Wakati wa maisha yake hapa duniani, Yesu alikuwa mfano wa huruma ya Mungu. Maandiko mara nyingi husema kwamba Kristo "aliwaoneya huruma" kwa ajili ya mateso ya watu (ona Mathayo 14:14).
Wakristo wengi wanapenda kudhani kuwa wana huruma. Lakini hata wenye dhambi mbaya zaidi "kuaoneya" wanaposikia mateso ya watoto. Huruma sio huruma tu au ushabiki. Huruma ya kweli inatulazimisha kutenda.
Tunasoma juu ya Yesu: "Alipowaona makutano, aliwaonea huruma, kwa sababu walikuwa wamechoka na kutawanyika, kama kondoo wasio na mchungaji" (Mathayo 9:36). Maneno "kuwaoneya huruma" hapa inamaanisha, "alichochewa kuchukua hatua." Kwa hivyo Yesu alifanya nini kuhusu hilo? Hakuongea tu. Hapana, moyo wake ulivutiwa na kile alichokiona na alikuwa na hamu kubwa ya kubadili mambo.
"Naye Yesu alikuwa akizunguka katika miji yote na vijiji, akifundisha katika masinagogi yao, akihubiri injili ya ufalme, na kuponya mangonjwa yote" (9:35). Hii haikuwa theolojia isio yamana. Yesu hakuketi peke yake pamoja na Baba, na kusema, "Baba, tuma wafanyikazi kwenye mavuno yako." Alienda mwenyewe! Aliweka mikono juu ya wakoma na akaingia sana, kivitendo, na akahusika sana.
Tunasoma, "Yeyote aliye na mali ya ulimwengu huu, na kisha akamwona ndugu yake ana mahitaji, na kuzuia huruma zake, je! je upendo wa Mungu wakaaje ndani yake huyo?" (1 Yohana 3:17). Unapoangalia pande zote na kuona mahitaji ya kibinadamu, moyo wako wenye huruma unapaswa kulia, "Mungu, unataka nifanye nini?" Hatupaswi kulazimika kusafiri mbali zaidi kuliko jirani yetu mwenyewe ili kupata mahitaji ambayo tunaweza kusaidia kukidhi.
Mungu anataka uwe sehemu ya moyo wake wa huruma kwa ulimwengu. Ikiwa uko tayari kufanya hivyo, atatuma mahitaji yako kwa mlango wako. Kwa hivyo jitoe kwa Bwana ili utumike na umwone akifungua milango mingi kwako.