Katika Isaya 38, Mungu anamwambia Mfalme Hezekia, “Unakufa. Imekwisha." Hezekia anaanza kuhuzunika na kukata tamaa sana. “Nilisema, sitamwona Bwana, Bwana, katika nchi ya walio hai; sitamtazama tena mwanadamu miongoni mwa wakaaji wa dunia. maskani yangu yameng'olewa na kuondolewa kwangu kama hema ya mchungaji…mchana hata usiku wanikomesha; nalitulia hata asubuhi” (Isaya 38:11-13).
Lengo lake ni "Natumai nitafanikiwa usiku kucha." Umewahi kugombana na mume au mke hadi ukashindwa kulala usiku? Unachoweza kufanya ni kujaribu kujituliza hadi asubuhi? Je, umewahi kupigiwa simu moja ya dharura katikati ya usiku ambayo ilikuzuia hadi jua lilipochomoza? Hicho ndicho kilio cha Hezekia cha nafsi.
Anaendelea kusema, “Niseme nini? Kwa maana amesema nami, na yeye mwenyewe amefanya hivyo. Natembea polepole miaka yangu yote kwa sababu ya uchungu wa nafsi yangu” (Isaya 38:15). Mazingira ambayo anajikuta ndani yake ni magumu sana hivi kwamba kuna uzito kwa nafsi yake. Sasa uchungu hapa sio "Nina hasira sana na mtu na nina kinyongo." Ni kuonja kitu maishani ambacho husababisha uchungu kuja kinywani kisha kwenye utumbo, na kupunguza kasi ya mfumo wake wote.
Angalia neno la Bwana hapa, ingawa. Hezekia anasema jambo ambalo lingekataliwa katika asilimia 90 ya mimbari huko Amerika leo. “Tazama, ilikuwa kwa ajili ya ustawi wangu kwamba nilikuwa na uchungu mwingi; lakini kwa upendo umeuokoa uhai wangu na shimo la uharibifu, kwa kuwa umezitupa dhambi zangu zote nyuma yako” (Isaya 38:17).
Alisema kuwa uchungu huu wa nafsi ulifanya kitu kizuri katika maisha yake. Wengi wetu tunataka kukemea uchungu wa nafsi. Wengi wetu tunataka kujifanya haikuwepo hapo kwanza. Badala yake, tunaitwa kumwamini Mungu hata katika hali ngumu zaidi. Msifuni mambo yanapokwenda sawa. Msifuni wakati mambo ni magumu. Msifu wakati kuna uponyaji. Msifu wakati kuna mateso. Tumeitwa tumsifu Bwana.