Zij hebben het kruis afgeschaft!
Maar ik moge ervoor bewaard blijven te roemen anders dan in het kruis van onze Here Jezus Christus, door wie de wereld mij gekruisigd is en ik der wereld (Galaten 6:14)".
In deze wereldwijze tijd vinden we het moeilijk om de afgoderij van het Oude Testament te begrijpen. Het is ongelooflijk om te lezen dat intelligente mensen zo verblind waren dat ze offerden aan handgesneden beelden van hout, steen of kostbare metalen.
De Schriften zeggen ons dat mensen naar het bos gingen en een hardhouten boom uitzochten, hem omkapten, in tweeën zaagden, dan de helft ervan opbrandden in hun oven om mee te koken en de andere helft gaven aan een graveur gaven om er een kleine god van te snijden. De gehele familie zou voor dat gesneden beeld neerknielen en zeggen: "Dit is mijn god, mijn verlosser, die me redt." Dergelijke afgoderij lijkt ons niet voor te stellen!
Toch was het de zonde van afgoderij die Gods verschrikkelijke boosheid op Zijn eigen volk deed komen. Het maakte hem meer boos dan andere zonde in het Oude Testament – zozeer dat Hij verklaarde: "Jeremia 7:15-17: Ik zal u van voor mijn aangezicht wegwerpen, gelijk Ik al uw broederen, het gehele zaad van Efraïm, weggeworpen heb. Gij nu, bid niet voor dit volk; zend voor hen geen smeking op en geen gebed, en dring niet bij Mij aan, want Ik hoor naar u niet… De kinderen rapen hout, de vaders steken vuur aan en de vrouwen kneden deeg om offerkoeken te maken voor de koningin des hemels en zij brengen plengoffers aan andere goden teneinde Mij te krenken."
Dit is Gods verklaring tegen afgoderij in het Oude Testament. En toch haat Hij afgoderij net zoveel vandaag. Het brengt zijn woede op iedere generatie – met inbegrip van deze moderne generatie!
Amerika wordt op het ogenblik bedolven met een nieuw soort van afgoderij. Nee, we zien mensen niet meer neerknielen voor gesneden beelden, op een niet wereldwijze manier. In plaats daarvan verleidt deze moderne afgoderij massa's mensen door zijn subtiliteit en slimheid. Maar het maakt God meer boos dan welke afgoderij van het Oude Testament dan ook!
Het Nieuwe Testament waarschuwt ons dat er voorgangers zullen komen in de laatste dagen die engelen van het Licht lijken te zijn, maar die in werkelijkheid dienaars van de satan zijn. Deze mensen zullen vurig zijn, heel goed kunnen spreken, plezierig zijn in hun manier van doen en erg begiftigd. Maar zij zullen bewerkt worden door een geest die niet van God is!
Want zulke lieden zijn schijnapostelen, bedrieglijke arbeiders, die zich voordoen als apostelen van Christus. Geen wonder ook! Immers, de satan zelf doet zich voor als een engel des lichts. Het is dus niets bijzonders, indien ook zijn dienaren zich voordoen als dienaren der gerechtigheid; maar hun einde zal zijn naar hun werken" (2 Korintiërs 11:13-15).
Paulus waarschuwde ons dat deze demonische leiders zouden komen en "…een andere Jezus prediken, die wij niet hebben gepredikt, of een andere geest, die gij niet hebt ontvangen, of een ander evangelie, dat gij niet hebt aangenomen,…" (2 Korintiërs 11:4)
Bedenk eens wat Paulus hier zegt. In de laatste dagen zullen er predikers komen die eerlijke mensen zullen lijken en rechtvaardig – maar die eigenlijk leiders zullen zijn die onder de invloed staan van satan zelf! Ze zullen geheel van een andere geest zijn, een andere Christus introduceren, een andere geest, een ander evangelie.
Dit klinkt schokkend – maar het is iets waar jij en ik ons op moeten voorbereiden. Als je een christen bent die in Amerika woont, en je hoort verhalen over hoe de Heilige Geest in verschillende delen van het land beweegt, dan moet je voorzichtig zijn met waar je heen gaat en onder welke geest je je begeeft. Als je geen onderscheidingsvermogen hebt, dan kun je meegesleurd worden in een afgoderij die je weg wil halen van het kruis van Christus.
