Afrikaans Devotionals

Met die bespreking wat in die kerk aangaan oor geestelike oorlogvoering, het Christene nog steeds nie geleer hoe om die vyand teë te staan nie. Ons is maklike prooi vir die duiwel!

Ek glo nie dat elke onheil wat ‘n Christen beleef van die duiwel af kom nie. Ons beskuldig hom vir baie van ons eie roekeloosheid, ongehoorsaamheid en luiheid. Dit is maklik om die duiwel vir ons dwaasheid te blameer. Op daardie manier, hoef ons dit nie te hanteer nie. Daar is egter ‘n werklike duiwel teenwoordig in die wêreld vandag, en hy is besig om te werk.

Ek het grootgeword in ‘n Pinksterkerk waar die predikant elke Sondag ons koppe gewas het oor verskeie sondes wat ons óf gedoen het, óf aan gedink het óf binnekort sou doen. Hy het ons geleer dat elke keer wanneer jy sondig, verloor jy jou saligheid; daarom moes jy na die altaar kom en jou lewe weer vir Jesus gee.

Dit word die verkondiging van die wet genoem, en dit was vol moets. Jy moet. Jy moet dit doen. Jy moet dat doen. Jy moenie dit doen nie. Jy moenie dat doen nie.

Een jaar, het ons ‘n Pinksteruitreik gehad. Ons het drie dienste gehad en rye was reg rondom die gebou; dit was ‘n lang dag. Na die tyd, het ek op die rand van die verhoog by die kansel gesit terwyl mense by die altaar bedien was. Ek het opgekyk en hierdie ou wat sleg gelyk het met ‘n keps in sy hande gesien. Hy het gelyk na 50; hy was eintlik 32. Hy het my ‘n skaapagtige kyk gegee soos “Kan ek nader aan jou kom?”

Jy het seker al gehoor van die gebed van geloof. Ek glo daar is ‘n spieëlbeeld van hierdie gebed, ‘n gebed wat gebaseer is op vlees. Ek noem dit die gebed van ongeloof.

Die Here het hierdie woorde teenoor Moses gespreek: “Toe vra die Here vir Moses: Wat roep jy na My?” (Exodus 14:15, AFR53). In Hebreeus sou hierdie vers iets soos die volgende gelees het: “Waarom skreeu julle op My? Waarom pleit julle so hard in my ore?”

Laat my jou een van die kragtigste verse in die hele Skrif gee. Spreuke gee ons hierdie profetiese woorde van Christus: “Toe was ek ‘n kunstenaar langs Hom, en ek was dag vir dag vol verlustiging en het gespeel voor sy aangesig altyd, en het gespeel op sy wêreldrond, en my verlustinge was met die mensekinders” (Spreuke 8:30-31, AFR53).

Baie Christene praat van intimiteit met die Here, om met Hom te wandel, Hom te ken, gemeenskap met Hom te hê; maar ons kan nie ware gemeenskap met God hê nie, tensy ons die volle openbaring van sy liefde, genade en barmhartigheid in ons harte ontvang.

Gemeenskap met God bestaan uit twee dinge:
1. Om die liefde van die Vader te ontvang
2. Om Hom terug lief te hê

Sondag na Sondag hoor jy die Woord verkondig word, en miskien gaan jy weg en dink: “Nog iets om op die lys af te merk; ek moet nou dit doen.” As jy kerk toe gaan al 52 Sondae van die jaar, gaan jy 52 nuwe dinge elke jaar kry wat jy moet doen?

Sommige van julle kom al kerk toe vir 10 jaar of meer. Dit is meer as 500 dinge wat jy beter besig wees om te doen, en jy beter dit reg doen! Jy beter dit goed doen, of die herder sal weer daaroor preek. Volgende keer, sal hy harder preek en ook kwater vir jou word. Wie wil na so ‘n kerk toe gaan? Wie wil so ‘n geloof hê?

Om jou emosies op ‘n gesonde manier te bestuur, is ‘n onophoudelike werk. Ons moet altyd leer hoe om nie ons emosies te onderdruk of te ontken nie, maar ook om nie toe te laat dat dit ons domineer of definieer nie. Ek moedig jou aan om jou daaraan te verbind om in jou volgende dispuut die volgende twee voornemens te handhaaf:

Sommige gelowiges kan vir jou alles van hulle geestelike groei vertel en jy kan duidelik die verandering in hulle lewens sien. Hulle getuig teenoor jou hoe die Heilige Gees die vyand vir hulle oorwin het en jy juig saam met hulle in hulle oorwinning.