Wengi wetu huomba kama alivyofanya Daudi, “Usinifiche uso wako siku ya taabu yangu; nitegee sikio lako; siku niitapo, unijibu upesi” (Zaburi 102:2). Neno la Kiebrania linalotafsiriwa ‘upesi’ ladokeza “sasa hivi, fanya haraka, katika saa iyo hiyo nitakapokuita, fanya hivyo!” Daudi alikuwa akisema, “Bwana, nimekutumaini wewe, lakini tafadhali fanya haraka!”
Mungu hana haraka. Harukii amri zetu. Kwa kweli, nyakati fulani unaweza kujiuliza ikiwa atajibu. Mnalia, kulia, kufunga na kutumaini; lakini siku, majuma, miezi, hata miaka hupita, na hupati hata uthibitisho mdogo kwamba Mungu anakusikia. Huenda ukachanganyikiwa na kuanza kujiuliza, ukifikiri, “Lazima kuna kitu kinazuia maombi yangu.”
Baada ya muda, mtazamo wako kwa Mungu unaweza kuwa hivi: “Bwana, ni lazima nifanye nini ili maombi haya yajibiwe? Uliahidi katika Neno lako kunipa jibu, na niliomba kwa imani. Ni machozi ngapi ninapaswa kumwaga? Ninafanya nini kibaya? Ni dhambi gani maishani mwangu inayozuia maombi yangu?”
Kwa nini Mungu anachelewesha kujibu maombi ya unyoofu? Hakika si kwa sababu hana nguvu, na yuko tayari zaidi kufanya kazi kwa niaba yetu na kutupa zawadi nzuri. Hapana, jibu linapatikana katika mojawapo ya mifano ya Yesu. “Kisha akawaambia mfano, ya kwamba imewapasa kumwomba Mungu sikuzote, wala wasikate tamaa” (Luka 18:1).
Neno la Kigiriki linalotafsiriwa ‘kuzimia,’ au ‘kuzimia’ katika King James Version, humaanisha “tulia, kuwa dhaifu au kuchoka katika imani, kuacha pambano hilo, kutongoja tena ukamilisho.” Bwana anatafuta watu wa kuomba ambao hawatalegea au kuchoka kumkaribia.
Paulo aliandikia kanisa la kwanza, akiwatia moyo vivyo hivyo. “Tusichoke katika kutenda mema, maana tutavuna kwa wakati wake tusipozimia moyo” (Wagalatia 6:9). Watu wa Mungu watamngoja Bwana, bila kukata tamaa kabla ya kazi yake kukamilika, na watapatikana wakingoja kwa uaminifu atakapoleta jibu.