Ik geloof dat er massa's christenen vandaag zijn die aan afgoderij doen zonder dat ze het zelf weten omdat ze verleid zijn geworden door "engelen van licht". Paulus zag dat dit zelfs in zijn dagen begon te gebeuren:
"Het verbaast mij, dat gij u zo schielijk van degene, die u door de genade van Christus geroepen heeft, laat afbrengen tot een ander evangelie, en dat is geen evangelie. Er zijn echter sommigen, die u in verwarring brengen en het evangelie van Christus willen verdraaien. Maar ook al zouden wij, of een engel uit de hemel, u een evangelie verkondigen, afwijkend van hetgeen wij u verkondigd hebben, die zij vervloekt!" (Galaten 1:6-8).
Dat is de grote afgoderij van onze dagen. Er is een grote schare predikers die letterlijk de boodschap van het kruis van Jezus Christus hebben weggeworpen!
Wees gewaarschuwd: Het doet er niet toe of iemand ook vertelt van een grote "revival" of beweging van de Geest die plaats vindt; het doet er niet toe hoeveel massa's mensen erbij betrokken zijn, of hoe luid hun lofprijzingen zijn; het doet er niet toe hoe "succesvol" de een of andere bediening lijkt te zijn. Als het kruis van Jezus Christus niet de deur is waar mensen door naar binnen komen, dan kun je gerust zijn – dan is het niet het werk van God!
Het kruis – met inbegrip van zijn eisen en zijn hoop – is het hart van het evangelie. En iedere aanbidding – iedere gemeente, alles wat zichzelf kerk noemt – is schaamteloze afgoderij als het kruis niet in het middelpunt staat. Zulke aanbidding is geheel van een andere geest – en God wil er niets mee te maken hebben. Zonder het kruis is alles wat erover blijft kaf – een pervers evangelie, iets uit het diepste van de hel. Het is een afgoderij die meer beledigend is voor de Heer dan de afgoderij van Israël!
Maar toch, in vele kerken waar dit "andere evangelie" wordt gepredikt, zijn alle zitplaatsen bezet. Alle juiste woorden worden gezongen en gesproken. De theologische vaktermen, zoals heiligheid, de Heilige Geest en het kruis worden genoemd. Alles ziet er goed uit en klinkt goed. Maar de realiteit van het kruis wordt niet vertegenwoordigd! De crisis van het kruis, de confronterende aspecten, worden volledig vermeden. En als een preek over het kruis voorbijgaat aan de confrontatie met zonde – als het je niet brengt naar de crisis van het kruis – dan is het niet de ware prediking van het kruis!
Als ik zou prediken over de eisen van het kruis in vele kerken van vandaag – met zijn dood aan alle lusten en wereldse pleziertjes – dan zouden de massa's wegvluchten, net zoals ze deden toen Jezus hen vertelde over de kosten van het volgen van Hem. Als ik zou zeggen tegen de massa's die een comfortabel leven leiden: "God vraagt van je dat je niet voorbijloopt aan je zonden, dat je knielt bij het kruis, en je bekeert van je slechtheid" – dan zou tweederde van de samengekomenen beledigd vertrekken en nooit meer terugkomen.
Zulke kerken noemen zelfs het kruis niet. Zij stoppen hun energie in knappe samenkomsten vol met show, toneelvoorstellingen, preken over hoe je moet omgaan met de problemen van het leven. Op het ogenblik zien we een hele nieuwe generatie van knappe, jonge leiders – intelligente, ijverige, capabele mensen – die kolossale gebouwen bouwen en mensen alles aanbieden op het gebied van de dagelijkse voorzieningen, gezelligheidsvoorzieningen en zelfs bodybuilding beoefening. Gemeenteleden kunnen nu hun betrokkenheid bij de kerk centreren rondom recreatie, amusement, familie-uitjes, musicals. Het is allemaal op hoog technisch niveau, eigentijds en niet bedreigend.
Ik geloof dat God met de ogen moet knipperen bij vele van deze zwakke pogingen om zielen aan te trekken met moderne verlokkingen. Hij lijkt veel geduld te hebben met zulke goed bedoelde, vleselijke pogingen om het evangelie te promoten. Maar God helpe de leiders van deze kerken als ze weigeren hun mensen te waarschuwen om van hun zonde af te zien!
Jeremia klaagde: "…zij sterken de handen der boosdoeners, dat niet één zich van zijn boosheid bekeert…" (Jeremia 23:14).
