UFNOŚĆ W BOGU NA CAŁĄ PRZYSZŁOŚĆ

Pan ukazał się Abrahamowi i dał mu niesamowite polecenie: Wyjdź ze swojego kraju, twojej rodziny i z domu twojego ojca, do ziemi, którą ci pokażę.” (1 Mojż. 12:1).

Jakie to niesamowite! Nagle Bóg wybrał człowieka i powiedział mu, „Chcę, żebyś wstał i poszedł, zostawiając wszystko za sobą; twój dom, twoich krewnych, nawet twój kraj. Chcę cię wysłać gdzieś i będę cię kierował w drodze jak tam masz dojść.”

Jak Abraham zareagował na te niesamowite słowa od Pana? „Przez wiarę Abraham usłuchał kiedy został powołany, aby pójść na miejsce, które miał otrzymać jako dziedzictwo. I wyszedł nie wiedząc dokąd idzie.” Hebr. 11:8).

Pomyśl o tym o co Bóg prosił Abrahama. Nie pokazał mu w jaki sposób zaopatrzy jego rodzinę, jak daleko albo kiedy dojdzie do celu. Powiedział mu tylko dwie rzeczy na początku: „Idź” i „Ja ci pokażę drogę.”

Bóg kazał zrobić coś niesamowitego. Powiedział Abrahamowi właściwie,”Od dzisiaj i nadal chcę, żebyś mi powierzył całą przyszłość. Masz żyć tak, aby powierzyć całą przyszłość w moje ręce, każdy dzień na nowo. Jeżeli tak zrobisz, to Ja ci będę błogosławił, prowadził i kierował do miejsca, o jakim ci się nie śniło.

Bóg chce zabrać każdego członka ciała Chrystusowego do tego samego miejsca. Abraham jest tym, co Bibliści nazywają „wzorcowym człowiekiem”, kimś, kto służy jako przykład jak mamy chodzić przed Panem. I przykład Abrahama pokazuje nam co jest potrzebne dla wszystkich, którzy chcą się podobać Bogu.

Apostoł Paweł mówi nam, że wszyscy którzy wierzą i ufają Chrystusowi, są dziećmi Abrahama („Zrozumcie więc, że ci, którzy mają wiarę, są dziećmi Abrahama” (Galacjan 3:7). Krótko mówiąc, podobamy się Bogu, kiedy Mu ufamy. Czy powierzyłeś całą swoją przyszłość w ręce Pana, tak jak Abraham?