, geen hemel.
Maar de vijand van onze zielen gaat niet zomaar weg. Weinig Bijbelse figuren zijn zo duidelijk en uitgebreid beschreven. Hij wordt genoemd: Lucifer, satan, duivel, bedrieger, hinderpaal, die valserik, overweldiger, misleider, beschuldiger, verslinder, god van deze wereld, heerser van het rijk der duisternis, oude slang.
Deze duidelijke beschrijvingen vertellen me dat de duivel een realiteit is. En we weten van de Schriften dat hij echte macht bezit. Ook nu is hij op de aarde aan het werk: in onze naties, steden, kerken, huizen en persoonlijke levens. En we mogen zeker niet onwetend zijn over zijn methodes en strategieën van oorlogsvoering tegen ons.
Openbaringen 12 noemt 3 gebeurtenissen waarbij satan de oorlog heeft verklaard:
1. Hij verklaarde eerst God Zelf de oorlog. Johannes schrijft:
"En er kwam oorlog in de hemel; Michaël en zijn engelen hadden oorlog te voeren tegen de draak; ook de draak en zijn engelen voerden oorlog, maar hij kon geen standhouden, en hun plaats werd in de hemel niet meer gevonden. En de grote draak werd (op de aarde) geworpen, de oude slang, die genaamd wordt duivel en de satan, die de gehele wereld verleidt; hij werd op de aarde geworpen en zijn engelen met hem" (Openb12:7-9).
Dit passage vertelt het ogenblik in de hemel dat satan in rebellie opstond tegen Gods hoogste gezag. In die tijd was zijn naam Lucifer, een engel die groot gezag had. Maar Lucifer wilde als God zijn. Dus, door een derde van de engelen achter zich te krijgen, leidde hij een opstand tegen de Almachtige.
Maar God wierp Lucifer uit de hemel, samen met de andere opstandige engelen. De gehele hemel verheugde zich in de overwinning. De duivel verloor die oorlog, evenals zijn plaats in de hemel.
2. Een verslagen satan verklaarde toen zijn tweede oorlog: deze was gericht tegen Gods zoon: Jezus Christus. Johannes schrijft:
"En er werd een groot teken in de hemel gezien: een vrouw, met de zon bekleed, met de maan onder haar voeten en een krans van twaalf sterren op haar hoofd; en zij was zwanger en schreeuwde in haar weeën en in haar pijn om te baren.
En er werd een ander teken in de hemel gezien, en zie, een grote rossige draak met zeven koppen en tien horens, en op zijn koppen zeven kronen. En zijn staart sleepte een derde van de sterren des hemels mede en wierp die op de aarde. En de draak stond voor de vrouw, die baren zou, om, zodra zij haar kind gebaard had, dit te verslinden" (Openb 12:1-:4).
Satan wist dat een ongelooflijke kerk op het punt stond geboren te worden uit het overblijfsel van het Oude Testament. Het zou een roemrijk lichaam zijn, bekleed met de zon van gerechtigheid. Dus verklaarde de duivel nogmaals de oorlog, en redeneerde dat hij nu oorlog kon voeren op zijn terrein: de aarde.
Dit passage veronderstelt dat satan wist dat hij niet bij het kind in de baarmoeder van Maria kon komen. Dus besloot hij Christus te vernietigen zodra hij geboren was. Hij verzamelde al zijn demonische machten rond Bethlehem, en zond geesten van bedrog naar de schriftgeleerden, priesters en farizeeën om hen te verblinden. Daarna kwam zijn eigen geest in koning Herodus, en nam bezit van hem. Als satan Christus zelf niet kon doden, dan zou hij een man hebben klaarstaan, om deze taak voor hem te verrichten.
Maar de legerscharen des Heren van hemelse engelen waakten over het kind, zodat satan hem niet kon aanraken. De duivel zou nog dertig jaar moeten wachten om Christus te verslinden.
Hij nam zijn volgende kans waar bij het begin van de bediening van Jezus, toen de Heilige Geest aan Jezus zei dat Hij de Messias was. Op dat punt leidde Christus satan in de wildernis om verleid te worden. Maar Jezus versloeg hem ook in die strijd. God beschermde zijn zoon weer, en zond engelen naar Hem om Hem te dienen toen Hij zich lichamelijk zwak voelde.
