Israel was in ‘n hopelose penarie. Hulle was vasgekeer, met die Rooi See voor hulle en die berge aan hulle linker en regter kant. ‘n Woedende Farao en sy ysterwaens het van agter af op hulle afgestorm.

Die laaste aantal jare het ons bediening heelwat konferensies vir predikers gehou, maar ek het hulle doelbewus nooit geleer hoe om te preek nie. Ek sukkel genoeg met my eie prediking, laat staan nog om raad aan ander te gee oor hoe om dit te doen.

Ek herroep vaagweg tydens my vyftig-plus jare van preek waar die woord wat uit my mond gekom het my eie siel in beroering gebring het en dit binnegedring het. Ek weet soos ek daardie boodskappe gepreek het dat ‘n geestelike gesag die boodskap vergesel het. Daar was sonder twyfel ‘n aanraking van die Here daarin.

“Immers, sy goddelike krag het ons alles geskenk wat tot die lewe en godsvrug dien, deur die kennis van Hom wat ons geroep het deur sy heerlikheid en deug” (2 Petrus 1:3).

Jare lank maak ek daarop aanspraak dat ek met die Gees vervul is. Ek het getuig dat ek in die Gees gedoop is. Ek het gepreek dat die Heilige Gees my in staat stel om te getuig en dat hy my heilig maak. Ek bid in die Gees, praat met die Gees, wandel in die Gees en hoor sy stem. Ek glo waarlik dat die Heilige Gees die krag van God is.

"Volgens die ewige voorneme wat Hy opgevat het in Christus Jesus, onse Here, in wie ons die vrymoedigheid en die toegang het met vertroue deur die geloof in Hom" (Efesiërs 3:11–12). God se kinders het een van die grootste voorregte wat ooit aan die mensdom gegee het. Ons het die reg, die vrymoedigheid en die vryheid om ons Here te enige tyd lastig te val.

“Red, o Here, want daar is geen vrome meer nie; want die getroues het verdwyn onder die mensekinders” (Psalm 12:2).

‘n Vyf-en-sewentig jarige afgetrede leier van ‘n Pinkster gemeente in Houston Texas was ge-arresteer omdat hy ‘n prostituut uitgelok het. Hy het bely dat hy dit vir amper veertig jaar gedoen het; tog het hy in al daardie jare nooit berou gehad nie. Eens was hy ‘n getroue dienskneg van God, maar hy het sy reinheid verloor – en vir die laaste veertig jaar het hy ‘n leuen geleef. Hy het God gefaal, en gefaal om goddelike te wees.

Geliefdes ons is in ‘n lewe en dood stryd gewikkel om ons geloof te behou. Satan is vasbeslote om die geloof van God se uitverkorenes te vernietig; hoe sterker jou geloof is hoe hewiger sal die aanval wees.

“Die wat afgodsbeelde maak, is self almal niks; die dierbare gode van hulle kan nie help nie. Die wat vir hulle moet getuig, kan nie sien nie, kan nie verstaan nie; die wat sulke gode het, word teleurgestel. Wie maak nou ‘n god, giet ‘n beeld wat nie kan help nie! Almal wat so ‘n god aanhang, word teleurgestel: dit is gode wat deur mense gemaak is. Wanneer die wat hulle aanhang, bymekaarkom vir ‘n beslissing, staan hulle verbyster en verleë.

As iemand ooit ‘n woord van God nodig gehad het, was dit Job. Julle onthou Job se storie: God het die beskermende muur rondom hom weggeneem en Satan toestemming gegee om Job se geloof te beproef. Onmiddellik het chaos in Job se lewe uitgebreek. Al tien sy kinders het gesterf toe ‘n tornado getref het. Al sy materiële besittings is vernietig — sy huis, sy beeste, sy eiendom, alles. Uiteindelik was Satan toegelaat om Job se liggaam aan te val. Die man was getref met swere van kop tot tone.

Hoe God ons verander na wie Hy sien ons is

Wat hou ons rein? Dit is die vraag agter ‘n kernpunt van Christelike teologie genaamd heiligmaking. Ek het al allerhande boeke oor heiligmaking gelees. Maar nadat ek bladsy na bladsy gelees het, het ek slegs meer en meer verward geword. Dit klink of elke kerkleier sy eie idee het oor die onderwerp. Na baie gebed, glo ek God het vir my ‘n manier gegee om sy werk van ons reiniging en heiligmaking te verstaan. Hier is ‘n eenvoudige definisie, soos die Heilige Gees dit aan my verduidelik het.

Gebruik die Krag wat God se Gees vir Jou Gegee het

Die apostel Paulus spoor ons aan, “Stry die goeie stryd van die geloof, gryp na die ewige lewe, waartoe jy ook geroep is en die goeie belydenis voor baie getuies afgelê het” (1 Timótheüs 6:12). Paulus het die soort stryd wat hy beskryf, geleef. Naby die einde van sy bediening, kon Paulus roem, “Ek het die goeie stryd gestry, ek het die wedloop voleindig, ek het die geloof behou” (2 Timótheüs 4:7).