ZAWSZE JEST NADZIEJA
Niektóre sprawy w naszym życiu są poza naszą kontrolą. Na przykład, nie potrafisz sprowadzić marnotrawnego dziecka i zmusić do relacji z Chrystusem. Obojętne ile pościsz i wspominasz jego imię przed Bogiem, to ono decyduje. Wiele innych rzeczy w życiu stanowi podobne wyzwania, ale jeżeli znasz Tego, kto może przenosić góry, zawsze jest nadzieja.
Cudowną rzeczą odnośnie życia w Chrystusie jest to, że możemy zaangażować go w to, czego sami nie potrafimy. Właściwie, to Jezus wzywa nas, byśmy współpracowali z nim w tym, czego sami nie potrafimy; by nasi bliscy uwierzyli; by widzieć złamane małżeństwa odnowione i uzdrowione, by widzieć niezbawionych ludzi w naszym otoczeniu uratowanych od beznadziejnej wieczności. Przez naszą wiarę w Jezusa możemy oglądać - a nawet brać udział w rzeczach osiąganych przez jego moc, majestat i autorytet.
W Hebr 11 jest lista biblijnych osób, które podobały się Bogu: Abraham i Sara, Izaak, Dawid, Samuel i wielu innych. Są oni chwaleni nie za swoje talenty i osiągnięcia, ale za zaufanie Bogu, że uczyni to, co było ponad ich możliwości. Razem tworzą oni „olbrzymi obłok świadków życia wiary (patrz Hebr 12:1).
By osiągnąć takie życie wiary, jesteśmy zachęcani, bo odrzucić wszelki ciężar, który przeszkadza nam w zaufaniu (12:1) Wielu chrześcijan jest przybitych niewiarą, ponieważ patrzą na okoliczności bardziej, niż na Boga, który kontroluje wszelkie okoliczności. Bądźcie pewni, że to, co Bóg obiecał, nie może być naruszone.
Kiedy Bóg obiecał Abrahamowi, że będzie ojcem wielu narodów, Abraham wiedział, że zarówno on, jak i jego żona są za starzy, by mieć dzieci. Ale „On nie zwątpił w obietnice Boże” (Rzymian 4:20). Jego wiara nawet stała się mocniejsza. Czym więcej Abraham myślał, „To nie jest możliwe”, tym bardziej wzrastała jego wiara w Boże możliwości. Poprzez śmierć jego ciała przyszła moc, która nie była z niego - moc Ducha Świętego.
Wszyscy jesteśmy powołani, by robić dla królestwa Chrystusa wszystko, co możemy - nawet więcej. By oglądać wykonanie Bożych celów w życiu, on prosi byś mu zaufał, żyjąc życiem wiary.