De duivel zou nog een laatste keer proberen om Christus te verslinden. Dit keer kwam hij met machten die moesten proberen Jezus te doden door Hem te kruisigen en Hem in het graf te werpen. Hij zond demonische geesten om een menigte mensen op te zwepen, die de lichamen van priesters binnengingen, soldaten, politieke leiders en valse getuigen. Eindelijk, zo dacht satan, had hij zijn uur van macht. Nu zou hij een totale oorlog voeren.
Maar je weet de rest van het verhaal: De opstandingsdag was satans meest vernederende nederlaag. Toen Jezus naar de hemel steeg, was hij voor altijd buiten het bereik van de duivel. "…haar kind werd plotseling weggevoerd naar God en zijn troon" (Openb 12:5). De gehele hel werd door elkaar geschut omdat satan weer had verloren. Alhoewel hij al zijn macht gebruikte, kon hij toch niet de Zoon van God verslaan.
3. De duivel verklaarde zijn derde en laatste oorlog aan het zaad van Christus. Dit betekent dat hij in oorlog is met iedere echte gelovige op aarde. Johannes schrijft:
"En toen de draak zag, dat hij op de aarde was geworpen, vervolgde hij de vrouw, die het mannelijke kind gebaard had" (vers 13). "En de draak werd toornig op de vrouw en ging heen om oorlog te voeren tegen de overigen van haar nageslacht, die de geboden van God bewaren en het getuigenis van Jezus hebben;" (vers 17).
Satan heeft zijn woede gericht op de kerk van Jezus Christus. En hij heeft zijn ergste woede bewaard voor gelovigen die Gods geboden bewaren en in Hem vertrouwen.
De duivel weet dat deze oorlog zijn laatste kans is, omdat het alleen nog maar een korte tijd is voordat Christus terugkeert voor zijn bruid: "…wetende, dat hij weinig tijd heeft" (vers 12). Daarom is de oorlog van satan tegen de kerk het meest intens van allemaal. Hij wil de grond terugwinnen die hij verloor tegen Christus - daarom zal niets hem doen stoppen om het geloof van de bruid van Christus te vernietigen. Dat betekent dat hij al zijn wapenen tegen ons zal gebruiken - alle vernuftigheid, leugens en middelen.
Toen ik een jonge prediker was, dacht ik niet veel na over geestelijke oorlogsvoering. Ik dacht dat een ieder die in de overwinning leefde helemaal geen problemen zou moeten hebben in de strijd tegen de duivel. Voor mij was het eenvoudig een zaak van tegenstand bieden aan hem. Maar spoedig vond ik een brullende leeuw die me plotseling met al zijn macht op mijn zwakheden zat aan te vallen en ik voelde me hulpeloos om met hem te strijden.
Maar al te vaak zie ik dat de duivel het zelfde doet bij andere oprechte christenen. Ik ken massa's vrome dienaren, mensen die een zuiver hart hebben, die in genade leven, maar die plotseling overweldigd werden door een demonische vloed van verwarring en wanhoop.
Zulke christenen kunnen al jaren ijverig voor de Heer werken. Maar dan, op een dag, injecteert satan beschuldigende gedachtes in hun geest. En plotseling zijn ze overweldigd door verschrikkelijke narigheid: onverwachte verleidingen, begeerte, depressie. Hun beproevingen zijn zo diep, vreemd en mysterieus dat deze heiligen geen idee hebben waar ze vandaan komen.
Ik geloof dat er één verklaring is: hun narigheid is een demonische aanval. Steeds weer heb ik dit zien gebeuren bij christenen die geweldig aan het groeien zijn. Op de grootste hoogte van hun geestelijke groei brengt satan een oude verleiding op hun pad. Het kan een oude lust zijn - iets waarvan ze dachten dat ze het jaren ervoor hadden overwonnen. Maar nu, nadat ze jaren lang in de overwinning hadden geleefd, hebben ze het moeilijk en zijn bijna zover dat ze zich overgeven aan een lust die hen terug kan brengen in een verschrikkelijke geestelijke slavernij.
Ik ontving enige tijd geleden een hartverscheurende brief van een beste senior-pastor. Hij schreef: "Ik ben vijf en zestig jaar oud, en de mensen in mijn gemeente kennen me als een man van gebed. Maar nu, uit het niets, beginnen demonische gedachtes mij te kwellen. Een lust komt over me die ik nooit heb ervaren in mijn leven.
