Jezus leefde Zijn leven op aarde volledig afhankelijk van de hemelse Vader. Onze Heiland deed niets en zei niets totdat Hij eerst met Zijn Vader overlegde. En Hij verrichtte geen wonderen, behalve die de Vader hem opdroeg. Hij verklaarde: "Jezus dan zei tegen hen: Wanneer u de Zoon des mensen verhoogd zult hebben, zult u inzien dat Ik het ben, en dat Ik vanuit Mijzelf niets doe, maar dat Ik die dingen spreek zoals Mijn Vader Mij heeft onderwezen. En Hij Die Mij gezonden heeft, is met Mij.

Jezus stelde in Lucas 18:8 een vraag: "Maar zal de Zoon des mensen, als Hij komt, wel het geloof op de aarde vinden?" Ik heb me altijd over deze vraag verwonderd. Wat zou de Heere kunnen bedoelen? Als ik vandaag naar de kerk kijk, denk ik dat geen enkele andere generatie meer gericht is geweest op geloof dan op de onze.

Wanneer de Heere iemand aanraakt en hij op zijn knieën wordt gedreven, wordt hij intiem met Christus. Hij gaat de rust binnen en begint Christus te dienen met nieuwe passie en grotere liefde.

We horen tegenwoordig veel over de gunst van God, wat een goede zaak is. Zonder de gunst van de Heere zouden we niet kunnen ademen, staan of het ware leven vinden. Onze liefhebbende en medelevende God zoekt ons, in Zijn geweldige gunst, te zegenen.

"Daarom, aangezien wij deze bediening hebben naar de barmhartigheid die ons bewezen is, verliezen wij de moed niet. Integendeel, wij hebben de schandelijke, verborgen praktijken verworpen; wij wandelen niet in bedrog en vervalsen ook niet het Woord van God, maar door het openbaar maken van de waarheid bevelen wij onszelf aan bij elk menselijk geweten, in de tegenwoordigheid van God." (2 Korinthe 4:1-2). De apostel Paulus zegt dat we geroepen zijn om een toonbeeld van de waarheid te zijn. Natuurlijk weten we dat Jezus waarheid is.

Mozes was vol van God. Toen hij in het huis van Farao woonde, weigerde hij Farao's zoon te worden genoemd: "Hij koos ervoor liever met het volk van God slecht behandeld te worden dan voor een ogenblik het genot van de zonde te hebben. Hij beschouwde de smaad van Christus als grotere rijkdom dan de schatten in Egypte, want hij had het loon voor ogen." (Hebreeën 11:25-26).

De apostel Paulus instrueert ons: "Samen bent u namelijk het lichaam van Christus, en ieder afzonderlijk Zijn leden." (1 Korinthe 12:27). Op een andere plaats zegt hij meer specifiek: "Want zoals het lichaam één is en veel leden heeft, en al de leden van dit ene lichaam, hoewel het er veel zijn, één lichaam zijn, zo is het ook met Christus." (1 Korinthe 12:12).

Ben je uitgedaagd om een nieuwe richting in te gaan, die bovennatuurlijk geloof vereist? Heb je nodig dat God een ​​wonder in jouw leven werkt, zodat je je droom kunt realiseren?

In Gods ogen heeft echt geloof niets te maken met de grootte van het werk dat je wilt bereiken. Het heeft veeleer te maken met het doel en de richting van je leven. Zie je, God is niet zozeer bezorgd om je grootse visie als wel om wie je bent. Inderdaad, geen enkel werk, ongeacht hoe groot, is van enige waarde voor de Heere tenzij de mindere, verborgen zaken van het geloof worden gedaan.

"Want ik ben ervan overtuigd dat noch dood, noch leven, noch engelen, noch overheden, noch krachten, noch tegenwoordige, noch toekomstige dingen, noch hoogte, noch diepte, noch enig ander schepsel ons zal kunnen scheiden van de liefde van God in Christus Jezus, onze Heere." (Romeinen 8:38 en 39).

Paulus geeft ons een nuttig woord om hier vast te houden: ‘overtuigd’. Het is de sleutel om bevrijd te worden van elke twijfel over Gods gunst ten opzichte van ons.

Er bestaat een plaats in Christus waar geen angst is voor de toekomst, geen angst voor rampspoed, leed of werkloosheid. En er is geen angst om te vallen of je ziel te verliezen. Deze plaats van volledig vertrouwen in Gods trouw wordt door de schrijver van Hebreeën een plaats van ultieme rust genoemd.