Izajasza 31 maluje doskonały obraz bezradności, kiedy próbujemy prowadzić walkę z wrogiem według naszej własnej zdolności. Ja uważam, że ten rozdział jest typem i cieniem nieskuteczności naszych wysiłków dzisiaj, żeby pokonać pożądliwości, złe nałogi i obciążające grzechy poprzez poleganie na ludzkich pomysłach i ludzkiej pomocy.

To był ten radosny dźwięk – ogłaszający dla ludzi: „Ja dla was wszystko zabezpieczyłem – żebyście wyszli z więzienia, zostali przywróceni do swoich rodzin i mieli wszystko, czego potrzebujecie do owocnego życia. Jesteście wolni, żeby żyć bez strachu przed wrogiem. Wejdźcie teraz do Mojej radości!”

Mówiąc prosto, Pan nam mówi, „Nie wystarczy to, żebyś się troszczył, dawał, było pilnym sługą, który zachowuje moralne standardy. Jeżeli w tym procesie twoja miłość do Mnie nie wzrasta, to zatraciłeś swoją pierwszą miłość.”

Każdy wierzący powinien wołać, „Panie, pokaż mi Swoją chwałę. Obejmuję Twoje cudowne dzieła, Boże. Nie jestem zadowolony z małych części – chcę pełni Twojej chwały w moim życiu i będę się trzymał Słowa. Ojcze, chcę Ciebie całego.”

Zapomnieliśmy, co Jezus uczynił dla nas. Zapomnieliśmy, że bez Jego zbawiającej łaski, bylibyśmy tak samo zgubieni, bez nadziei i ślepi, jak oni. Gdyby zabrać nam nasze ładne ubrania, samochody, nasze domy i biżuterie, naszą pracę, nasze zdrowie, siły i wiarę, to my też bylibyśmy niechciani.

Jaki więc był grzech, w który Asaf o mało nie popadł? To było wierzenie, że jego cierpienia, to niesprawiedliwa kara od Boga - że Bóg był niesprawiedliwy i nieczuły. To jest pułapka, w którą każdy z nas może wpaść i musimy być czujni!

Bóg postanowił być twoim Ojcem jedynie na podstawie miłości i miłosierdzia Nie ma innego warunku. On nie czekał, aż będziesz wystarczająco dobry, albo dobrze zrozumiesz doktryny. Nie, On powiedział, „Kiedy jeszcze byłeś zgubiony w grzechu, Ja cię umiłowałem.”

Współczucie to coś więcej, niż okazywanie sympatii; więcej niż być wzruszonym do łez czy pobudzonym emocjonalnie. Współczucie znaczy żal i okazywanie miłosierdzia, wraz z pragnieniem pomocy, by to zmienić. Prawdziwe współczucie pobudza nas, by coś zrobić.

W Starym Testamencie dzieci Boże miały tylko niewielkie pojęcie o Bogu, jako Ojcu. Jednak ci wtedy nie mieli pełnego objawienia o niebiańskim Ojcu. To objawienie nie mogło przyjść do czasu, aż Syn Go objawił.

Paweł, albo Saul, jak go znano przed nawróceniem, na pewno miał czym się chwalić zewnętrznie. Jednak Paweł był gwałtownym, pustym człowiekiem aż do spotkania z Jezusem. Dumny Saul stał się pokornym Pawłem.