God het vir Moses gesê, terwyl die kinders van Israel in Egipte was, “Sê aan die kinders van Israel dat hulle moet omdraai en laer opslaan voor Pi-Hágirot, tussen Migdol en die see. Reg teenoor Baäl-Sefon moet julle laer opslaan by die see” (Exodus 14:1-2). God het aangekondig dat Hy hulle na ‘n nuwe plek sou neem.
In die Ou Testament, waar daar geen water was nie, was daar geen lewe nie. Mense het gesterf tydens droogtes. Net so, tensy die lewende water van die Gees in ons vloei, sal ons en ons kerke ‘n afwesigheid hê van geesteslike lewe en min lewenskrag. Net soos in die Mojave Woestyn, is geen water gelyk aan geen lewe, geen groei en geen vrugte. Ons kan kerk gereeld bywoon en volmaakte leerstelling hê, maar sonder die Heilige Gees om ons nat te maak, sal ons verwelk en doodgaan.
God beskryf Homself of hierdie manier, “En Ek self het Efraim [Israel] leer loop. Hy het hulle op sy arms geneem, maar hulle het nie erken dat Ek hulle genees het nie” (Hoséa 11:3).
In die oorspronklike taal, lees hierdie vers: “Ek het na hulle gekom in hulle wanhoop en hulle liefderyk verpleeg in vuil, wilde plekke. Ek het hulle in My arms gehou soos ‘n verpleër!” Maar vers 7 lees, “Want my volk dwing om van my afvallig te word.” Die woord hier vir dwing beteken, “in die onsekerheid hang, in twyfel hang.”
As jy wil hê die vrede van God moet in jou lewe heers, dan moet jy ophou met verskeie dinge:
“Wees oor niks besorg nie, maar laar julle begeertes in alles deur gebed en smeking met danksegging bekend word by God. En die vrede van God, wat alle verstand te bowe gaan, sal julle harte en julle sinne bewaar in Christus Jesus” (Filippense 4:6-7).
“En laat die vrede van God, waartoe julle ook in een liggaam geroep is, in julle harte heers, en wees dankbaar ” (Kolossense 3:15).
Hierdie een vers bevat ‘n ontsaglike bevel; die hele liggaam van Jesus Christus is deur God geroep om Sy vrede ons harte, verstand en liggaam te laat heers! Die vrede van God moet as heerser oor alles regeer. En as daar ooit ‘n tyd was dat Sy oproep verkondig moet word, is dit vandag in hierdie uur van onrus en verwarring!
Skenk God guns, seën Hy oorvloedig en stort Hy sy genade uit op honger, wagtende harte? Die antwoord is ja – en ons vind dit geïllustreer in die storie van Christus se geboorte.
Paulus het vir Timótheüs gesê, “Om hierdie rede herinner ek jou daaraan om die genadegawe van God aan te wakker wat in jou is deur die oplegging van my hande” (2 Timótheüs 1:6).
My word vir jou is dieselfde vandag: Wakker die gawe van God aan. Wanneer God sy hand op jou plaas, plaas Hy ‘n deposito van Sy lewe binne-in jou – die vermoë om die bonatuurlike te doen.
Sit jy onder sterk prediking wat jou sonde liefdevol openbaar? Indien wel, laat jy toe dat daardie woord jou oortuig van sonde? Of gaan jy reguit terug na jou welluste toe terug sonder enige berou?”
As jy die waarskuwings van die teëhoudende Heilige Gees verwerp en God keer op keer ongehoorsaam is, dan word jy gewerf vir die kultus van die Antichris. Die duiwel lyf jou stilweg in sy verborgenheid van ongeregtigheid in. En wanneer die beloofde, wonderwerkende Antichris kom, sal jy meegesleur word deur sy leuens en oorgegee word aan misleiding!
Dwarsdeur die Skrif, gee God vir ons ‘n duidelike beeld van hoe belangrik dit vir ons is om Sy Woord te gehoorsaam. Ons sien een so ‘n voorbeeld in die lewe van koning Saul. God het vir Saul ‘n duidelike, spesifieke bevel gegee deur die profeet Samuel. Hy het Saul opdrag gegee, “Gaan nou en verslaan Ámalek, en die julle moet met die banvloek tref alles wat hy het; en jy mag hom nie verskoon nie, maar jy moet om die lewe bring man sowel as vrou, kind en suigling, bees en kleinvee, kameel en esel” (1 Samuel 15:3).