Mtu anapotaja ukarimu, ni wangapi kati yetu hufikiria pesa? Ninapofikiria ukarimu, ninafikiria, "Ah, nina dola $100, kwa hivyo nitatoa 20 kati yake. Nahitaji kutoa zaka.”
Kwa kweli, nadhani pesa ni moja ya aina ndogo za ukarimu. Usinielewe vibaya! Ni muhimu sana, lakini nadhani watu wengi, haswa Amerika, wana pesa za kutosha lakini hawana upendo na umakini wa kutosha. Kwa Waamerika wengi, umaskini wa kweli ni mara chache sana tunapitia, lakini hatuna watu wa kutosha wanaojali na kutoa muda na nguvu katika maisha yetu.
Kwa maoni yangu, ukarimu ni kutoa maisha yako kwa mtu kuliko kutoa pesa zako. Pesa mara nyingi ni sehemu ya kuwajali wengine kwa ukamilifu, lakini sio kila kitu. Kristo alisema, “Wapeni watu vitu, nanyi mtapewa. Kipimo kizuri, kilichoshindiliwa, kilichotikiswa, kinachomiminika, kitawekwa mapajani mwenu. Kwa maana kipimo kile mpimacho ndicho mtakachopimiwa” (Luka 6:38), na Paulo aliandikia kanisa la kwanza, “Jambo kuu ni hili: Apandaye haba atavuna haba; apandaye kwa ukarimu atavuna haba; pia vuneni kwa ukarimu. Kila mtu na atoe kama alivyokusudia moyoni mwake, si kwa huzuni wala si kwa kulazimishwa, maana Mungu humpenda yeye atoaye kwa moyo wa ukunjufu” (2 Wakorintho 9:6-7).
Ni muhimu kuwa na nia ya ukarimu. Kwa kawaida, tunasubiri wakati wa ukarimu uje kwetu, lakini tunapaswa kuwa waanzilishi wa ukarimu. Hatupaswi kungoja mtu aseme, "Halo, ninahitaji msaada wako sana. Unaweza kunifanyia hivi?” Ni lazima tuwe tunatafuta fursa kwa urahisi. “Nawezaje kuhudumia? Je, nikufanyie nini leo? Ninataka kuwa mkarimu kwa wakati wangu na rasilimali kwa kumpenda mtu.
Kwa hivyo kuwa na nia ya ukarimu. Jifunze moyo wako mwenyewe. Weka matamanio yako kwa Mungu na umwombe akusaidie kuishi kwa ukarimu. Baada ya hayo, pumzika katika ujuzi kwamba Mungu anaahidi kuigeuza mioyo yetu iweze kutii amri zake. “Mungu wa amani mwenyewe awatakase kabisa; roho zenu na roho zenu na miili yenu mhifadhiwe mwe kamili, bila lawama, wakati wa kuja kwake Bwana wetu Yesu Kristo” (1 Wathesalonike 5:23).