In 1 Samuel 30 lees ons van hoe Dawid in groot benoudheid was en hoe hy dit hanteer het. Hierdie man het baie redes gehad om ellendig te voel. Hy was erg ontsteld omdat die roeping op sy lewe, die profesie wat Samuel oor hom uitgespreek het dat hy koning sou word, gelyk het of dit nie sou gebeur nie. Hy was waarskynlik ook benoud omdat sy goeie verhouding met Jonatan deur tyd en afstand verbreek is. Hy was beslis benoud, want koning Saul het hom agtervolg en slegte dinge teen hom gesê en hom probeer doodmaak.

Geluk beteken nie om sonder pyn of hartseer te leef nie. Ware geluk is om te leer hoe om een ​​dag op 'n slag getrou en minsaam te lewe ten spyte van hartseer en pyn. Dit is om te leer hoe om jou in die Here te verbly, maak nie saak wat in die verlede gebeur het nie. Jy voel dalk verwerp en verlate. Jou geloof is dalk swak, en jy dink jy is platgeslaan. Hartseer, trane, pyn en leegheid oorweldig jou soms, maar God is steeds op die troon. Hy is steeds die Here die Almagtige!

Herinner jouself daaraan dat God presies weet hoeveel jy kan verdra en dat Hy sal nie toelaat dat jy 'n breekpunt bereik nie. Ons liefdevolle Vader het gesê: “Geen versoeking het julle aangegryp behalwe 'n menslike nie; maar God is getrou, wat nie sal toelaat dat julle bo julle kragte versoek word nie; maar Hy sal saam met die versoeking ook die uitkoms gee, sodat julle dit kan verdra” (1 Korinthiërs 10:13, AFR53).

Dit is onmoontlik om 'n heilige lewe te lei sonder om baie tyd op jou knieë deur te bring en God te soek vir die krag en gesag om so 'n lewe te lei. Ons sien dit in Daniël se lewe, sowel as God se reaksie op so 'n soeker.

Toe Daniël en sy drie vriende saam met duisende van hul landgenote gevange geneem is, moes dit wat hulle gesien het toe hulle die eerste keer in Babilon aangekom het, hulle verskriklik geskok het. Dit was 'n samelewing so losbandig, immoreel en vol afgodery dat hierdie vier mans se geestelike sensitiwiteit aangeval is.

Sien jy ooit mense wat heilig optree? Dit is hulle wat gewoonlik vir jou sê: "Ek vas vandag." Hulle is ook gewoonlik diegene wat jou skuldig laat voel.

Eendag terwyl ons in Detroit gebly het, het ons ‘n klop aan die deur gerky. Dit was rolprentmakers vir S.W.A.T. II, en hulle het vir ons gesê: “Ons wil graag jou huis in die toneel hê. Die akteurs wat voorgee om die ‘eienaars’ van jou huis te wees, sal buite op die sypaadjie staan. Niemand sal jou huis binnegaan of enigiets nie. Maar ons sal jou graag daarvoor wil betaal.”

Ek het gesê: “Dit is wonderlik! Sekerlik!”

Die kerk soos ons dit vandag ken, het met bekering begin. Toe Petrus die kruis verkondig het by Pinster, het duisende hulle tot Christus bekeer. Hierdie nuwe kerk het bestaan uit een liggaam, uit alle rasse, vol liefde vir mekaar. Die korporatiewe lewe was gekenmerk deur evangelisasie, ‘n gees van opoffering en selfs martelaarskap.

Jesus het in die tempel gestaan en uitgeroep: “Jerusalem, Jerusalem, jy wat die profete doodmaak en stenig dié wat na jou gestuur is, hoe dikwels wou Ek jou kinders bymekaarmaak net soos ‘n hen haar kuikens onder die vlerke bymekaarmaak, en julle wou nie!” (Matthéüs 23:37, AFR53). Terwyl ek dit lees, kom ‘n vraag by my op: In die Nuwe Testament, sou God ‘n mens verwerp wat sy offers van genade, barmhartigheid en ontwaking verwerp?

Ons leef in 'n tyd van die grootste evangelie-openbaring in die geskiedenis. Daar is meer predikers, boeke en gospel-media as ooit tevore. Tog was daar ook nog nooit meer benoudheid, beproewing en onrustige gemoedere onder God se kinders nie. Herders ontwerp vandag hul preke net om mense op te tel en hulle te help om wanhoop te hanteer.