Moyo Mkarimu na Furaha

Ni wangapi kati yenu wanaoshukuru kwamba Yesu hakwenda msalabani kwa huzuni?

Tunaambiwa kwamba alikuwa na mtazamo tofauti kabisa. “Basi, kwa kuwa tunazungukwa na wingu kubwa la mashahidi namna hii, na tuweke kando kila mzigo mzito, na dhambi ile ituzingayo sana; na tupige mbio kwa saburi katika yale mashindano yaliyowekwa mbele yetu, tukimtazama Yesu, mwanzilishi. na mwenye kutimiza imani yetu; ambaye kwa ajili ya furaha iliyowekwa mbele yake aliustahimili msalaba na kuidharau aibu, naye ameketi mkono wa kuume wa kiti cha enzi cha Mungu” (Waebrania 12:1-2).

Je, ni furaha gani hiyo iliyowekwa mbele yake? Ni wewe kwa sababu anakupenda sana. Mungu hakulazimika kushikilia wajibu juu ya Yesu: “Mwanangu, usipofanya hivi, nitakasirika sana.” Hakunung’unika kwa Mungu kuhusu jambo hilo, “Nadhani, lakini hili litaumiza sana.” Hapana, alienda kwa ajili ya furaha iliyowekwa mbele yake.

Sasa tumeitwa kutembea katika njia sawa na Kristo. Kuna aya ambayo nadhani inafaa kabisa kwa hii. Ingawa mara nyingi nimeisikia ikitumiwa katika mahubiri kuhusu kutoa pesa, nadhani inatumika kwa kila eneo la maisha. “Kila mtu na atoe kama alivyokusudia moyoni mwake, si kwa huzuni wala si kwa kulazimishwa, maana Mungu humpenda yeye atoaye kwa moyo wa ukunjufu” (2 Wakorintho 9:7). Paulo hakuwa anazungumza tu kuhusu pesa hapa. Mungu si kuhusu pesa tu.

Mungu anajali kile tunachofanya na aina ya huduma tunayofanya. Jinsi tunavyotumikia, jinsi tunavyoabudu, jinsi tunavyoomba au kutoa zaka au kujaliana - nadhani ni muhimu sana jinsi tunavyofanya mambo hayo. Je, tunatenda kwa huzuni au kwa furaha? Kusikiliza maelekezo ya Roho Mtakatifu na mtazamo tulionao tunapohudumu au kutoa au kutenda ni muhimu zaidi kuliko kiasi cha pesa ambacho tumetoa au aina ya kazi tunayoshikilia.

Wacha tupitie siku zetu kwa moyo unaotaka kumtumikia Mungu kwa upendo na ukarimu!