NIEMOŻLIWE ZWYCIĘSTWO

Posłaniec przyniósł do Asy, króla Judzkiego groźną wiadomość: milionowa armia zdąża w ich kierunku! Etiopczycy i Kuszyci połączyli siły i ta wielka armia zdążała w kierunku Jerozolimy, by ją zniszczyć.

Poprzedniego dnia Asa zwołał lud i nakazał, by dziękowali Panu za pokój i błogosławieństwo, którymi się cieszyli, ponieważ Go szukali. Czytamy, „Przeciwko nim wyruszył” (2 Kron 14:9). W jednym dniu naród judzki znalazł się w stanie wojny przeciwko armii liczącej milion wrogich żołnierzy.

Co więc robi ufający Bogu sługa, kiedy ma taki dylemat? Jak reaguje? Czy spanikuje? Czy zwróci się do człowieka o pomoc, czy też wszystko odda w ręce Pana w całkowitej ufności?

Jaka była reakcja tego sprawiedliwego króla?

„Wtedy Asa tak wołał do Pana, Boga swego: Panie, oprócz ciebie nie ma takiego, kto by mógł pomóc w walce między silnym a bezsilnym. Pomóż nam, Panie, Boże nasz, bo na tobie się oparliśmy i w imieniu twoim wyruszyliśmy przeciwko tej gromadzie. Panie! Tyś Bogiem naszym, niech ci nie sprosta człowiek.  Pan pobił tedy Kuszytów wobec Asy i wobec Judejczyków, i Kuszyci zaczęli uciekać” (2 Kron 14:10-11).

Powiedz mi, czego dzisiaj uczy nas, kościół Jezusa Chrystusa, reakcja Asy? Ten bogobojny człowiek otrzymał najstraszniejszą wiadomość. Stanął przed niewyobrażalnym niebezpieczeństwem, nie wiedząc, czy przeżyje, nie mówiąc już o zwycięstwie.

Kochani znaczenie tego urywka jest jasne: Ono nam pokazuje, że zwycięstwo – niemożliwe zwycięstwo – jest zachowane dla tych, którzy swoją ufność złożyli całkowicie w Panu.