Die profeet Jesaja het ‘n wee oor Israel uitgespreek: “Wee die opstandige kinders, spreek die HERE” (Jesaja 30:1). Die Hebreeuse woord wat Jesaja gebruik vir “opstandigheid” beteken afvallig, hardnekkigheid, ‘n wegdraai van. Waarvan presies het God se mense weggedraai? En wat het hulle afvalligheid veroorsaak?
“Die blydskap in die Here — dit is jul beskutting” (Nehemia 8:11). Toe hierdie woorde aangekondig is, het die Israeliete net uit Babel teruggekeer waar hulle in ballingskap was. Onder die leierskap van Esra en Nehemía het die volk die bouvallige mure van Jerusalem herbou. Nou het hulle beplan om die tempel te herbou en die volk te herstel.
“Wanneer die mense sê: ‘Alles is rustig en veilig,’ sal die ondergang hulle skielik oorval soos geboortepyne ‘n swanger vrou, en niemand sal ontkom nie. Maar broers, julle leef nie in die duisternis nie; die dag sal julle nie soos ‘n dief oorval nie” (1 Tessalonisense 5:3 - 4).
Die wêreld is op die oomblik in so ‘n verskriklike onrus dat mense vra, “Sien ons die einde van die geskiedenis? Is ons oppad na ’n kern-slagting? Is die wêreld besig om buite beheer te draai?
Ek wil met u praat oor die woord onwrikbaar. Dit beteken onverminderde intensiteit of poging - onversetlik, onbuigbaar, onvermoë om te verander of oorgehaal te word deur argumente. Onwrikbaar beteken om vasberade te wees oor 'n saak.
Dit was Jesus se laaste nag saam met die dissipels en Hy het geweet dat sy tyd min was. Hulle het pas aandete genuttig en Christus wou aan sy vriende een laaste lering oordra terwyl Hy nog op die aarde was. Hy het hulle beveel, “Staan op, laat ons hiervandaan weggaan” (Johannes 14:31) en het hulle op ‘n wandeling geneem. Op pad het Hy vir hulle hierdie vergelyking gegee:
Ek wil drie stellings teenoor jou maak insake die aanraking van God op iemand se lewe.
Die Bybel wat ons lees, is ‘n boek van hoop. Die hoop wat dit vir ons gee is nie gematig, gemiddeld of normaal nie. Dit inspireer ons nie tot die normale bestaan, om bloot te oorleef en deur te kom nie. Die hoop van God se Woord word uitgedruk in kragtige beloftes wat lei tot ondenkbare resultate uit God se eie hand. Daardie hoop lei ons tot bestemmings ver bo ons wildste verwagtinge.
Jesaja het van Jesus gepraat toe hy hierdie woorde geprofeteer het: “So sê die Here: In die tyd van die welbehae het Ek U verhoor, en in die dag van heil het Ek U gehelp; en Ek behoed U en gee U as ‘n verbond van die volk, om die land weer op te rig, om verwoeste erfenisse te laat beërwe” (Jesaja 49:8, beklemtoning myne).
Christene regoor die wêreld het ‘n gewaarwording dat ons in die laaste dae leef. Die toenemende krisisse, die groeiende vrese, die tekens van ‘n groot skudding — al hierdie dinge is duidelik, selfs vir sekulêre kommentators. Vir elke volgeling van Jesus, is die vraag in hierdie uur die volgende: “Sal my geloof dit wat kom, deurstaan?”
Ek glo die belangrikse kwessie van hierdie uur het te doen met wat genoem word “Volhardende geloof.” Eenvoudig gestel, sal die geloof van God se mense die verskriklike skudding van alle dinge, wat geen vorige generasie beleef het nie, deurstaan?
Die apostel Paulus praat van ‘n groot afvalligheid wat op die aarde sal kom in die laaste dae. Wat is ‘n afvalligheid? Dit is ‘n “verwerping van die waarheid wat eens geglo en verkondig is.” Eenvoudig gestel, dit is ‘n wegdraai van God se waarheid. Paulus skryf van die afvalligheid wat oppad is:
“Moenie so gou verward raak of van stryk gebring word as iemand vir julle sou sê die dag van die Here is al hier nie – … Laat niemand julle op watter manier ook al mislei nie. Die dag van die Here sal nie aanbreek voordat die laaste afvalligheid gekom het” (2 Tessalonisense 2:1-3).