"Ik heb niet toegegeven aan de verleiding. Maar ik ben maanden lang constant hierdoor belaagd geworden. Ik weet dat het een aanval is van de vijand. Hij wil de bediening vernietigen die God hier heeft toegestaan te begunstigen. Alstublieft, bid voor mij." Dit, geloof ik, was satans poging om die beste heilige van God te verslinden.
Christelijke huwelijken worden nu meer dan ooit aangevallen. Een stel kan al jaren van elkaar houden en dan opeens verstrikt raken in een verschrikkelijke strijd die ze niet begrijpen. De ene minuut zegt een trouwe echtgenote: "Ik houd van mijn maatje", maar het volgende ogenblik roept ze: "Ik kan die man niet uitstaan. Ik wil zelfs niet bij hem in de buurt zijn." Wat anders kan dit zijn dan een satanische poging om een vroom huwelijk te verslinden en vernietigen?
Dag na dag worden deze stelletjes meer ontmoedigd, verleid en wanhopig. En spoedig komt satan met een vloed van andere beschuldigende gedachtes: "Je faalt als ouder. Je kunt niets goed doen. En je kent God niet echt goed. Je bent een oplichter, een hypocriet. Je bent niet wat mensen denken dat je bent. Je bent een armzalig voorbeeld van wat een christelijke partner hoort te zijn."
Geliefde, een sociaalwerker, een pastor of psycholoog kan geen diagnose stellen over wat er gebeurt in die relatie. Niemand kan de destructieve geest doorgronden die dat huwelijk in zijn geest heeft gekregen. Hoe kan dat? Omdat het bovennatuurlijk is, demonisch: een aanval rechtstreeks uit de hel. Satan valt ieder huis aan waar Jezus Heer is. En hij zal niet rusten totdat hij ieder middel heeft opgebruikt om te verslinden en ruïne en chaos te brengen.
Al deze beproevingen, narigheden en verleidingen zijn bekend als de vloed van de duivel. Johannes schrijft: "En de slang wierp uit haar bek water achter de vrouw als een stroom, om haar door de stroom te laten medesleuren" (Openb 12:15). Jesaja waarschuwt dat satan een vloed zal brengen tegen allen die "de naam des Heren vrezen…de vijand zal komen als een vloedgolf (letterlijk vertaald vanuit de KJV, Jesaja 59:19).
Ik heb deze vloed ervaren. En massa's gelovigen zitten nu ook in zo'n vloedgolf. Ze worden overspoeld door vervolging, fysieke aanvallen, geestelijke kwellingen, heftige verleidingen en lusten uit de hel, en vrienden die zich als vijanden tegen hen keren. Satan heeft als doel een volkomen aanval voor de laatste dagen, die bedoeld is ons in totale wanhoop weg te vagen.
De sleutel om te kunnen begrijpen hoe satan opereert tegen de kerk wordt gevonden in het woord rebellie. Eenvoudig gezegd: rebellie betekent: ingaan tegen de regels en de autoriteit van Gods Woord. Toen Lucifer God de oorlog verklaarde, rebelleerde hij tegen het Woord van de Almachtige.
Je moet begrijpen: Gods macht ligt in zijn Woord. Hierdoor bracht Hij de werelden tot stand. En hierdoor worden de zon, maan en sterren op zijn plaats gehouden. Zijn Woord bracht alle dingen tot stand en gaat voort leven te produceren. En door zijn Woord haalt God koningen neer en verheft Hij naties. Door zijn Woord zegent Hij en redt, oordeelt Hij en vernietigd.
Satans bedoeling is altijd om Gods volk te verleiden te rebelleren tegen zijn Woord. Hij plantte gedachten van rebellie in Adam en Eva, waardoor zij gingen denken: "Ik weet wat God zei. Maar ik ga doen wat ik zelf wil." Die gedachten veroorzaakten de val van de mensheid.
Satan slaagde er ook in zaadjes van rebellie te planten in Gods uitverkoren volk, Israël. De Psalmist zegt van Israël: "een weerbarstig en weerspannig geslacht, een geslacht, onstandvastig van hart, en welks geest niet trouw was jegens God." (Psalm 78:8). De Schriften zeggen ook van Israël: "Maar gij wildet niet optrekken en waart weerspannig tegen het bevel van de HERE, uw God" (Deut 1:26).
