Zostałem niedawno zaproszony na wystawny lunch, serwowany w przestronnym nowojorskim apartamencie. Było to piękne mieszkanie na 20-stym piętrze, z dużym balkonem i wspaniałym widokiem na miasto. Kobieta, która nas gościła, wystawiła wspaniałą ucztę, podając pyszne warzywa, sałatki i schab.
„Radość z Pana jest waszą ostoją” (Nehemiasza 8:10). W czasie, gdy wygłaszano te słowa, Izraelici właśnie wrócili z niewoli w Babilonie. Pod przewodnictwem Ezdrasza i Nehemiasza lud odbudował zburzone mury Jerozolimy. Teraz skoncentrowali się na ponownej odbudowie świątyni i odnowie narodu.
Nehemiasz zwołał specjalne spotkanie przed Bramą Wodną wewnątrz odbudowanych murów Jerozolimy. „Zgromadził się tedy lud co do jednego na placu, który był przed Bramą Wodną” (Nehemiasza 8:1). Niektórzy uczeni uważają, że było to zgromadzenie liczące około 50.000 ludzi.
Izrael był w beznadziejnej sytuacji. Znajdowali się w pułapce, gdyż przed nimi było Morze Czerwone, a po prawej i lewej stronie góry. Z tyłu zamykał im drogę rozgniewany Faraon i jego armia na żelaznych rydwanach.
Jestem po prostu zdumiony tym, jak Pan łaskawie reaguje na smutek. Kiedy czytam Biblię, widzę, że nic nie porusza Boga bardziej, niż dusza pogrążona w smutku.
Smutek jest określany, jako „głęboki żal” lub „smutek spowodowany skrajnym zmartwieniem.” Izajasz mówi nam, że sam Pan jest doświadczony w tej najbardziej bolesnej emocji: „Wzgardzony był i opuszczony przez ludzi, mąż boleści, doświadczony w cierpieniu” (Izajasza 53:3).
Podczas gdy Jezus usługiwał wielkiemu tłumowi, ludzie zaczęli być głodni. Wziął więc swojego ucznia Filipa na bok i zadał mu ważne pytanie. Rzekł do Filipa: „Skąd kupimy chleba, aby mieli co jeść? A mówił to, wystawiając go na próbę; sam bowiem wiedział, co miał czynić” (Jana 6:5-6).
To przesłanie jest o potężnej mocy obecności Bożej i o tym, jak Jego dzieci mogą skorzystać z tej mocy. Pismo Święte dostarcza wielu przykładów o tym, jak obecność Pana dała siłę Jego ludowi do życia dla Niego. Jednym z takich najpotężniejszych przykładów jest życie Mojżesza.
Jestem przekonany, że Pan chce dotrzeć do Swojego ludu bardziej, niż kiedykolwiek przedtem.
Pismo Święte mówi, że diabeł zstąpił z wielkim gniewem, wiedząc, że jego czas jest krótki. I właśnie teraz lud Boży potrzebuje wielkiego wylania Ducha Świętego, nadnaturalnego dotknięcia, nawet większego, niż w dniu Pięćdziesiątnicy.
Przez wiele lat wiernie ostrzegałem przed nadchodzącym ogólnoświatowym kryzysem ekonomicznym. Teraz widzimy, jak to już ogarnia cały świat. Ostrzegałem, że chrześcijanie będą cierpieć, że będzie wiele strat i trudności, i to już się wypełnia. Wielu drogich świętych po całym świecie przeżywa obecnie wielki stres finansowy i umysłowy.
Bez względu na to, jak strasznie te rzeczy wyglądają, nie mogą one zajmować całej naszej uwagi, naszej energii i służby. Musimy raczej kontynuować głoszenie miłości Boga Ojca i dobrotliwej miłości naszego Zbawiciela Jezusa do nas.
Chrześcijanie na całym świecie mają poczucie, że żyjemy w czasach ostatecznych. Piętrzące się kryzysy, narastający strach, oznaki wielkich wstrząsów – to wszystko jest widoczne nawet dla świeckich komentatorów. Teraz dla każdego naśladowcy Jezusa, aktualne pytanie brzmi: „Czy moja wiara przetrwa w tym, co nadchodzi?”
Wierzę, że najważniejsza kwestia obecnego czasu dotyczy tego, co nazywamy „wytrwałą wiarą.” Po prostu, czy wiara ludu Bożego przetrwa te straszne wstrząsy i doświadczenia, które nadchodzą, a których żadne poprzednie pokolenie nie przeżywało?
Wszyscy wiemy, co to są utrapienia. Są to okresy kłopotów i stresów, przez które nie możemy zasnąć. Mogą być tak bolesne i pozbawiające sił, że z powodu zmartwienia i niepokoju mamy bezsenne noce.
Pomimo tego, że utrapienia są tak bolesne, Bóg używa ich do osiągnięcia swego celu w naszym życiu. Dawid pisze: „Wiele nieszczęść spotyka sprawiedliwego” (Psalm 34:20). Ponadto Pismo Święte mówi wyraźnie, że Bóg może użyć utrapień dla uzdrowienia zarówno grzeszników, jak i świętych.