Druga Księga Mojżeszowa zawiera jeden z najdziwniejszych fragmentów w całej Biblii. Kiedy Izrael obozował pod górą Synaj, nagle został ogarnięty gęstą ciemnością i niesamowitym, płonącym ogniem. Spośród tych przerażających zjawisk przemówił Bóg: "Słowa te wypowiedział Pan na górze donośnym głosem do całego waszego zgromadzenia spośród ognia, chmury i mgły" (5 Księga Mojżeszowa 5:22).
Apostoł Paweł ostrzega nas, że "w dniach ostatecznych nastaną trudne czasy" (2 Tym. 3:l). Potem opisuje straszne warunki w jakich przyjdzie nam żyć:"
"Ludzie bowiem będą samolubni, chciwi, chełpliwi, pyszni, bluźnierczy, rodzicom nieposłuszni, niewdzięczni, bezbożni, bez serca, nieprzejednani, przewrotni, niepowściągliwi, okrutni, nie miłujący tego, co dobre, zdradzieccy, zuchwali, nadęci, miłujący więcej rozkosze niż Boga" (2 Tym. 3:2-4).
Wierzę, że Bogu sprawiłoby to wielką przyjemność, gdybyśmy rozpoczynając rok 2017 upadli na nasze kolana i pytali Go, co według Niego należałoby robić inaczej w naszym kościele i w naszym życiu.
“Ze zdobyczy wojennych i z łupów ofiarowali na utrzymanie świątyni Pana” [I Kron. 26:27]. Werset ten przybliża nam pewną donośną prawdę, która odmienia życie. Mówi o łupach, które można zdobyć jedynie w walce. A gdy już zostaną zdobyte, poświęcamy je na utrzymanie świątyni Pańskiej.
Jeżeli miałbym wybrać jedną skargę, którą ciągle słyszę z ust chrześcijan na całym świecie, brzmiałaby ona tak: "Nie mogę nigdzie znaleźć dobrego zboru! Potrzebuję miejsca, w którym będzie istniała służba dla mojej rodziny, w którym będziemy mogli usłyszeć prawdziwe Słowo z nieba i w którym moje dzieci będą mogły dorastać, znając prawdziwą sprawiedliwość. Ale nie mogę znaleźć takiego zboru!"
"Ażeby wypróbowana wiara wasza okazała się cenniejsza niż znikome złoto w ogniu wypróbowane, ku chwale i czci, i sławie, gdy się objawi Jezus Chrystus" (1 Piotra l,7).
Każdy chrześcijanin mówi, że ufa Panu. W rzeczywistości jednak wiele Bożych dzieci nie jest gotowych stawić czoła ciemnej burzy nadchodzącej na ten świat. Jeżeli nie będziemy mieli szczególnej, niezachwianej ufności w naszym Panu, nie będziemy gotowi na ciężkie czasy ani teraz, ani w przyszłości.
16 rozdział Księgi Izajasza dokładnie opisuje to, co dzieje się z narodem, na który spada Boży sąd. Izajasz prorokuje tutaj o Moabie, wrogu Izraela: "Słyszeliśmy o pysze Moabu, że jest bardzo pyszny, o jego wyniosłości, o jego dumie i złości, i że bezpodstawna jest jego chełpliwość" [Iz. 16:6].
“A chcę bracia, abyście dobrze wiedzieli, że ojcowie nasi wszyscy byli pod obłokiem i wszyscy przez morze przeszli. I wszyscy w Mojżesza ochrzczeni zostali w obłoku i w morzu, i wszyscy ten sam pokarm duchowy jedli, i wszyscy ten sam napój duchowy pili; pili bowiem z duchowej skały, która im towarzyszyła, a skałą tą był Chrystus.
Apostoł Paweł mówi, że w dniach ostatecznych przyjdzie na całą ziemię wielkie odstępstwo. Co to jest odstępstwo? Jest to “odrzucenie prawdy, w którą kiedyś wierzyliśmy i którą głosiliśmy”. Mówiąc wprost, to odpadnięcie od prawdy Bożej. Paweł pisze o nadchodzącym odstępstwie: “Co się zaś tyczy przyjścia Pana naszego Jezusa Chrystusa... prosimy was, bracia, abyście nie tak szybko dali się zbałamucić i nastraszyć, czy to przez jakieś wyrocznie, czy przez mowę... jakoby już nastał dzień Pański.