Merk alsjeblieft op: God maakte zijn Woord heel duidelijk tegen al deze mensen. En toch rebelleerden ze er allemaal tegen. Waarom? Ze waren verleid door de Tegenstander.
Satan zal ook proberen je te verleiden om te gaan rebelleren tegen Gods Woord. Hij weet dat hij je niet kan bereiken door brutale verleidingen. En daarom injecteert hij subtiele verleidingen in je gedachten door je leven te overspoelen met pijn, beproevingen, strijd. En hij zal proberen Gods zegeningen in je leven te blokkeren, net zoals hij Paulus hinderde in zijn bediening.
Velen zijn gevallen voor satans subtiele verleidingen. De Psalmist zegt van zulke gelovigen "Er waren er, die in donkerheid en diepe duisternis zaten, gebonden in ellende en ijzer. Omdat zij de woorden Gods hadden weerstreefd en de raad des Allerhoogsten versmaad" (Psalm 107:10-11)
Satan is er niet in geïnteresseerd je tot een afvallige te maken. Alles wat hij voor je wil is dat je slechts op één gebied van je leven rebelleert. Dat zal hem genoeg ruimte geven om hem voet aan de grond te geven.
Op dit ogenblik heeft hij zijn machten en overheden wakende om hem van intelligente verslagen te voorzien van ons leven. Deze demonische machten observeren onze daden en horen onze conversatie. En als ze iets vleselijks horen, dan richten ze al hun helse verleidingen op dat zwakke gebied.
Jezus vertelde zijn discipelen: "De overste der wereld komt en heeft aan Mij niets" (Johannes 14:30). Hij zei, in wezen: "Als satan naar mij komt, kan hij geen plek vinden waar hij voet aan de grond zou kunnen krijgen. Ik ben geheel onder de autoriteit van mijn Vader."
Evenzo kan satan niet het lichaam of de geest binnenkomen van een gelovige van wie het leven geheel overgegeven is aan Gods Woord. Er moet hem een plek gegeven worden zodat hij voet aan de grond kan krijgen. En dat gebeurt alleen als een persoon "een gedeelte van de prijs" vasthoudt. Laat me het je uitleggen.
In Handelingen 5 verkocht een echtpaar, genaamd Ananias en Safira een gedeelte van hun land en gaven de opbrengst aan de nieuwe kerk in Jeruzalem. Maar, toen ze het bedrag legden aan de voeten van Petrus, stond de apostel perplex. Hij vroeg hen: "Waarom heeft de satan uw hart vervuld om de Heilige Geest te bedriegen en iets achter te houden van de opbrengst van het stuk land?" (Hand 5:3). Zodra Petrus deze woorden tot het echtpaar sprak, vielen ze ter plekke dood neer.
Wat is de les die God wilde dat zijn kerk hierdoor leerde? Ik geloof niet dat het iets te maken had met het materiële stukje land dat Ananias en Safira bezat. Veeleer had het te maken met het innerlijke gebied van hun hart.
Dit echtpaar geloofde dat ze voldoende deden door voor 95 procent gehoorzaam te zijn aan God, en dat ze verder veilig ongehoorzaam konden zijn op een klein gebied. Ze hadden Gods zuivere Woord horen prediken, maar ze rebelleerden tegen wat ze wisten dat waar was. Ze overtuigden zichzelf ervan dat ze: "de Heer konden dienen, maar toch aan dat ene ding konden vasthouden." Dat was een leugen tegen de Heilige Geest.
Dus, het gedeelte van de prijs dat ze vasthielden had niets te maken met geld, maar met een klein stuk begeerte in hun hart. Het was een stukje dat net groot genoeg was om satan een bolwerk te geven. En met hun ene koppige ongehoorzaamheid, stonden ze toe dat de vijand hun hart vervulde.
Daarom waarschuwt Paulus: "Geeft de duivel geen voet" (Efeze 4:27). Het voorbeeld van Ananias en Safira is duidelijk: de kosten voor een overwinnend leven zijn geen kleine zaak. Het betekent ons leven geheel aan Gods Woord onderwerpen, met geen donkere plekken meer, geen verborgen lust of rebellie. Geef satan geen millimeter grond. Want dat is alles wat hij nodig heeft om binnen te komen om zijn machtsgebied te vestigen.
