POWINNIŚCIE BYĆ NAUCZYCIELAMI

Autor listu do hebrajczyków mówi do czytelników, „Biorąc pod uwagę czas, powinniście być nauczycielami” (Hbr 5:12). To są mocne, odważne słowa. Do kogo dokładnie autor je kieruje? List to Hebrajczyków pokazuje nam, że mówi do wierzących, którzy byli obeznani z biblijną prawdą. Inaczej mówiąc, ci, którzy czytali ten list, siadywali i słuchali potężnego nauczania namaszczonych kaznodziejów.

Potem w rozdziale 5 autor mówi do czytelników:

„Staliście się ociężałymi w słuchaniu.  Z całą waszą wiedzą biblijną, powinniście już być nauczycielami. Jednak wyraźnie widać, że dalej potrzebujecie kogoś, kto będzie was uczył elementarnych zasad Bożych. Potrzebujecie mleka, a powinniście już karmić się pokarmem stałym.” (patrz 5:11-12).

Pomyśl o tym, co autor tu mówi. Mówiąc prosto, „Obecnie powinniście być trwałym przykładem dla waszych dzieci. Wasza wiara powinna być niezachwiana. Nie powinniście już narzekać na doświadczenia, ale być ochotnymi uczestnikami cierpień Chrystusowych. Nie powinniście być gorącymi w jednej chwili, a nagle zimnymi, kiedy nieprzyjaciel będzie atakował, jak powódź.

TESTERZY KAZAŃ

Czy to dotyczy was? Ile kazań słyszeliśmy, które wzywały nas do zaufania Panu we wszystkim? Ile razy słyszeliśmy głoszone do nas niesamowite obietnice Boże? Ile poruszających wiarę kazań wzięliśmy sobie do serca? Jak często byliśmy błogosławieni przez kazanie o Bożej wierności? A jak często schodzi z nas powietrze, kiedy nadchodzi doświadczenie?

Tłumy w dzisiejszych kościołach, to dobrze uczeni, pełni biblijnej prawdy i doświadczeni testerzy kazań. Jesteśmy tymi, do których kieruje to autor listu do Hebrajczyków. Mówi nam, „Powinniście już być nauczycielami i być przykładem. Zamiast tego, wasza wiara ciągle się chwieje w czasie walki.”