Word jy elke oggend angsbevange wakker oor ‘n boesemsonde of begeerte in jou lewe? God weet alles van die sonde wat in jou hart oorgebly het. Hy weet jy haat dit en het daaroor gehuil en Hy wil hê jy moet hierdie boodskap hoor: “Die  HERE is my sterkte en my skild; my Hom het my hart vertrou, en ek is gehelp” (Psalm 28:7).

Satan wil hê jy moet bang wees dat jy nooit verlos sal word en nooit vry sal wees nie. Maar Dawid het gesê, “Ek sal geen onheil vrees nie”  (Psalm 23:4).

“Moenie vir hulle bang wees nie” (Deutronómium 7:18). Vir Israel, het “hulle” die masiewe, goed bewapende heiden nasies wat hulle moes trotseer, verteenwoordig. Vir ons vandag, verteenwoordig “hulle” elke probleem, teenspoed en oorweldigende moeilikheid wat ons in die lewe moet trotseer.

Die duiwel het ‘n strategie om gelowiges te mislei en om hulle te laat twyfel aan die getrouheid van God in die verhoring van gebed. Hy wil hê ons moet glo dat God sy ore gesluit het vir ons hulpgeroep en ons op ons eie gelaat het om dinge vir ons self uit te werk.

Jósafat, die koning van Juda, het teruggekeer huistoe nadat hy by Agab, die goddelose koning van Israel was. Die Here het ‘n profeet gestuur om hom tegemoet te gaan met hierdie sterk woorde: “Die siener Jehu, die seun van Hanáni [die profeet], [het] uitgegaan hom tegemoet, en aan koning Jósafat gesê: Moet ‘n mens die goddelose help, en het u lief die wat die HERE haat? Daarom kom daar nou ‘n toorn op u van die HERE” (2 Kronieke 19:2).

“Kom na My toe, almal wat vermoeid en belas is, en Ek sal julle rus gee” (Matthéüs 11:28).

Talle mense dink dat Jesus ‘n uitnodiging maak aan menigtes lydende mense in hierdie vers, maar dit is baie méér as ‘n uitnodiging. Hy sê vir ons – beveel ons, in werklikheid – om na Hom te kom, omdat Hy alleen die rus wat ons siele nodig het kan verskaf. 

Jesus het die kerk in Laodicea, wat die Kerk van die eindtye verteenwoordig, gekonfronteer. Hy het haar hierdie waarskuwing gegee wat uitreik deur die eeue heen om met jou en my te spreek vandag: “As julle julle nie bekeer nie, sal Ek julle uit My mond spuug” (sien Openbaring 3:16). Watter ontsaglike woorde!

Afgodedienaars lewe in misleiding – en glo dat ‘n leuen die waarheid is!

“Want elke man uit die huis van Israel en uit die vreemdeling wat in Israel vertoef, wat hom afsonder en My nie navolg nie en sy drekgode in sy hart opneem en die struikelblok tot sy ongeregtigheid voor sy aangesig neersit en na die profeet kom, dat dié My vir hom kan raadpleeg – hom sal Ek, die HERE, self antwoord gee” (Esegiël 14:7).

“En hulle moet hul ongeregtigheid dra: soos die ongeregtigheid van die vraer, so sal die ongeregtigheid van die profeet wees; sodat die huis van Israel nie meer agter My wegdwaal nie en hulle nie meer verontreinig met al hulle oortredinge nie.  Dan sal Ek vir hulle ‘n God wees, spreek die HERE” (Esegiël 14:10-11).

God sê vir ons in sagte terme: “Ek sal doen wat dit ook al mag verg om jou weg te kry van jou afgode af. Ek sal jou liefdevol na My toe teruglok, maar as dit nie werk nie, sal Ek die nodige kastyding bring.”

In die eerste eeuse kerk in Jerusalem, was die Griekse weduwees afgeskeep in die daaglikse verspreiding van voedsel. Hulle het die hulp ingeroep van die leiers in die kerk, maar húlle het nie gevoel dit is reg om hulle gebedstyd en bestudering van God se Woord prys te gee net om oor hierdie administratiewe takie toesig te hou nie.

“Dat ek die kwaad vermy het en met 'n eed my onskuld verklaar het, het dus niks gehelp nie” (Psalm 73:13).

Die skrywer van hierdie Psalm, Asaf, was verward as gevolg van sy lyding, veral toe hy die gemaklike lewe van die goddelose mense om hom raakgesien het. Hy het amper in ‘n put van ongeloof beland, reg om God te beskuldig dat Hy hom verlaat het en ook van onbetrokkendheid. Hy het in werklikheid amper die stryd heeltemal gewonne gegee.