In Matthéüs 13 vertel Jesus die bekende gelykenis van die saaier. Die saad is die onveranderlike Woord van God uit die hemel. Die kultuur en waardes van hierdie wêreld verander voortdurend van kultuur tot kultuur en geslag tot geslag, maar die Woord van God is ewig. Die saad val soms langs die pad op klipperige plekke of dorings, en dit lewer nooit 'n oes nie.

Die saad wat 'n oes produseer, is die saad wat in vrugbare grond val. Daar gaan die Woord diep, die wortels gaan diep en die vrug vermenigvuldig.

Die sewende hoofstuk van Miga bevat een van die kragtigste boodskappe oor die nuwe verbond wat nog ooit verkondig is. In hierdie fenomenale preek praat Miga met die volk van Israel, maar hy praat ook met die kerk van Jesus Christus in hierdie laaste dae. Hy begin sy preek met 'n hartseer uitroep, een wat vandag nog gehoor word van geestelik uitgehongerde gelowiges regoor die wêreld: “Wee my! . . . [Daar is] geen tros om te eet nie” (Miga 7:1, AFR53). 

Ek glo God moet 'n werk in ons verrig voordat ons aanspraak kan maak op enige verbondsbelofte. Wat is hierdie voorafgaande werk waarvan alle ander afhanklik is? Jeremia sê vir ons. “Ek sal my vrees in hulle hart gee, sodat hulle van My nie afwyk nie” (Jeremia 32:40, AFR53). God se fundamentele werk van die verbond is om sy vrees in ons harte te plaas deur die werk van die Heilige Gees.

Eségiël 37 handel oor God se begeerte dat ons die beloftes van sy nuwe verbond moet in besit neem en leer hoe om werklik te lewe deur die seën van die verbond te ontvang. 

Met die maak van die nuwe verbond het God Homself met 'n eed verplig om die bemagtigende krag en sterkte te verskaf om alle voorwaardes en eise van die verbond te vervul. Wanneer God onder eed sê: "Ek sal dit doen", antwoord geloof in ons: "Laat dit so wees". 

Min mense bespreek die diep pyn, angs en woede wat moonlik gepaard gaan met die liefhê van 'n verlore kind. Toe die Bybelse verlore seun teruggekeer het huis toe, het God erkenning gegee aan die vader se angs en sy oorweldigende verligting om sy rondloperseun te sien terugkeer huis toe. Om vir 'n eiesinnige persoon om te gee is 'n woestynreis vir die siel. Terwyl ons in die middel daarvan is, hoe maak ons seker dat ons ook vir ons eie harte sorg?

In die Ou Testament tye wanneer hulle salf olie gemaak het, het hulle dit deur drie verskillende perse gesit. Die eerste een het die olywe stukkend gedruk, die tweede een het die sap uitgedruk en dan het die derde een die olyfskille geneem en hulle weer ‘n keer gepers. Die resultaat was ‘n baie suiwer olie. Dit is soos die proses van heiligmaking. Die Heilige Gees tree op soos olieperse van ons harte.  

Jy het selfbeheersing nodig met kredietkaarte. Is dit 'n goeie ding en gerieflik? Ja, dit kan wees. Kan dit jou ook in groot moeilikheid laat beland? O ja. Wat is die verskil tussen daardie twee dinge? Selfbeheersing. 

“En laat die vrede van God, waartoe julle ook in een liggaam geroep is, in julle harte heers, en wees dankbaar” (Kolossense 3:15, AFR53).

Hierdie vers bevat 'n fenomenale opdrag. God roep die liggaam van Christus om sy vrede in ons harte, verstand en liggame te laat heers. Die vrede van God moet die arbiter en regeerder van ons lewens wees. As daar ooit 'n tyd was wat hierdie oproep gedoen moes word, is dit vandag in hierdie uur van onrus en verwarring. 

Toe ek deur my naslaanboeke gesoek het na maniere om ongeloof te "genees", het nie een van hulle iets vir my beteken nie. Daarom ek het God vir iets eenvoudig gevra en Hy het vir my twee gedagtes gegee oor hoe ek my hart van ongeloof kon bevry.