NASZE NAJWYŻSZE POWOŁANIE W PANU

W dniu rozliczenia wyobrażam sobie apostoła Pawła, który jest wywoływany. Wszystkie jego zwycięstwa w zdobywaniu dusz będą na nowo wyliczone, jak również wszystkie zbory, jakie założył. Potem wiele nieznanych mężczyzn i kobiet z Antiochii będzie wywołanych, żeby stanęli koło Pawła. Są to ci, którzy pościli i modlili się o apostoła, którzy kładli na niego ręce i wysyłali go jako misjonarza. Oni go też wspierali ofiarnymi darami.

Dlaczego ci inni otrzymają część równą części apostoła? Dlatego, że mieli cząstkę w każdej duszy, jaką Paweł zdobywał, w każdym zborze, jaki zbudował, każdej podróży misyjnej jaką odbywał.

Bóg pragnie, abyśmy wszyscy odpoczywali – i radowali się – w naszym powołaniu. Wielu chrześcijan czuje się winnymi, że nie służą na zagranicznym polu misyjnym. Ale pozostanie w domu jest również wysokim powołaniem w Jezusie Chrystusie. Jeżeli kochasz Pana i chodzisz według Ducha, to możesz być pewny twojego powołania. Boże Słowo zapewnia nas: „Bóg umieścił każdy członek w ciele tak jak On chciał” (1 Kor. 12:18).

Czy widzisz co Paweł tu mówi? Jeżeli jesteś starszym zboru, masz wysokie powołanie w Panu. To samo odnosi się do tych, którzy uczą w szkółce niedzielnej. Ale jest to tak samo prawdą dla każdej samotnej matki, która walczy, aby wychować swoje dzieci dla Chrystusa. Ma ona wysokie powołanie tam, gdzie jest.

Jeżeli jesteś człowiekiem interesu, prawnikiem, lekarzem, odpocznij w swoim powołaniu. Jeżeli jesteś sprzedawcą, mechanikiem, nauczycielem, kelnerem, nie musisz się starać wypracować powołania na jakieś pole misyjne, żeby się podobać Bogu. Jeżeli sam Duch ciebie nie pobudzi inaczej, to możesz mieć odpocznienie tam gdzie jesteś.

Wy jesteście ciałem Chrystusowym ….A Bóg ustanowił w kościele najpierw apostołów, po wtóre proroków, po trzecie nauczycieli, następnie moc czynienia cudów, potem dary uzdrawiania, niesienia pomocy, kierowania, różne języki.

 „Czy wszyscy są apostołami? Czy wszyscy prorokami? Czy wszyscy nauczycielami? Czy wszyscy mają moc czynienia cudów? Czy wszyscy mają dary uzdrawiania? Czy wszyscy mówią językami? Czy wszyscy je wykładają?  Starajcie się tedy usilnie o większe dary łaski; a ja wam wskażę drogę jeszcze doskonalszą” (1 Kor. 12:27-31).