U onthou dalk die storie in Genesis waarin God aan Abraham verskyn het. Die patriarg het in die deur van sy tent gesit in die hitte van die dag, toe drie mans skielik aan hom verskyn het en onder die bome gestaan het. Abraham het uitgegaan en die drie mans ontmoet, hy't 'n maaltyd vir hulle voorberei en saam met hulle gekuier.
Die apostel Paulus skryf dat wanneer Jesus weer kom, sal Hy "...vertoon...(wie is die) salige en enigste Heerser, die Koning van die konings en Here van die here" (1 Timótheüs 6:15). Paulus sê in wese, "Wanneer Christus kom, sal Hy vir almal wys wie die Here is!"
Is dit moontlik vir 'n regverdige, goddelike, Gees-vervulde Christen om so laag en terneergedruk te voel dat hulle nie kan voortgaan nie - en op die randjie daarvan is om op te gee?
Dink vir 'n oomblik hieroor na. Ek praat nou van gelowiges wat naby aan Jesus leef - wie Sy hart en gedagtes ken, wie 'n geveg in gebed gehad het, wie Sy wonderwerke ervaar het, wie al oorwinning na oorwinning in hulle lewens gesien het. Sulke mense is toegewyd aan hulle werk vir die Here. Hulle gee hulleself daagliks as lewende offers.
God se doel vir elkeen van sy kinders is dat ons ons aan die beheer en heerskappy van die Heilige Gees sal oorgee:
“As ons deur die Gees lewe, laat ons ook deur die Gees wandel” (Galasiërs 5:25).
Met ander woorde, “As Hy in jou lewe, laat Hy jou leiding gee!”
In hierdie boodskap wil ek twee dinge aan jou wys: 1) Wat dit beteken om deur die Gees te wandel; en 2) Hoe jy so ‘n wandel kan verkry.
Ek het nog nie ten volle by so ‘n heerlike wandel uitgekom nie, maar ek wen grond!
Jesus stuur sy dissipels weg met ‘n boot wat op ‘n botsing afgestuur het. Die Bybel sê Hy “het hulle in die skuit laat klim”… Dit het op onstuimige waters afgestuur, dit sou soos ‘’n kurkprop rond-dobber; die dissipels sou in ‘n klein Titanic-ervaring beland - en Jesus het dit al die tyd geweet.
“Net daarna het Jesus sy dissipels in die skuit laat klim om solank voor Hom uit te vaar na die oorkant toe terwyl Hy nog eers die mense huis toe laat gaan” (Matteus 14:22).
Ons kan nie Kersfees van Christus se opstanding skei nie. Jy sal moontlik dink aan die opstanding as ‘n Paasfees boodskap, maar die geboorte van die Kind in die krip kan nie geskei word van die Man aan die kruis nie. God se boodskap aan ons tydens beide geleenthede, is een en dieselfde.
Ek is oortuig ons kan nie God se Woord volkome gehoorsaam totdat ons verstaan waarom die Here vra vir volkome gehoorsaamheid nie. Waarom vereis God dit? Is dit omdat Hy ‘n despoot, ‘n tiran is wat homself verlustig daarin om swaar jukke en laste op sy kinders te lê? Nee, glad nie. Jesus sê vir ons die las wat Hy op ons lê is lig en sag (Matthéüs 11:30). Sy bevele is nie swaar nie.
Ons is almal bekend met die storie van Dawid en Góliat. Dit is ‘n verhaal van God se uitverkose man wat teen ‘n reuse vyand te staan gekom het en hom verslaan het. Vir my is dit een van die Skrif se duidelikste illustrasies van die triomfantlike Christus.
Soos ek deur die Ou Testament lees, vind ek dat my geloof baie bemoedig word deur die voorbeeld wat Dawid gestel het. ‘n Verskriklike ramp het hierdie man getref en het veroorsaak dat sy lewe bedreig was deur diegene wat die naaste aan hom was. Ek staan verstom deur Dawid se vasbeslotenheid om ‘n woord van God te kry in moeilike tye.
Op Dinsdag, 11 September 2001, is die Twee Toring Wêreld Handel Sentrum in New York, vernietig. Vyf dae later, terwyl ek hierdie boodskap voorberei het, het ek deur die venster van my studeerkamer op die 30ste vloer van ons woonstel gekyk. Groot wolk kolomme het steeds uit die rüines geborrel. Dit het uit die puin opgestyg en oor die Hudson Rivier gedryf, bo oor die Standbeeld van Vryheid.