1. De schrijver van Hebreën vertelt ons: "Wij moeten onze eigen bijeenkomst niet verzuimen, zoals sommigen dat gewoon zijn, maar elkander aansporen, en dat des te meer, naarmate gij de dag ziet naderen" (Hebreeën 10:25).
Je bent misschien echt een heel goed iemand: vriendelijk, zorgzaam, en jezelf gevend. Maar als je dit woord leest uit Hebreeën en het moedwillig negeert, dan geef je grond aan de satan. Als je week na week in bed blijft op zondagmorgen in plaats van naar Gods huis te gaan om aangespoord te worden in rechtvaardigheid, dan heb je de leugenaar een plek in je hart gegeven. Net zoals Ananias en Safira, hou je dan een gedeelte van de prijs voor jezelf.
Precies het volgende vers beschrijft ons het oordeel dat over ons komt als we ook maar een enkel gebied van Gods Woord verwaarlozen: "Want indien wij opzettelijk zondigen, nadat wij tot erkentenis der waarheid gekomen zijn, blijft er geen offer voor de zonden meer over, maar een vreselijk uitzicht op het oordeel en de felheid van een vuur, dat de wederspannigen zal verteren" (vers 26-27).
2. Jezus vertelt ons: "Want indien gij de mensen hun overtredingen vergeeft, zal uw hemelse Vader ook u vergeven; maar indien gij de mensen niet vergeeft, zal ook uw Vader uw overtredingen niet vergeven" (Mattheüs 6:14-15).
Christus waarschuwt ons: "Je bent misschien gehoorzaam op elk ander gebied in je leven: vroom, toegewijd en getrouw. Maar als je onvergevingsgezind blijft naar iemand toe, dan stapelen je eigen zonden zich tegen je op, omdat ze niet vergeven worden door de Vader".
Als je vasthoudt aan onvergevingsgezindheid, dan wordt je een grotere schuldenaar dan degene die tegen jou gezondigd heeft. Die persoon heeft misschien al berouw gehad en is dan vergeven door de Heer. Maar als je vasthoudt aan je pijn, dan eis je een prijs van hem die Jezus al betaald heeft. En je kunt dat van niemand vragen.
Maar het echte gevaar van onvergevingsgezindheid is dat je je hart opent voor satanische aanvallen. De vijand neemt dat kleine stukje grond, begint van daaruit zijn handeltje en zijn werk om je te verslinden. En je hebt het laten gebeuren door iets van de prijs vast te houden.
3. Jacobus vertelt ons: "Indien gij echter bittere naijver en zelfzucht in uw hart hebt, beroemt u dan niet en liegt niet tegen de waarheid. Dat is niet de wijsheid, die van boven komt, maar zij is aards, ongeestelijk, duivels; want waar naijver en zelfzucht heerst, daar is wanorde en allerlei kwade praktijk" (Jac 3:14-16).
Let erop wie Jacobus hier aanspreekt. In vers 13 zegt hij: "Wie is wijs en verstandig onder u?" Hij zegt tegen ons: "Je hebt misschien grote geestelijke wijsheid en kennis. Maar als er bitterheid in je huis is, ruzie in je hart, jaloersheid op je werkplek, denk dan helemaal niet dat je geestelijk bent. Dan leef je een leugen".
Als Jacobus spreek over ruzie en bitterheid, praat hij over redetwisten en het vinden van fouten bij elkaar. En hij zegt dat dit allemaal duivels is, zinnelijk, werken van de duivel. In het kort: iemand die vasthoudt aan bitterheid veroorzaakt ruzie - en wat erger is: hij opent zijn hart voor demonisch bezit.
Ken je mensen van wie hun bitterheid leidde tot satanische in bezit neming? In de loop van de tijd begint hun uiterlijk de duisternis die ze binnen in zich hadden, te manifesteren. Uiteindelijk begint hun lichaam kapot te gaan, het wordt ziek en verkreukeld, en ze lijden aan geestelijke labiliteit. Als de duivel dat soort grond is gegeven, dan werkt hij totale verwoesting uit.
Dus, ga er maar mee door: houd vast aan je wrok, houd vast aan je bitterheid. Ga vooral door met ruzie maken. Als je dat doet, zul je in totale rebellie staan tegenover God en zijn Woord. En je zult jezelf openen voor satan. Je zult geestelijk blind worden en verharden in je hart.