"Maar als zij in mijn raad hadden gestaan, dan zouden zij mijn volk mijn woorden hebben doen horen, dan zouden zij hen hebben doen terugkeren van hun boze weg en van de boosheid hunner handelingen" (vers 22).
Ik zeg tegen zulke leiders: "Breng het kruis terug – of het bloed van de mensen zal aan hun handen kleven!"
"En als Ik van de aarde verhoogd ben, zal Ik allen tot Mij trekken" (Johannes 12:32). Dit "van de aarde verhoogd zijn" waar Jezus het over heeft, is Zijn kruisiging. Hij werd verhoogd voor de gehele wereld op het kruis – een beeld van Zijn grote offer voor onze zonden.
God had neergezien op een van zonde zieke wereld van mensen die gebonden waren in gevangenissen van angst en wanhoop – vol met twijfel, zonder vrede, hoop of rust, rondtastend in de duisternis en in de verwarring – en Hij zond Zijn eigen Zoon. Dus kwam Jezus naar de aarde, en nam de zwakheid van het menselijke vlees aan, en vertelde aan iedereen die wilde luisteren:
"Komt tot Mij, allen, die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven" (Mattheüs 11:28).
Dat is de uitnodiging van het kruis: Het is een uitnodiging aan iedere ziel die ziek is van zonde! Jezus riep tot allen die moe waren van de ketenen waardoor ze gebonden waren, en van de machtige gewoontes, zonde waar ze mee behept waren – allen die vermoeid waren van het gelieg, de oplichterij, het overspel, de depressie. Hij zei: "Ik weet dat je moe bent van het slepen van je ketenen, moe van de slapeloze nachten. Ja, zonde is een harde leermeester. Kom nu naar mij met al je zware lasten. Er is geen andere weg dan door Mijn kruis!" Jezus stierf aan het kruis niet alleen om zonde te vergeven, maar om de vermoeiende macht van de zonde over ons te verbreken!
Zonde vermoeit het vlees. Het maakt ons zwak en ziek. Het doet alles wat goed en vriendelijk en kostbaar is, wegkwijnen. En het verhardt het hart, haalt de vrede weg en veroorzaakt schuld, verdriet en schande. Het verteert de gedachten van de geest, en verzwakt en verduistert de ziel. Het brengt vrees. Het leidt tot schandaal, maakt gezinnen kapot, verhardt kinderen. En het leidt tot de dood. En het ergste van allemaal, zonde sluit alle communicatie met God af.
Ongeveer vijf blokken van Times Square Church verwijderd is een lange straat met pornografische winkels. Als je kijkt naar de mannen die naar binnen en buiten gaan bij die winkels, dan zie je dat hun schouders hangen en dat hun ogen gevuld zijn met droefheid. Zij zijn slaven, en worden gedreven door hun lusten. Ze krijgen geen plezier meer uit hun zonde. Ze zijn vermoeid, ziek van de zonde, wanhopig, zonder hoop.
Geliefde, de kerk van Jezus Christus is geen superclubje, noch een amusementsgebouw. Het is een ziekenhuis voor zielen die ziek zijn van de zonde! Maar als mensen binnenkomen die ziek zijn van de zonde en dan gerust gesteld worden in hun zonden – als ze dan niet geconfronteerd worden met het kruis – dan is dat blasfemie.
Ik realiseer me dat ik enige zeer serieuze aanklachten indien door te zeggen dat vele leiders het kruis hebben afgeschaft; dat massa's christenen aan het aanbidden zijn in kerken van duivelse afgoderij; dat vele kansels gevuld worden door mannen die slimme werktuigen zijn van de vijand. Op dit punt kun je je afvragen: "Wat bedoelt u precies met: "ze hebben het kruis afgeschaft"?
Ik bedoel niet dat deze leiders niet langer verwijzen naar de historische Jezus en Zijn actuele kruisiging. Maar het feit is, het is mogelijk om prachtige preken te houden over het kruis van Christus en dat zeer levendig en gedetailleerd – te spreken over Zijn lijden, over het bloed dat stroomt van Zijn doorboorde zijde, en dat te doen in tranen, teder en liefdevol – en toch niet het kruis te prediken. Over al deze grote, prachtige dingen kan gesproken worden door "engelen des lichts"!
