Het lijkt erop dat de hele wereld beeft vanwege de huidige gebeurtenissen. Bijna elke dag worden we wakker met een nieuwe ontwikkeling die onze fundamenten doet schudden, zo lijkt het. In het afgelopen jaar heeft de aarde recordbrekende overstromingen meegemaakt en verwoestende branden die hele steden vernietigen, net als verwoestende orkanen en aardbevingen. En dan hebben we de snelle, onbetwistbare morele achteruitgang van onze samenleving natuurlijk nog.
"Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u" (Johannes 14:27). Dit geweldige woord van Jezus moet de discipelen wel verbaasd hebben. In hun ogen was het een bijna ongelooflijke belofte: de vrede van Christus zou hun vrede worden. Deze twaalf mannen hadden zich verwonderd over de vrede die ze de afgelopen drie jaar in Jezus hadden waargenomen. Hun Meester was altijd kalm, nooit bang, nooit verstoord door enige omstandigheid. En nu beloofde Jezus hen dezelfde vrede!
"Daarin verheugt u zich, ook al wordt u nu voor een korte tijd – als het nodig is – bedroefd door allerlei verzoekingen, opdat de beproeving van uw geloof – die van groter waarde is dan die van goud, dat vergaat en door het vuur beproefd wordt – mag blijken te zijn tot lof en eer en heerlijkheid, bij de openbaring van Jezus Christus. Hoewel u Hem niet gezien hebt, hebt u Hem toch lief. Hoewel u Hem nu niet ziet, maar gelooft, verheugt u zich met een onuitsprekelijke en heerlijke vreugde, en verkrijgt u het einddoel van uw geloof, namelijk de zaligheid van uw zielen." (1 Petrus 1:6-9).
Terwijl de wereld getuige is van de ene ramp na de andere en de onrust toeneemt, bezwijken de harten van mensen [...] door angst en de verwachting van de dingen die op aarde komen" (zie Lukas 21:26). Er zijn veel profetische waarschuwingen geweest over dergelijke calamiteiten - aardbevingen, hongersnoden, plagen - en de belangstelling voor de opname en eindtijd is toegenomen. Maar voor velen is God volledig buiten de vergelijking gelaten. Gelovigen zijn geneigd om te bidden en zich voor te bereiden, maar zondaars lijken hun schouders op te halen.
God wordt niet blij van het testen van Zijn kinderen. De Bijbel zegt dat Christus sympathiek tegenover ons staat in al onze beproevingen, geraakt door de gevoelens van onze zwakheden. In Openbaring 2:9 vertelt Hij de Gemeente: "Ik ken uw werken, verdrukking en armoede." Hij zegt in wezen: "Ik weet wat je doormaakt. Je begrijpt het misschien niet, maar Ik weet er alles van.”
"Eén ding heb ik van de HEERE verlangd, dát zal ik zoeken: dat ik wonen mag in het huis van de HEERE, al de dagen van mijn leven, om de lieflijkheid van de HEERE te aanschouwen en te onderzoeken in Zijn tempel." (Psalm 27:4).
Als je naar je leven kijkt, ben je dan ontmoedigd vanwege mislukte verwachtingen? Je hebt misschien jarenlang gebeden, maar de dingen waarvoor je op God vertrouwde zijn niet gekomen. De vijand fluistert misschien: "Je bent helemaal niet effectief geweest; in feite heeft je leven geen enkel verschil gemaakt in deze wereld.”
"Petrus, een apostel van Jezus Christus, aan de vreemdelingen in de verstrooiing in Pontus, Galatië, Kappadocië, Asia en Bithynië, uitverkoren overeenkomstig de voorkennis van God de Vader, door de heiliging van de Geest, tot gehoorzaamheid en besprenkeling met het bloed van Jezus Christus: moge genade en vrede voor u vermeerderd worden.
"Maar richt u op en sta op uw voeten, want hiertoe ben Ik aan u verschenen: om u aan te stellen als dienaar en getuige zowel van de dingen die u gezien hebt als van die waarin Ik nog aan u verschijnen zal;" (Handelingen 26:16).
“Paulus, een geroepen apostel van Jezus Christus door de wil van God, en Sosthenes, de broeder, aan de gemeente van God die in Korinthe is, aan de geheiligden in Christus Jezus, geroepen heiligen, met allen die de Naam van onze Heere Jezus Christus aanroepen, in elke plaats, zowel hun als onze Heere" (1 Korinthe 1:1-2).
Jeremia de profeet was een man die zijn hart erop zette om de Heere te zoeken en het Woord van God kwam tot hem. Keer op keer lezen we van de profeet: "Het woord van de Heere kwam tot Jeremia."