Mtunga Zaburi aliandika, “Baba zetu walikuamini; walitumaini, nawe ukawaokoa. Walikulilia, wakaokolewa; walikuamini, wala hawakuona haya” (Zaburi 22:4-5). Neno la asili la Kiebrania la 'uaminifu' linadokeza "kujiondoa kwenye upeo." Hiyo inamaanisha kuwa kama mtoto ambaye amepanda juu kwenye viguzo na hawezi kushuka. Anamsikia baba yake akisema, "Rukia!" na yeye hutii, akijitupa mikononi mwa baba yake.
Je! Uko mahali kama hivi sasa? Uko pembeni, unacheka? Labda umejiuzulu kwa hali yako, lakini hiyo sio uaminifu; sio kitu zaidi ya kuangamia kwa bahati mbaya. Uaminifu ni kitu tofauti sana na kujiuzulu tu. Ni imani hai.
Tunapokuwa na njaa ya Yesu kwa bidii zaidi, tutagundua kwamba tumaini letu kwake ni msingi mzuri. Wakati fulani maishani mwetu, tunaweza kuwa tulifikiri kwamba hatuwezi kumwamini kabisa, kwamba hakuwa na uwezo mkubwa juu ya picha kubwa na kwamba ilibidi tusimame. Kukua karibu naye na kumjua vizuri kunabadilisha hiyo.
Mwishowe, hatutakuja tu kwake kupata msaada tunapokuwa mwisho wa kamba yetu; badala yake, tunaanza kutembea naye kwa karibu sana hivi kwamba tunasikia onyo la majaribio mbele.
Moyo wa kuamini kila wakati unasema, "Hatua zangu zote zimeamriwa na Bwana. Yeye ni Baba yangu mwenye upendo, na anaruhusu mateso yangu, majaribu na majaribu lakini si zaidi ya ninavyoweza kuvumilia. Yeye hufanya njia ya kutoroka kila wakati. Ana mpango wa milele na kusudi kwangu. Amehesabu kila nywele kichwani mwangu, na aliunda sehemu zangu zote wakati nilikuwa katika tumbo la mama yangu. Anajua ninapokaa, kusimama au kulala chini kwa sababu mimi ni mboni ya jicho lake. Yeye ni Bwana sio tu juu yangu bali juu ya kila tukio na hali inayonigusa.”
Uaminifu wa kweli hutoa moyoni nguvu kubwa zaidi ambayo Mungu anaweza kuwapa wanadamu, kubwa kuliko nguvu ya kufufua wafu au kuponya magonjwa na magonjwa. Wakati tunamtegemea Mungu kabisa, tunapewa nguvu inayorudisha mioyo na maisha yaliyovunjika, nguvu ambayo huleta utukufu na heshima maalum kwa Bwana wetu.