Jaren geleden luisterde ik naar een preek van een agnostische man die één van de grootste kerken hier in New York City leidde. Hij had een aantal boeken geschreven over Jezus. Geen enkel boek sprak meer over de menselijkheid, vriendelijkheid en goedheid van "deze profeet Jezus", zoals hij Hem noemde. Maar hij kende Jezus niet! Jezus was niet God voor hem.
Als er geen confrontatie is met het kruis – als zijn eisen niet genoemd worden, over zijn crisis nooit wordt gepredikt – dan is het niet de prediking van het kruis!
Zie je, het kruis is in wezen een confrontatie met de zondige levensstijl van de mens. Daarom is het een belediging voor iedere persoon die vrede heeft gemaakt met zijn zonde. Die persoon wil Jezus hebben en zijn zonde. Dus zegt hij: "Jezus betaalde het allemaal. Nu heb ik vrede, alhoewel ik in de koppigheid van mijn eigen hart leef. Ik kan nu plezier hebben in het leven!" Nee! Het is valse vrede – een vrede die je naar de hel brengt. Hij is misleid door te geloven dat zijn zonde bedekt is door het bloed, alhoewel hij weigert om afstand te doen van die zonde!
Ik huilde haast toen ik onlangs luisterde naar de woorden van een zeer bekende TV dominee. Hij zei: "Maak je niet al te druk over je zonden. De Bijbel zegt trouwens toch niet veel over zonde." En deze christelijk leraar is iedere week op de televisie!
Als Jezus zegt: "Ik ben de weg" en "ik ben de deur", dan spreekt Hij over het kruis. Hij zegt: "Je kunt niet gered worden – je kunt niet de hemel binnenkomen – tenzij je binnenkomt door de weg van het kruis!"
"Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, wie niet door de deur de schaapskooi binnenkomt, maar op een andere plaats inklimt, die is een dief en een rover" (Johannes 10:1).
De dief en de rover zullen tegen je zeggen: "Berouw is niet nodig. Geloof gewoon! Goddelijk verdriet is niet belangrijk. Het is voldoende als je van je naaste houdt! Maak je niet druk over je zonden. God houdt van je precies zoals je bent!"
Een radioverslag van niet zolang geleden zei dat een kerk in Los Angeles net twee homoseksuelen als dominee had benoemd. De dominees zeiden: "Iedereen die hier komt, gaat een prachtige gemeente van liefde binnen." Nee – het is een valkuil van "liefde". De valkuil van "liefde" zegt: "Zolang je liefhebt, kun je alles doen waar je zin in hebt: homoseksualiteit, drugs, alcohol, overspel. Heb gewoon lief!"
Jezus zegt: "Indien iemand achter Mij wil komen, die verloochene zichzelf en neme dagelijks zijn kruis op en volge Mij" (Lucas 9:23).
"Wie niet zijn kruis draagt en achter Mij komt, kan mijn discipel niet zijn" (Lucas 14:27).
Het doet er niet toe hoe veel of hoe diep je theologie zegt dat je van elkaar moet houden. Jezus zegt dat tenzij je jezelf verloochent en binnenkomt door de weg van het kruis, je niet Zijn volgeling kan zijn!
Denk eens aan een man die genoeg heeft van zijn zondige gewoonte, maar toch valt hij steeds weer en nog dieper terug. Hij heeft zichzelf honderdmaal beloofd dat hij het nooit meer zal doen – en, een poosje, is hij bestand tegen de verleiding en verheugt zich in een mate van vrijheid. Maar wat later komt het terug met grotere kracht.
Nu, deze man heeft zijn zonde bedekt, erover gelogen, mensen erover opgelicht – en het heeft hem veel verdriet gebracht. Hij heeft er niet langer plezier in, maar hij kan er niet mee ophouden. Hij moet er maar mee doorgaan.
De man weet dat hij op een dag voor de troon van God zal moeten staan, en hij gaat door het leven met de angst dat hij ontmaskerd wordt en met de angst voor schandaal. Zijn zonde heeft hem uitgeput, geketend, en hem bedrogen. Het heeft hem gebracht tot een vermoeidheid waarin hij nog nauwelijks kan leven. Hij is aan het eind van zijn latijn.
In deze droevige, vermoeide, uitgeputte toestand, brengt de Heilige Geest hem dit woord: "Er is een weg voor je om hieruit te komen. Er is een plaats van overwinning, vrede, vreugde, nieuwheid van leven. Accepteer de uitnodiging van Christus om naar hem toe te rennen en vind rust. Ga naar het kruis van Jezus Christus!"
