GOTOWY ABY PRZEBACZYĆ

Dobrze wiadomo, że król Dawid wpadł w straszny grzech, popełniając cudzołóstwo i zakrywając to morderstwem. Ponadto, wiemy, że Dawid był pełny Ducha Świętego, więc musiał się czuć okropnie.

Skonfrontował go prorok Natan i powiedział: "Sprowadziłeś hańbę na imię Boga." Dawid potrafił tylko do pewnego stopnia unieść ciężar tych strasznych uczynków, jakie popełnił i natychmiast pokutował. Kiedy jeszcze płakał, Natan go zapewnił," Pan usunął twój grzech i nie umrzesz" (2 Sam. 12:13).

Ale samo usłyszenie zapewnienia nie było wystarczające dla Dawida. Mieć przebaczenie to jedno, a zupełnie coś innego być wolnym w Panu. Dawid wiedział, że przebaczenie, to była ta łatwa część. Teraz chciał załatwić wszystko z Bogiem, żeby mógł na nowo otrzymać Jego radość. Dlatego wołał: "Nie odrzucaj mnie sprzed oblicza Twego i nie odbieraj mi Twojego Ducha Świętego" (Psalm 51:11).

Psalm 51 został napisany, kiedy Dawid przypominał sobie łaskawą i cierpliwą naturę Pana. W pierwszym wersecie odnosi się do Bożego łaskawego przebaczenia: "Zmiłuj się nade mną, Boże według Twojego miłosierdzia; według mnóstwa Twoich łask, zgładź moje przestępstwa."

Dawid wiedział co ma zrobić. Wołał! "Ten biedak wołał i Pan go usłyszał i wyratował ze wszystkich jego kłopotów" (34:6).

"Oczy Pana są skierowane na sprawiedliwych, a Jego uszy są otwarte na ich wołanie . . . Sprawiedliwi wołają i Pan słyszy i wybawia ich ze wszystkich kłopotów" (Psalm 34:15 i 17).

Drogi święty, twoje zwycięstwo w każdej walce jest uczeniem się, aby posiąść tę ufność: Bez względu na to jak bardzo upadłeś, służysz Panu, który jest gotowy przebaczyć. I On naprawdę pragnie ciebie uzdrowić. On ma więcej miłosierdzia dla ciebie niż będziesz kiedykolwiek potrzebował.