persecution

In die dae van die vroeë kerk het die liggaam van die gelowiges gesê: “En toe hulle dit hoor, het hulle eendragtig die stem tot God verhef en gesê: Here, U is die God wat die hemel en die aarde en die see en alles wat daarin is, gemaak het, wat deur die mond van u kneg Dawid gesê het: Waarom het die nasies gewoed en die volke nietige dinge bedink? Die konings van die aarde het saamgestaan en die owerstes het saam vergader teen die Here en teen sy Gesalfde” (Handelinge 4:24-26, AFR53).

Daar was tienduisend of meer redes vir mense om Jesus lief te hê en nie een rede om Hom te haat nie. Die vier evangelies beeld Hom uit as vriendelik, geduldig, lankmoedig, vol teerheid, vergewensgesind en nie bereid dat een mens verlore gaan nie. Hy word ‘n herder, ‘n meester, ‘n broer, ‘n lig in die duisternis, ‘n geneesheer, ‘n middelaar, ‘n versoener genoem. Jesus het hoegenaamd geen aanleiding daartoe gegee om deur iemand gehaat te word nie.

Jesus sê vir die kerk, “Salig is die wat vervolg word ter wille van die geregtigheid, want aan hulle behoort die koninkryk van die hemele. Salig is julle wanneer die mense julle beledig en vervolg en valslik allerhande kwaad teen julle spreek om My ontwil. Verbly en verheug julle omdat julle loon groot is in die hemele; want so het hulle die profete vervolg wat voor julle gewees het” (Matthéüs 5:10-12).