Geliefde, als je knielt bij het kruis, zul je niet een gemakkelijk, zacht woord horen – niet in het begin. Alhoewel het kruis de enige deur naar het Leven is, zul je over dood te horen krijgen – dood aan iedere zonde!
Bij het kruis sta je tegenover de crisis van je leven. En dát is wat ontbreekt in zovele kerken. De prediking van het kruis brengt een crisis van zonde voort, van de zelfwil. Het zal tot je spreken met liefdevolle, maar krachtige woorden over de consequenties van het doorgaan in je zonde en raad je aan: "Verloochen jezelf. Omarm de dood aan het kruis. Volg mij!"
Berouw betekent meer dan alleen maar zeggen: "Heer, ik zit fout." Het betekent ook dat je zegt: "Heer, U hebt gelijk!"
Berouw is de consequenties aanvaarden van het doorgaan met de zonde. Het betekent dat je eens en voor altijd de waarheid aanvaardt over je zonde – dat het nu moet ophouden. Het is een crisismoment van waarheid – een gelegenheid waarbij je inziet en toegeeft: "Ik kan niet doorgaan met mijn zonde en toch de Heilige Geest in me hebben. Ik ga alles verliezen. Heer, U heeft gelijk dat zonde dood brengt over mij. Ik zie dat als ik ermee doorga, het mij en mijn gezin zal kapotmaken. Ik weet dat ik niet goed bezig ben. O, God, Ik weiger nog langer met excuses aan te komen voor mijn zonde!
Eenvoudig gezegd, berouw is een confrontatie met je zonde. Het gevecht is gevochten voordat je naar het kruis gaat. Het vindt plaats terwijl de Heilige Geest met je bezig is!
Hetzelfde is waar van zelfverloochening. In het kort, zelfverloochening is een confrontatie die zegt: "Zonde houdt vandaag op – nu, op dit moment!" Tegengesteld aan wat vele "comfort- predikers" zeggen, is zelfverloochening niet de één of andere hoofdpijn die je moet verdragen, of de één of andere zwakheid van je vlees. Toen Paulus zei: "Ik sterf dagelijks", bedoelde hij eenvoudig: "Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik niet kan doorgaan met zondigen en toch de gunst van Christus hebben. Ik kan geen speciale vrijstelling hebben van God omdat ik goede werken doe en daarom ben toegestaan vast te houden aan een lievelingszonde. Nee! Ik ben het eens met het Woord van God. En ik ontken al mijn rechten op het voortgaan in zonde!"
De glorieuze waarheid van het evangelie is dat als we sterven met Jezus, we ook zullen komen in de heerlijkheid van Zijn opstanding en in nieuwheid des levens. Zijn kruis is ons kruis, Zijn dood is onze dood, en Zijn opstanding is onze opstanding, door onze vereenzelviging en eenheid met Hem. Dat is het echte kruis dat we dragen.
Maar toch is dat het kruis dat vele zogenaamde dienaars van het evangelie hebben afgeschaft. Het echte kruis is niet over vriendelijke woorden die het lijden beschrijven van onze Heiland en Zijn bloeden op Calvarie. Nee – de echte bedoeling van het kruis is dat Jezus bloedde en stierf om onze door zonde zieke zielen in heerlijke vrijheid en blijdschap te brengen – om iedere keten van zonde die ons bindt te breken!
Ik zou niet willen prediken tegen een massa mensen die nooit geconfronteerd was met hun zonde, en die probeerde op een andere manier het koninkrijk binnen te komen. Toch is dát de toestand van massa's zogenaamde christenen van vandaag. Zonde wordt nooit aan hen gepredikt als zijnde bijzonder zondig. Het is alleen maar een woord dat niet gepaard gaat met gezag of zondebesef.
Jezus zelf is het Woord van God. En als iemand berouw heeft, dan is hij het eens met Jezus' woorden over zonde. Dus, als de Bijbel zegt:
"Wie zijn overtredingen bedekt, zal niet voorspoedig zijn; maar wie ze belijdt en nalaat, die vindt ontferming" (Spreuken 28-13), dan is het echte berouwvolle hart het eens met dat woord: "Inderdaad, Heer, als ik probeer mijn zonde te verbergen of vast te houden aan mijn zonde, dan gaat het me alles kosten." Evenzo, als Gods Woord zegt: "Het loon van de zonde is de dood", dan is het berouwvolle hart het hiermee eens en zegt: "Heer, als ik doorga in mijn zonde, dan zal het me kapot maken!"
