WANNEER GOD ONS ROEPT OM TE HANDELEN

Je hebt natuurlijk gehoord van het gebed des geloofs, maar ik geloof dat er een spiegelbeeld is van dit gebed, namelijk een gebed dat op vlees is gebaseerd - het gebed van ongeloof. Zo'n gebed is totaal onaanvaardbaar voor God; de Schrift zegt dat het zondig is in Zijn ogen.

Mozes, een godvrezende, biddende man die Gods roeping bij elke stap had gevolgd, kwam in een crisis in zijn leven. De Israëlieten werden achtervolgd door koning Farao en er was absoluut geen hoop op ontsnapping, behalve om door de Rode Zee te gaan. Mozes wist in zijn hart dat deze crisis door God was toegestaan en toch klonken de paniekerige kreten van honderdduizenden mensen in zijn oren, dus zonderde hij zich af op een heuvel. Luidkeels stortte hij zijn hart uit in een gebed. God nam Mozes’ nacht van wenen niet in gunst aan, omdat er een wortel van ongeloof in zijn hart was.

Ik betwijfel of je ooit de Heere tegen je hebt horen zeggen: "Houd op met huilen en sta op van je knieën." Maar de Heere bestrafte Mozes: "Wat roept u tot Mij? Spreek tot de Israëlieten en zeg dat zij opbreken." (Exodus 14:15). De letterlijke Hebreeuwse betekenis van dit vers is: "Waarom schreeuw je tegen Me?"

Waarom zou God dit tegen Mozes zeggen? Omdat toen God Mozes riep om Israël te bevrijden, Hij beloofde om hem een ​​stem te geven waar mensen naar zouden luisteren (zie Exodus 3:18). Mozes antwoordde echter met ongeloof: "Toen antwoordde Mozes en zei: Maar zie, zij zullen mij niet geloven en niet naar mijn stem willen luisteren, want zij zullen zeggen: De HEERE is niet aan u verschenen." (Exodus 4:1).

Bedenk hoe dwaas Mozes' ongeloof was. Door Gods macht had hij al ongelooflijke wonderen verricht en later ondervond hij persoonlijke intimiteit met God van aangezicht tot aangezicht. Maar hier aan de Rode Zee aarzelde hij in ongeloof en God gebood: "Neem geestelijke autoriteit over deze crisis en ga voorwaarts in geloof. Over slechts een paar uur zul je van vreugde staan te dansen. "

Als we onze eigen crises onder ogen zien, kunnen we onszelf ervan overtuigen dat gebed het belangrijkste is wat we kunnen doen. Maar er komt een tijd dat God ons roept om te handelen, om Zijn Woord in geloof te gehoorzamen, opdat we er zeker van zouden zijn dat we onze gebeden niet in ongeloof opzenden.