Oor en oor, vra die Psalmdigter: “Waarom buig my siel hom neer? Ek voel nutteloos en verlate. Daar is soveel onrustigheid in my. Waarom Here? Waarom voel ek so hulpeloos in my verdrukking” (Sien Psalm 42:12 and Psalm 43:5.) Hierdie vrae verteenwoordig menigtes wat die Here liefgehad en gedien het.
Meer as 2 000 jaar gelede, het Jesus die belofte wat in Genesis gemaak is, ‘n werklikheid gemaak. Hy het die aanklaer se kop kom vermorsel.
Baie van julle in hierdie vertrek word tans beskuldig. Word jy ooit om 3:00 in die oggend wakker en voel jy die las van daardie beskuldiging? Dit is die vreemdste ding. Ek word amper elke aand wakker, maar baie keer wanneer ek in die middel van die nag wakker word, word my gedagtes op ‘n manier oorstroom met hierdie vryswewende angs, die gevoel van “Man, ek dink ek het iets verkeerd gedoen.”
Gedurende hierdie seisoen sien ons soveel mense, veral jongmense, wat moed en hoop verloor het. Hulle sien geen rede om aan te hou lewe nie; hulle sien nie 'n doel vir die toekoms nie, en dit is regtig een van die hedendaagse tragedies van ons tyd.
Soms kan die oomblikke van ons lewens wat lyk asof hulle ons helderste moet wees, vir ons die grootste verdrukking en toetsbeproewinge bring. Geloof, veral in hierdie tye, is baie veeleisend. Dit vereis dat sodra ons God se Woord hoor, ons dit gehoorsaam. Dit maak nie saak hoe groot ons struikelblokke mag wees nie, hoe onmoontlik ons omstandighede is nie. Ons moet God se Woord glo en daarvolgens handel. Die Here sê: "My belofte is al wat jy nodig het."
As God vir die mensdom sê: “Glo”, dan vra Hy iets wat heeltemal buite rede is. Geloof is totaal onlogies. Die definisie daarvan het te doen met iets onredeliks. Die Skrif sê vir ons: “Die geloof dan is ’n vaste vertroue op die dinge wat ons hoop, ’n bewys van die dinge wat ons nie sien nie” (Hebreërs 11:1, AFR53). Daar word kortliks aan ons gesê: "Daar is geen tasbare dinge, geen sigbare bewyse nie." Ten spyte hiervan word ons gevra om te glo.
In die laaste dae, sal die kerk van Jesus Christus glorieryker en meer seëvierend wees as in sy hele geskiedenis. Die Here se ware liggaam gaan nie verswak of stotter nie. Nee, sy kerk sal uitgaan met ‘n gloed van krag en heerlikheid, en dit sal die volste openbaring van Jesus hê as wat enigeen ooit geken het.
Ek dink nie enigeen van ons kan die groot konflik wat tans in die geestelike realm woed, verstaan nie. Ons besef ook nie hoe vasbeslote Satan is om alle gelowiges wat hulle smagtende harte onwrikbaar op Christus gevestig het, te vernietig nie.
In ons Geestelike wandel, word ons ‘n bedreiging vir demoniese owerhede en magte die oomblik wanneer ons daardie lyn van gehoorsaamheid aan God se Woord en afhanklikheid van Jesus alleen oorsteek. Die getuienis van elke gelowige wat hulle tot die Here bekeer het met hulle hele hart, sluit die aanslag van vreemde en intense swaarkry in.
Om die ware betekenis van Kersfees terug te bring, gaan verder as Christen vreugdeliedere or kriptonele in publieke plekke. Hoeveel van julle weet dat jy ‘n krip in ‘n hofsaal of vreugdeliedere in ‘n mall kan hê en steeds ‘n heidense volk wees? Meer moet in ons land verander en dit is nie net die uiterlike nie, maar die innerlike.
Ek was al tussen mense wat die gawes van genesing en profesie en wonderwerke wil hê sodat hulle beroemd kan wees, sodat hulle genooide plekke en lekker honorariums kan kry. Dit het nie gegaan oor die eer van God nie. Dit het nie gegaan oor die dien van ander mense, hul groei en opbou nie.
Ek weet hoe dit voel om goddelike stilte te beleef, om vir 'n seisoen God se stem nie te hoor nie. Ek het deur periodes van totale verwarring gegaan met geen oënskynlike leiding nie, die sagte rustige stem agter my was heeltemal stil. Daar was tye wat ek geen vriend naby gehad het om my hart met raad gerus te stel nie. Al my patrone van leiding van voorheen het skeefgeloop, en ek is in totale duisternis gelaat. Ek kon nie my pad sien nie, en ek het fout na fout gemaak. So dikwels wou ek in desperaatheid uitroep, “O God, wat het gebeur? Ek weet nie watter kant toe nie!”