Aan de andere kant, als je geestelijk bent, moedwillig gehoorzaam aan Gods Woord, dan zul je, hoe gekwetst je ook bent, de vredige wijsheid laten zien van vriendelijkheid door vergeving.
4. Bij een reisje naar Jeruzalem dat ik pasgeleden heb gemaakt, zag ik een sterk voorbeeld van hoe satan een demonische voet kan krijgen op zelfs maar het kleinste stukje grond. Toen ik neerkeek over de heilige berg vanaf de Olijfberg, zag ik de plek waar de Koepel van de Rots tempel van de Moslims stond. Dat is maar een heel klein stukje grond.
Maar op de één of andere manier heeft satan hier de hand op weten te leggen en er een tempel voor hem zelf gebouwd. En nu is het de gruwel der verwoesting geworden, zoals genoemd in de Schriften. De duivel heeft het klaargespeeld zijn macht precies in het midden van Gods eens gekozen volk, Israël, te focussen. Dit is een levendig beeld van wat satan doet wanneer hij maar het kleinste stukje grond krijgt.
Als je aan welke christen dan ook vraag hoe je moet strijden tegen de duivel, zal hij waarschijnlijk Jacobus 4:7 citeren: "Biedt weerstand aan de duivel, dan zal hij van je wegvlieden". Maar wat bedoelt Jacobus met: "weerstand bieden"? Hoe bieden we weerstand aan satans macht?
Johannes geeft ons het antwoord in Openbaringen 12: "En zij hebben hem overwonnen door het bloed van het Lam en door het woord van hun getuigenis" (Openb. 12:11). Wanneer je het gebrul van de leeuw hoort, wanneer de vloedgolven binnendenderen en je erdoor overspoeld wordt, ren dan gewoon naar het Heilige der Heilige. Door geloof kom je dan in de tegenwoordigheid van God zelf op zijn troon, omdat het Lam voor jou een weg heeft gebaand, door zijn bloed.
"Daar wij dan, broeders, volle vrijmoedigheid bezitten om in te gaan in het heiligdom door het bloed van Jezus, langs de nieuwe en levende weg, die Hij ons ingewijd heeft, door het voorhangsel, dat is, zijn vlees" (Hebreeën 10:19-20).
Als je alleen bent met God in gebed, ben je geheel beschermd tegen de aanvallen van de duivel. Daarom: ren naar zijn troon door geloof, roep tot Hem, en sta in de kracht van het bloed van Christus.
Johannes schrijft dan: "En aan de vrouw werden de twee vleugels van de grote arend gegeven om naar de woestijn te vliegen, naar haar plaats, waar zij onderhouden wordt buiten het gezicht van de slang, een tijd en tijden en een halve tijd" (Openb. 12:14). Ik geloof dat de twee vleugels die hier genoemd worden het Oude en het Nieuwe Testament van Gods Woord zijn. Hij heeft ze ons gegeven om ons te dragen naar een plaats van voeding, zodat wanneer de duivel tegen ons strijdt, we in staat zijn over hem heen te vliegen op de vleugels van Gods Woord.
De apostel Paulus gebruikt ook het woord: "voeding" als hij schrijft: "wèl onderlegd (gevoed) in de woorden des geloofs en der goede leer" (1 Tim. 4:6). Het Griekse woord voor "gevoed" betekent hier: "onderwezen". Paulus spreekt over onderwezen worden in de Schriften, kennis van Gods Woord hebben.
Jezus is ons voorbeeld hier. Toen Hij verleidingen weerstond met Gods Woord, vluchtte de duivel. Waarom? De waarheid ontmaskerde satan, en legde al zijn leugens bloot. En Hebreeën zegt dat allen die op Gods Woord hebben vertrouwd: "door het geloof koninkrijken hebben onderworpen, gerechtigheid hebben geoefend, de vervulling der belofte hebben verkregen, en muilen van leeuwen hebben dichtgesnoerd" (Hebreeën 11:33). We snoeren de machten van de hel de mond dicht door op Gods Woord te staan.
Dus, als je het gebrul hoort van de leeuw, val dan op je aangezicht voor de Vader. En dompel jezelf onder in zijn Woord. Zijn adelaars vleugels zullen je over iedere overspoelende vloed van verleiding heen dragen.