WIARA KTÓRA WYCIĄGA RĘKĘ

Abraham był człowiekiem, którego wiara wyciągała rękę do innych. On wiedział, że wiara bez uczynków jest martwa (patrz Jakub 2:17). 1 Mojż. 14:11-16 używa prostych, ale wyraźnych słów, by opisać zakres i piękno jego decyzji, kiedy dowiedział się, że Lot i jego rodzina zostali wzięci do niewoli i stracili wszystko. „Gdy Abram usłyszał,.. uzbroił swoich trzystu osiemnastu wypróbowanych ludzi, urodzonych w jego domu i ruszył w pościg. …Tak odzyskał cały dobytek. Również przyprowadził na powrót Lota, bratanka swego, i jego dobytek, a także kobiety i ludzi” (14:14-16).

Czytajmy ponownie każde słowo, by w pełni zrozumieć głębię tego, co tam jest. „Gdy Abram usłyszał,” nie czekał, nie szukał wymówek, ani nie odkładał tego do jutra. Nie krył się za brakiem środków, ani za tym, czego nie miał. Apostoł Paweł apeluje do nas, byśmy podejmowali decyzję, kiedy przypomina Koryntianom, że jeżeli ich intencje są szczere, to ujawniają się nie w tym, czego nie mają lub mają nadzieję, że kiedyś będą mieć, ale w tym, co obecnie mają. „Jeśli bowiem jest ochotna wola, zasługuje ona na uznanie według tego, co ma, a nie według tego, czego nie ma.” (patrz 2 Kor 8:12). Pomóż dzisiaj komuś tym, co masz. Wiara, która wyciąga rękę, po prostu nie mówi „Nie!”

„Abraham uzbroił swoich trzystu osiemnastu najodważniejszych sług” – interesujące jest to, że wymieniono tu dokładną liczbę. Ja mocno wierzę, że Bóg zna każdego wierzącego, którzy pomagają cierpiącym, ale też każdego wierzącego lub kościół, którzy postanowili nie robić nic. W Piśmie jest kilka szczególnych momentów, gdzie Bóg jakby chciał, byśmy wiedzieli dokładnie, że każdy człowiek ma znaczenie. Na przykład w Nehemiasza 3 widzimy szczegółową listę tych, którzy cudownie odbudowali zburzone mury.

Drogi czytelniku, to jest wiara, która wyciąga rękę. Ten rodzaj ofiary otwiera niebo i czyni rzeczy ponadnaturalne. Te słowa z historii Abrahama czytamy, jako proroczą obietnicę dla wszystkich, którzy zwracają się do kogoś, kto cierpi, kto jest w niewoli lub potrzebie: Po tych wydarzeniach doszło Abrama w widzeniu następujące słowo Pana: Nie bój się, Abramie, Jam tarczą twoją; zapłata twoja będzie sowita!

Claude Houde jest głównym pastorem kościoła Eglise Nouvelle Vie (kościół Nowego życia) w Montrealu,w Kanadzie. Pod jego kierownictwem New Life Chuch rozwinął się od garstki ludzi do ponad 3500 w tej części Kanady, w której rozwija się niewiele kościołów Protestanckich.