ODWAGA I UFNOŚĆ

„Ten, który rozpoczął w was dobre dzieło, będzie je też pełnił aż do dnia Chrystusa Jezusa. Słuszna to rzecz, abym tak myślał o was wszystkich dlatego, że mam was w swoim sercu” (Filipian 1:6-7).

Tu widzimy miłość Pawła do Filipian. Ponieważ ich kocha, cierpi z nimi z powodu trudnych okoliczności, przez które przechodzą.

Kilka lat temu nasi bliscy przyjaciele utracili pracę i musieli przeprowadzić się ze swoimi dziećmi do małego mieszkania.

Mnie też to boli i jako ojciec z dziećmi, chciałem dla nich czegoś lepszego. Co robisz, kiedy przeżywasz ból innych? W tej sytuacji moja modlitwa o tych przyjaciół była  mniej więcej taka: „Panie, dlaczego? Co jest nie tak? Panie, czy nie możesz im pomóc? Daj każdemu z nich pracę.” Przyznaję, że byłem bardzo zmartwiony ich sytuacją.

Porównajcie to z modlitwą Pawła: „Dziękuję Bogu mojemu za każdym razem, ilekroć was wspominam, zawsze w każdej modlitwie mojej za wszystkich was z radością się modląc” (Filipian 1:3-4).

Tam nie było niecierpliwości, strachu, stresu czy braku ufności! Paweł był bardzo wdzięczny i modlił się z radością! Skąd to pochodzi? Popatrzmy, co Paweł mówi nam jeszcze raz w wierszu 6.

„Jestem tego pewien.” Pewien czego?

„Że ten, który rozpoczął dobre dzieło . . .” Paweł mówi, że powodem iż może być pewien i może mieć radość, jest ON . .  Jezus! On daje odwagę i ufność.

Ufność przychodzi do wierzących w Chrystusa Jezusa, kiedy mogą to powiedzieć: „Jestem tego pewien, że ON. . „

Akcent jest na ON. To On uczynił. To nie nasz doktor. To nie finansowe sztuczki. To Jezus, który rozpoczął dobre dzieło w tobie, będzie wierny i dokończy go!