Laat me hier terugkeren naar de van zonde zieke man die ik eerder aan jullie beschreef. Deze man valt nu gebroken en gewond aan de voet van het kruis. Hij haat zijn zonde, en is het eens met het Woord dat hij er geen dag meer mee door kan gaan. Maar hij voelt zich machteloos. En hij vreest dat hij ieder moment in zijn gewoonte kan terugvallen.
Maar Jezus, onze zondedrager, knielt naast hem neer en vraagt hem op te kijken naar het lege kruis. Jezus zegt tegen hem: "Vriend, je was het eens met mijn Woord over de noodzaak om je zonde te belijden en je zonde te verzaken. Nu moet je het eens zijn met Mijn Woord dat Mijn kruis jouw kruis moet zijn. Maar dat betekent dat Mijn dood jouw dood is. Maar het betekent ook dat Mijn opstanding jouw opstanding wordt. Mijn overwinning over zonde wordt jouw overwinning over zonde!"
Zoals deze man zijn ook wíj bij het kruis – ziek van de zonde, moe van onze lasten. We zijn geconfronteerd geworden met onze zonde, en we weten dat we er niet mee door kunnen gaan ons erin uit te leven. En nu lezen we in Romeinen 6 dat we "gedoopt worden in de dood van Jezus" en dat we "samengegroeid zijn met hetgeen gelijk is aan zijn dood." We lezen ook de woorden van Paulus in Galaten: "Met Christus ben ik gekruisigd…" (Galaten 2:20). "Want wie Christus Jezus toebehoren, hebben het vlees met zijn hartstochten en begeerten gekruisigd" (5:24).
We roepen uit: "Dat is wat ik wil! Ik wil afsterven aan zonde – al mijn vleselijke lusten kruisigen. Maar Heer, hoe kan ik het doen? Hoe kan ik de overwinning van Jezus krijgen in mijn leven? Wat zal me verlossen van deze maalstroom van zonde en belijden, zonde en belijden?"
Als je zoals ik ben, dan is je eerste impuls waarschijnlijk je tanden op elkaar te zetten en te proberen jezelf te verlossen. Toen ik een jonge voorganger was in Pennsylvanië, las ik over de levens van vrome mannen die op erg eenvoudige manier geleefd hadden – en dat klonk als hét antwoord voor mij. Op dat moment kende ik een voorganger die echt een held was, vond ik, een man die met groot gezag sprak. Hij leefde een leven van totale eenvoud, wonend in een kleine kamer en in het bezit van alleen maar één stel kleren.
Dat is wat ik dacht wat jezelf verloochenen betekende – een eenvoudige levensstijl. Ik dacht, "Heer, dát is wat ik wil. Ik zou een man van ongelooflijk gezag voor U kunnen zijn, als ik alleen maar mijn kasten zou uitruimen en alles zou weggeven op één of twee kledingstukken na. Ik zou mijn auto kunnen verkopen en een goedkope kunnen kopen. Ik zou een oud, onaantrekkelijk huis kunnen kopen. Ik zou biefstuk kunnen opgeven en in plaats daarvan hamburger kunnen eten. Ik zou een groot voorbeeld kunnen zijn door geen verlangen te hebben naar enig materieel ding op aarde!"
Eigenlijk zei ik: "Als ik nou maar genoeg kon lijden – als ik nou maar mijn vlees onder controle kon krijgen en een asceet kon zijn – dan zou ik de Heer dienen met echt gezag."
Maar spoedig daarna begon mijn held valse leer te onderwijzen – en hij maakte vele levens kapot daardoor. Dat was het moment waarop de Heer tegen mij zei: "Dat is niet waar de overwinning over gaat, David. De overwinning is niet van jou – hij is van Mij!"
Geliefde, het is precies op dit punt dat Jezus naar ons toekomt en zegt: "Nu, neem Mijn hand en volg Mij – in Mijn dood, Mijn begrafenis, Mijn opstanding. Kijk naar het kruis. Omarm het. En houdt vast aan Mijn overwinning! Dat is waar je kruisiging naar het vlees heeft plaatsgevonden. Je bent al gekruisigd op Mijn kruis, door geloof!"
