“En terwyl ons almal met onbedekte gesig soos in ‘n spieël die heerlikheid van die Here aanskou, word ons van gedaante verander na dieselfde beeld, van heerlikheid tot heerlikheid, as deur die Here wat die Gees is” (2 Corinthians 3:18).

As Jesus Christus jou Here is, het Hy die lig van sy goedertierenheid beveel om in jou siel in te skyn.

“Want ons ligte verdrukking wat vir ‘n oomblik is, bewerk vir ons ‘n alles oortreffende ewige gewig van heerlikheid; Omdat ons nie let op die sigbare dinge nie, maar op die onsigbare; want die sigbare dinge is tydelik, maar die onsigbare ewig” (2 Korinthiërs 4:17-18).

Paulus sê vir ons, “Haal jou oë af van jou probleme. Moenie fokus op die dinge wat oor die aarde gaan kom nie, want dit alles sal verbygaan. Jou probleme en swaarkry beteken niks in die lig van die ewige heerlikheid wat op God se mense wag nie. Een oomblik in die paradys en jy sal niks daarvan onthou nie!”

Ons Christene sukkel so hard om die wil van God in ons lewens te vind. Wanneer ons glo dat ons sy wil vir ons gevind het, werk ons hard daaraan om dit in ons lewens vervul te sien.

Ek is oortuig hierdie stryd om God se wil te vind – om daarin te lewe, te wandel en die vervulling daarvan te sien – ons grootste stryd kan word. En die stryd word erger wanneer ons omstandighede benard is.

Daar is tye in die lewe wanneer dinge baie somber lyk, maar ons kan vir God sê, “Ek plaas al my geloof in U omdat, hoewel my situasie hopeloos lyk, is niks by U ontmoontlik nie (sien Lukas 18:27).

In Markus 5 lees ons dat Jesus op pad was na die huis van ‘n man genaamd Jaïrus en ‘n groot skare het Hom gevolg.

Eenkeer, toe Jesus van Judéa to Galiléa gereis het, het die apostel Johannes geskryf “Hy moes deur Samaria gaan” (Johannes 4:4). In werklikheid, hoef Jesus nie deur Samaria te gegaan het om Galiléa te bereik nie, dit is geografies gesproke. Omdat die Jode die Samaritane inderdaad gehaat het, het Jode dikwels die lang pad daar om geneem om daardie gebied te vermy.

Die afgelope weke het ek die Here gesoek vir ‘n woord wat my vrede sou gee tussen al die ontstellende, slegte nuus.

Ek hoor die Heilige Gees fluister, “David, sien die heerlikheid van Christus. Dit sal jou geanker hou in vrede.”

“Dankie, Here,” het ek gebid. “Maar, wat is regtig die heerlikheid van Christus?”

Vir my, bestaan sy heerlikheid uit iets wat ek nodig het en verstaan: goedertierenheid. Dit is meer as net Christus se goedheid. Dit is sy liefdevolle goedheid – dan is dit sy teer, liefdevolle goedheid.

Paulus skryf, “In alles word ons verdruk. . . verleë . . . vervolg . . . neergewerp, maar nie vernietig nie” (sien 2 Korinthiërs 4:8-9).

“In alles word ons verdruk” – Kan jy jouself met hiermee identifiseer? Dit mag wees dat jy dit tans ervaar. Miskien beleef jy fisieke pyn, huweliksprobleme, finansiële probleme of bekommernisse oor jou kinders. Die lewe kan soms totaal oorweldigend wees.

Dit is in werklikheid moontlik om binne God se volmaakte wil te wees en steeds soms neerslagtig te wees. Ons kan in die middel van sy wil wees en steeds verleë, beswaard en vervolg wees.

Nie lank gelede nie, het ‘n wonderlike jong Christen sy groot angs aan my geopenbaar.

“Ek voel ‘n roeping van die Here om met jongmense en kinders te werk, maar alle deure tot die bediening hou aan om toe te gaan voor my. Ek bid vir deure om oop te gaan, maar dit lyk nie of God my gebede hoor nie. Ek voel so nutteloos.

“Die enigste bediening wat ek nou het, is om te help met ‘n uitreik in een van ons krotbuurte een keer per week. Ek dien as ‘n ouboet vir ‘n prediker se seun omdat sy pa baie siek is. Maar dit is al wat ek doen. Ek moet glo dat God meer vir my het.”

Paulus het baie van sy sendbriewe aan die gemeentes geskryf terwyl hy opgesluit was in ‘n beknopte tronksel – vasgebind, verafsku, afgesny van gelowiges en skynbaar van alle bediening. Praat van pynlike toestande. Paulus het egter nooit daarvan gepraat dat hy ‘n gevangene was van sy omstandighede nie; in plaas daarvan, het hy homself ‘n “gevangene van Christus” (sien Efésiërs 3:1) genoem.

God het ons geroep om anders te wees as die wêreld – merkbaar anders.

“Maar die natuurlike mens neem die dinge van die Gees van God nie aan nie; want dit is vir hom dwaasheid, en hy kan dit nie verstaan nie, omdat dit geestelik beoordeel word” (1 Korinthiërs 2:14).