Ja, sterven in Christus is een daad van geloof. We moeten onszelf "zien" als dood voor de zonde en levend voor God door onze Here Jezus Christus. Als Paulus zegt dat hij Christus wil leren kennen in de kracht van Zijn opstanding en de gemeenschap aan Zijn lijden, dan praat hij over de opstanding en het lijden van Christus – niet zijn eigen of iemand anders zijn opstanding!
Nu, hoe krijgen we de overwinning en het gezag van Jezus in ons leven? Hoe eigenen we ons Zijn opstanding toe en Zijn nieuwheid van Leven?
In de eerste plaats, laat me aan je vragen: "Hoe weet je dat je gered bent?" Dat is door geloof alleen, natuurlijk. Het Woord verklaart dat we ons moeten zien als levend voor God. De kennis van onze redding komt door geloof alleen in Gods Woord.
Evenzo moeten we ons kruis opnemen, het omarmen en de overwinning ontvangen door geloof in de overwinnende kracht van het bloed van Jezus. We moeten toegeven: "God, ik heb geen kracht. Ik ontken mijn bekwaamheid om mijzelf te verlossen. Ik ontken dat ik mijzelf kan kruisigen of dat ik enige macht heb over zonde. Ik geef al mijn pogingen op om te sterven aan zonde!
Door geloof zijn we "in Christus" – en nu moeten we ons in de zegeningen verheugen van alles wat Hij heeft volbracht. Zie je, precies vanaf het moment dat we wederom geboren zijn, zijn we in Christus geweest – en dat betekent dat we deel gaan uitmaken van alles wat aan Christus is gebeurd, zowel Zijn overwinningen als Zijn kruisiging. Dus, als we het eens zijn met Gods Woord dat onze zonden bijzonder slecht zijn, dan moeten we het ook eens zijn met de goede dingen die het kruis evenzo aanbiedt. Zij zijn van ons – omdat Jezus ze voor ons volbracht heeft!
Bijvoorbeeld, Gods Woord zegt dat als we eenmaal het kruis omarmen, we gekruisigd zijn met Christus – en we zijn met Hem opgewekt in nieuwheid van leven. De zonde heeft geen langer heerschappij over ons. We kunnen alle dingen doen door de kracht van Christus. We zijn vrijgezet. We kunnen ons lichaam gebruiken voor de dienst van de Heer en onze ledematen gebruiken als instrumenten van rechtvaardigheid.
Soms val je misschien bij dit alles, door ongeloof. Maar je kunt jezelf vasthouden aan de Waarheid dat uiteindelijk de overwinning de jouwe is – omdat je roept: "Heer, ik ga U vertrouwen totdat de overwinning komt!"
Ik dank God voor het kruis van Christus – en ik dank God voor Zijn crisis. Ik weet uit ervaring dat de grootste "genade prediking" in de wereld de prediking is van het kruis!
En dus vraag ik je: "Heb je je crisis van het kruis gehad? Wat vind je van je huidige zondige conditie? En wat vind je van dat ene bolwerk waar je zo graag van verlost wil worden?"
Er is verlossing voor je vandaag. Maar het zal niet komen totdat je knielt voor Jezus en je crisis hebt bij Zijn kruis. Alleen bij het kruis kan de zonde beëindigd worden. Daar is het waar je het eens moet zijn met Zijn Woord: "Ik kan niet langer doorgaan in mijn zonde, geen uur langer. O, God, ik ben er moe van. Ik breng het nou naar U toe!
Beste heilige, omdat je deze boodschap over het kruis hebt gehoord en ontvangen, zullen we elkaar op een dag zien op de opstandingsdag en ons verheugen.We zullen elkaar omarmen en zeggen: "Dank God voor het kruis! Dank God dat we werden geconfronteerd met onze zonden, en dat ons werd verteld dat we er zo niet mee wegkwamen. Jezus hield genoeg van ons om ons in Zijn dood, Zijn begrafenis en opstanding mee te voeren, en ons in nieuwheid van Leven te brengen – voor alle eeuwigheid. Halleluja!
Tenslotte dank ik God voor alle echte voorgangers van Christus die nog steeds stoutmoedig het evangelie van het kruis prediken. Zij zijn het bolwerk van de Heer tegen de afgoderij van zonde in deze laatste dagen!